Blijkbaar verzamelt het Erasmus MC met een scriptje alle tweets waar de eigen naam in voorkomt en plaatst deze in een leuk blokje op de voorpagina van de site. En laat ik nu elke blogpost – dus ook deze – op twitter melden. Bij elkaar opgeteld had het een verrassend effect:
Beste @cinner_ graag nemen we contact op n.a.v. uw blog, zou u uw telefoonnr.willen mailen naar info@erasmusmc.nl?Dank en mvg, ^DdJ
— Erasmus MC (@ErasmusMC) February 11, 2013
Nog voor ik de tweet had gezien, belde bovendien plots de internist van het Erasmus MC. De internist die niets met de afdeling MDL of levertumoren te maken heeft maar bij gebrek aan behandelend arts gevraagd was de verwijzing naar het UMC Utrecht te verzorgen. Dat toezegde te doen, de volgende dag ineens weigerde, een dag later claimde het twee dagen eerder al verzorgd te hebben waarna de verstuurde gegevens nooit meer ergens aangekomen zijn. Maar vooral de internist die tevens besloot het eigen dossier – ik was er immers voor iets anders aanbeland, de tumor werd per ongeluk gevonden – meteen sloot, meende niets meer voor me te kunnen betekenen, de terugkoppeling naar de huisarts niet meer wilde verzorgen en een geplande afspraak alvast geschrapt had. Oftewel alles vriendelijk doch beslist per direct compleet had afgesloten onder het mom ‘je weet de uitslag toch al’ en ‘dan moet het UMC Utrecht dát ook maar meenemen’.
Op beiden heb ik overigens vrij minimaal gereageerd. Ik ben niet van plan een klacht af te handelen door een telefoontje van klantencontacten en social media (maar mailen mag altijd). De plotselinge interesse van de internist kwam op mij voornamelijk enigszins hypocriet over. Het werd zelfs lachwekkend toen ze stelde dat “we de controle dan voorlopig ook maar bij het UMC Utrecht laten” waar zowel zij als ik eerder al hadden besloten niets meer met elkaar te maken te hebben. Ik heb misschien eerder zelfs eenmaal laten vallen dat ik in het Erasmus inmiddels nog niet dood gevonden wilde worden (pun intended).
Maar goed, laten we het er op houden dat het positief is dat de klacht al is opgemerkt voor ik ook maar aan het indienen ervan ben toegekomen …
Henk van S tot S
Met wat mazzel heeft de tuchtraad ook zo’n zoekmachine in dienst 😉
Terrebel
Toch handig, dat Twitter. Zo gaf de KPN eindelijk toe fout te zitten nadat wij via Twitter over de service klaagden.
Daan
Inderdaad behoorlijk hypocriet, alleen om zichzelf proberen in te dekken of een echte klacht te voorkomen 🙁
Hopelijk leren ze er van en voorkomt het voor een andere weer problemen..
CiNNeR
@Henk van S tot S.: Zover zal het niet komen, dit is geen medische fout tenslotte. En ik geloof niet dat het medisch tuchtcollege zich zo pro-actief wil opstellen, ze zijn meer van het maken van deals 😉
@Terrebel: Ja, twitter doet meer dan je zou denken (nou ja, dan ik dacht).
@Daan: Dat is mijn hoop ook!
Ctje
Ik vind triest dat er zo met mensen omgegaan word. Dat er een blog of twitter voor nodig is om gehoord te worden. Terwijl een tumor meer als voldoende moet zijn om met respect behandeld te worden. Zo wie zo lijkt respect en goede sociale omgang moeilijk te zijn voor veel mensen.
Petje af voor jouw openheid.
HenK
‘k Zou wel eens willen weten, wat er na het telefoongesprek in je status is genoteerd. De internist heeft zich hiermee waarschijnlijk ‘keurig’ ingedekt.
“Afsluitend telefoongesprek 12 februari 2012: Op verzoek van patiënte verdere behandeling bij UMC Utrecht”.
Paraaf erbij, dossier gesloten.
Zou er (al) iets in staan over de werkelijke reden waarom? ‘k Vermoed van niet…
En dan maar hopen dat de patiënte het er verder ook bij laat zitten… wat ongetwijfeld meestal gebeurt. Onder andere ook door goedbedoelde uitspraken van dierbaren…
Ik ben wel benieuwd hoe ze tezijnertijd met een serieuze klacht jouwerzijds zullen omgaan.
Met vriendelijke groet,
Henk.
CiNNeR
@Ctje: Rake opmerking Ctje, helemaal waar!
@HenK: Dat vermoed ik ook, dat zij het zo ongeveer afgesloten zal hebben. Gelukkig maakt dat voor de klacht niet enorm veel verschil. Die is gericht op het verloop van de echo, hoe de informatie is verstrekt en door wie, het feit dat er geen arts bij is gehaald en vervolgens dat er geen enkele haast werd gemaakt. Daarnaast kan het UMC Utrecht beamen dat de verwijzing via de huisarts is gedaan en er niets via het Erasmus is verlopen terwijl zij daar ook zelf wel om gevraagd hebben.
Vooralsnog ga ik er vanuit dat de klacht wel in behandeling genomen zal worden. Al is het maar omdat de klachtencommissie deels uit externe mensen bestaat. Of het werkelijk serieus genomen wordt is dan afwachten.
Heb alle brochures en informatie met betrekking tot klachtenprocedures gelezen en dan valt op hoeveel wegen er zijn die wel naar een gesprekje leiden maar waardoor de klacht de klachtencommissie nooit zal bereiken. Contact met klantencontacten/patiëntvoorlichting (die ook twitter berichten beantwoorden) is zo’n weg. Dat zal voor veel mensen wellicht ook geen probleem zijn, soms kan het zelfs sneller een oplossing bieden voor een acuut probleem. Maar eerlijk gezegd vermoed ik wel dat er ook erg veel mee weggevangen wordt. Een groter probleem – denk ik – is dat weinig mensen een klacht willen of durven in te dienen.
desiree
Hiep hiep hoera voor de sociale media…
In plaats van oplossingsgerichtheid is het de nieuwste vorm van klachten voorkoming begrijp ik nu dus.
Met een beetje pech is dit de nieuwe toekomst, mensen afschepen via social media.
Ik zou inderdaad toch die klachtenprocedure ingaan voordat men die mogelijkheid ook nog uit gemakzucht af gaat schaffen…
Sterkte Cin, ik hoop dat je er de energie voor blijft houden je staat volledig in je recht, ik geef zo iets al gauw op…
CiNNeR
@Desiree: Nou ja, veel mensen zullen het prettiger vinden te praten met een klachtenfunctionaris of bemiddeling te krijgen. Ik denk alleen dat daardoor ook veel klachten afgevangen worden. Elk voordeel heeft zijn nadeel misschien?
Dit zal niet zo zwaar voor me zijn, ik ben zelf tenslotte niet meer afhankelijk van het Erasmus en dat maakt klachten indienen wat makkelijker. Vind het ook wel prettig, het gevoel hebben dat ik er iets aan probeer te doen. Wordt vervolgd dus …
Luuk
Het is niet onopgemerkt gebleven, en dat is – hoe je het ook wendt of keert – altijd een positief iets.