Tag: Auw

25 January, 2012

E(motioneel) M(af) G(edoe)

Vorige week kreeg ik voor een tweede maal in korte tijd een EMG (elektromyogram). Wat neerkwam op veertig minuten in een benauwd washok zonder afleiding – behalve mijn man gelukkig – met benen en armen in een waterbak wachten tot alle lichaamsdelen netjes 37 graden warm waren om me vervolgens een kleine anderhalf uur te laten martelen door middel van stroomstootjes, aanprikken van spieren en dichtdrukken van een geraakt bloedvat onder het mom ‘wie gebruikt er tegenwoordig nog pleisters’.

Pijnlijk maar te doen, was ik er fysiek vrij snel weer van opgekrabbeld. Maar op een of andere manier raak ik erg emotioneel van dit onderzoek en gaat dat langer mee. Als een borderliner die zich snijdt om te voelen, leveren de stroomstootjes me meer gevoelens op dan concrete gedachtes aanleiding voor geven. De dagen na het onderzoek doorsudderend tot spontane huilbuien, supersnelle humeurswisselingen en enkele woede aanvallen.

Vraag me af of dit een normale bijwerking van het EMG is of dat ik wellicht stiekem nog heel wat te accepteren en te verwerken heb …

Overigens kreeg ik deze keer nog geen uitslagen, acht februari hoor ik waaraan en waaraf. Wordt vervolgd dus.

Comments (8)

Posted in: Lijflog, Zorg

Tags: Auw, Elektromyogram, EMG, Emotioneel, Huilen, Maf, Verdriet, Washok, Waterbakken

17 October, 2008

Ook leuk tijdverdrijf

Ooit geprobeerd een panische bol klauwen en tanden te knippen? Ja ik kan ook wel wat gezelligers bedenken om met de poes te doen. Maar goed, het moest. Vorig jaar leverde de renovatie wat stopverfvlekken in het tapijt op, waar Knoepie heerlijk in had liggen rollebollen. Daarna mocht ik er nog niet naar kijken wilde ze niet veranderen van lief scheetje naar wild horrorbeest. Dus besloten we maar te kijken of het er vanzelf weer uit zou groeien. Nee natuurlijk, waarom makkelijk doen als het moeilijk kan. Dus inmiddels was het verworden tot een kluwen smerige klitten.

Weinig gezond voor zowel haar als voor ons, kwam er vandaag een dierenartsassistente cq kattentrimster (cq redder in nood) over de vloer. Ok, eerst liet zij de kop van het scheerapparaat in mijn vuilnisbak vallen en duurde het enkele minuten voor we die terug hadden. Daarna klom Knoepie alleen al van het geluid van het apparaat via het raam richting plafond (wat op zich ook knap is), ons dwingend over te stappen naar de schaar. Vervolgens wist ze me tussen de knipjes door tot vijf keer toe te ontkomen. Maar na twee opengehaalde armen, een opengehaald been, een beet, een kapotte handdoek, een verstierd t-shirt, een beschadigde bank en een astma aanval (bij mij, de trimster is ongehavend uit de strijd gekomen) was het gelukt, de knoet zooi is volledig weggeknipt.

Nu denkt u waarschijnlijk dat ze me niet meer aankijkt na zo’n lynch- en wurgpartij, maar tot mijn eigen verbazing is niets minder waar. Ze kwam nog geen tien seconden later een knuffel halen en ineens mag ik plukken en kammen dat het een lieve lust is. Sterker, ze komt geheel vrijwillig d’r kalige plek onder mijn neus duwen zodat ik de overgebleven schilfers kan weghalen!

*Zucht*

Nou ja, de assistente was zo lief om niets in rekening te brengen (waar vind je tegenwoordig nog zo iemand!), Knoepie is weer helemaal in d’r element en de ontstoken halen op mijn arm zullen vast ook wel snel helen ..

Handige tip voor kattenmensen die voor eenzelfde probleem komen te staan: gebruik een handdoek om het zicht te ontnemen (van de kat, niet uzelf) en de kat in een wurggreep te houden. De kat vecht ietsje minder terug en tanden en nagels kunnen beter de handdoek te lijf gaan dan u. Ow en ook handig, meteen een handdoek gebruiken. Niet zoals ik pas na de derde poging.