Category: Nee hier wordt je beter van Page 1 of 2

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

Verhuizing

Zo’n twee en een halve maand geleden begon ik hier als gastlogger met deze rubriek. De bedoeling was een aantal columns te schrijven over mijn ervaringen met doktoren, instanties, ziek zijn en mijn transplantatie. Dat zouden dan serieuze stukjes met een luchtige ondertoon moeten worden. Dat laatste is in de loop van de tijd ietwat op de achtergrond geraakt, het nadenken over de problemen die ik had gehad, en soms nog heb, maakte het moeilijk om die luchtige toon te blijven vasthouden.

Inmiddels waren echter mensen die op mijn columns reageerden en anderen die ik bij diverse logs tegenkwam mijn schrijfsels blijkbaar zo gaan waarderen dat ze gingen proberen mij over te halen een eigen log te beginnen. In de loop van februari is ze dat uiteindelijk gelukt.

Omdat de “Nee hier word je betervan” columns toch wel redelijk serieus waren en af en toe behoorlijk serieuze reacties opriepen wilde ik niet het risico lopen dat er iets mis ging met de logs of de reacties doordat ik voortdurend met de template aan het stoeien was. Daarom is deze rubriek in eerste instantie bij CiNNeR blijven verschijnen.

Nu heb ik echter wat meer vertrouwen in mijn vaardigheid om terminale crashes van mijn log te voorkomen. Ik ben daarom een paar weken terug begonnen de hier verschenen columns op in versneld tempo op mijn eigen log te herpubliceren. Om te voorkomen dat ze vlak na elkaar hier en op mijn eigen log gaan verschijnen, wordt het nu tijd met de publicatie bij CiNNeR te stoppen en verder volledig verder te gaan op mijn eigen log.

Ik loop nog een aantal columns achter. Maar als ik eenmaal bij ben is er nog genoeg om nieuwe afleveringen over te publiceren. Over nieuwe ontwikkelingen, over de regels waar je na transplantatie mee te maken krijgt, over wat er zoal misgaat op medisch gebied enz.
Hopelijk zorgt de mogelijkheid die ik nu heb om tussendoor ook over andere onderwerpen te schrijven ervoor dat ook de luchtige toon weer teruggevonden wordt.

Rest mij nog Cin hartelijk te bedanken voor de geboden gastvrijheid. De gastvrijheid die er feitelijk tegelijkertijd de oorzaak van is dat deze rubriek nu gaat verhuizen.

Ik hoop dat iedereen van mijn aanwezigheid hier heeft genoten en dat ik jullie nog eens terug zie op mijn eigen log: Goin’ for Broke. Ik zal in ieder geval een trouw lezer van CiNNeR blijven en hier ook geregeld mijn stem nog laten horen.

TOT ZIENS.

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

Transplantatie: de moeite waard?

Voor de transplantatie kon ik geen 10 meter lopen. De laatste maanden lag ik zelfs permanent in het ziekenhuis. Een maand voor de transplantatie gaf men mij nog een levensverwachting van maximaal een half jaar. Een volmondig ja op die vraag lijkt dus op zijn plaats.
Toch zijn er nog meer zaken die meegewogen kunnen worden.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

Opbouwwerk

Op het moment dat ik op de wachtlijst kwam kreeg ik te maken met de afdeling fysiotherapie van het AZG. Ik kreeg een hometrainer in bruikleen. Op dat moment was dat bedoeld om mijn conditie zo goed mogelijk te houden tot de transplantatie.

Desondanks was door de jarenlange ziekte, zuurstoftekort, en daardoor gebrek aan beweging, mijn conditie een niet bestaand iets na de transplantatie.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

Kan het nou nooit eens normaal.

Ik schijn geen doorsnee patiënt te zijn. Dat bleek al de tweede dag op de afdeling toen men 4 man sterk binnenkwam voor de, in het begin dagelijkse, röntgenfoto. Op mijn vraag waarom zoveel mensen voor een fotootje verklaarde de verpleegkundigen dat de plaat achter mijn rug moest komen. Waarop ik de papegaai boven mijn hoofd pakte en rechtop ging zitten. Dat scheen niet normaal te zijn, daarvoor waren nou net die twee verpleegkundigen erbij. Of het geen pijn deed vroegen ze. Waarop ik vroeg of het dan geen pijn deed als zij me overeind sleurden. Dat konden ze niet garanderen, waarop ik besloot dat ik het dan wel zelf deed, dan wist ik tenminste wat ik wanneer kon verwachten.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

ON(DER)BEWUST.

Na de transplantatie ben ik eerst nog een paar dagen in een kunstmatig coma gehouden. Af en toe liet men mij een beetje bijkomen. Ik heb daar geen bewuste herinneringen aan, maar op die momenten heb ik schijnbaar toch wat flarden opgevangen.
En dan blijk het onderbewustzijn vreemde streken te hebben. Tot op de dag van vandaag is mijn herinnering aan die tijd dat ik in een hoek bij een koffieapparaat heb gestaan. Daar kwamen allerlei mensen langs. En soms werd dat te druk en vond men dat ik weg moest.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

EVEN TUSSENDOOR: DE STAND VAN ZAKEN.

Vorige week ben ik voor de driemaandelijkse controle naar het ziekenhuis geweest. Inmiddels zijn alle uitslagen binnen en gelukkig gaat alles goed. Longfunctie was nog steeds gelijk. Nierfunctie idem. En uit de stapel buisjes met bloedmonsters is ook niets bijzonders gekomen: geen virussen die de kop op dreigen te steken, wat er in hoort te zitten zit er in, spiegels van de medicijnen zijn zoals de bedoeling is.

Maar nu willen ze me toch weer een keer naar de neuroloog sturen. Dat is al eerder gebeurd. Ik had namelijk wat klachten zoals dingen omstoten (heeft de afgelopen jaren 3 theepotten gekost)of ernaast grijpen, tijdens het lopen af en toe naar rechts afwijken, concentratieproblemen (moeite om de aandacht ergens bij vast te houden) e.d.
Daar waren meerdere verklaringen voor mogelijk: het kon deels aan mijn oogklachten liggen (rechts zie ik maar 30%), het kon door de medicijnen komen, of er was een neurologisch probleem.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

OVERLEVINGSSTRATEGIE.

Dat is het gebruik van humor dat ik, en als ik de reacties zo zie niet als enige, toepas.
Maar de frustratie, woede, angst of het opgelaten gevoel blijft. En af en toe komt dat toch weer naar boven. Bijvoorbeeld als je er een aantal columns aan gaat wijden en er dus wat meer over na moet denken.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

REKENMEESTERS

Ik verbaas me steeds weer over de berekeningen die de regering op ons loslaat als het gaat om de gevolgen van weer een nieuwe maatregel, zoals de berekeningen voor koopkrachteffecten.

Ik ben boekhouder geweest (en volgens mijn baas een hele goede) en ik ga er dus vanuit dat ik kan rekenen. Maar om de een of andere reden kloppen mijn berekeningen nooit met die van de regering. Ze moeten daar heel aparte rekenmachientjes hebben.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

GOED GEREGELD

Als je ziek wordt krijg je meestal te maken met extra kosten, terwijl tegelijkertijd je inkomen terugvalt naar 70% (eigenlijk ben ik daarom voorstander van een uitkering van 130% maar dat schijnt in de praktijk wat ongewenste bijwerkingen te hebben)

Gelukkig (?) zijn er voor extra kosten door ziekte regelingen als WVG en bijzondere bijstand maar of die nu wel zo goed werken? Een paar voorbeelden:

Door mijn ziekte was ik op een gegeven moment volledig op taxivervoer aangewezen. Dat gaat nogal in de papieren lopen, maar gelukkig is via de WVG een vergoeding mogelijk. Jammer dan, ‘gezien de hoogte van uw inkomen kan redelijkerwijs verwacht worden dat u deze kosten voor eigen rekening neemt’.

Read More

(Over ziek zijn en al wat daar, eventueel vaag, mee samenhangt)

INSTANTIES EN LOGICA

Nu kan ik me er natuurlijk makkelijk vanaf maken en gelijk maar concluderen dat dit een onwaarschijnlijke combinatie is in Nederland. Het wordt dan echter wel een heel kort stukje dus ik zal proberen het toch maar met wat praktijkvoorbeelden te illustreren.

Als boekhouder had ik al langer ervaring met de doordachte werkwijze van diverse instanties (er mag gelachen worden) maar ik zal het bij mijn persoonlijke ervaringen houden.

Mijn klachten werden zo ernstig dat ik steeds na een paar weken weer voor kortere of langere tijd uitviel. De tijd was gekomen om het idee van een verzekeringsgeneeskundige van het GAK om minder uren te gaan werken eens serieus in overweging te nemen (achteraf gezien precies op tijd, een maand later en ik had waarschijnlijk onder de nieuwe WAO gevallen compleet met WAO gat en overige emolumenten).

Read More