Tag: Auxen Page 1 of 2

De verbolgen journalist en zijn blafbrief

Op internet werd de naam van freelance journaliste Karin de Mik uit Leeuwarden enige tijd in verband gebracht met Cozzmoss. De Mik was vorig jaar een van de klanten van de dienst, maar heeft het nu wel even gehad met het aanpakken van plagieerders. Via Cozzmoss kreeg ze teveel gedonder, zegt ze, waar ze nu eigenlijk wel vanaf wil zijn. “Er zijn heel vervelende dingen gebeurd. Als je nu mijn naam intikt in Google, kom je op een weblog terecht waar een stuk van mij zonder mijn toestemming werd gepubliceerd. Daar werd ook heel negatief over mij geschreven. Ik werk al ruim twintig jaar in de journalistiek, maar zoiets raars maakte ik toch nog niet mee.”

Triestheid is weer eens troef in een artikel over auteursrechtschendingen, claims en blafbrieven. Zoals Karin de Mik die ‘toevallig’ vergeet te vertellen dat zij eerst een betaling en vele excuses heeft ontvangen. De excuses heeft ze nooit geaccetpeerd, in plaats daarvan volgde er een pathetisch stuk over haar vermeende weldoenerij waarin betreffend weblogster en passant door het slijk ging. Laat ik nu toch die weblogster zijn. En dit het antwoord waar Karin de Mik zo van moet schreien … behoorlijk beschaafd als je het mij vraagt.

Maar ook Peter Vincent Schuld hoest en proest dat het een lieve lust is:

Schuld, die door bloggers op internet werd uitgemaakt voor ‘oplichter’, ‘afperser’ en ‘een parasiet van de bovenste plank’, noemt het een heel trieste zaak, met name voor fotojournalisten, dat zoveel werk op internet illegaal wordt hergebruikt. “Het is totaal ondoenbaar om daar iets tegen te doen. Ik heb zelfs met het Openbaar Ministerie rond de tafel gezeten om het probleem aan te kaarten. Dat was niet echt nodig, maar we hebben het uiteindelijk wel gedaan. Om overtredingen van de Auteurswet civielrechtelijk aan te kunnen pakken, moet je namelijk dingen kortsluiten met elkaar. Van het Openbaar Ministerie kwam ook het advies om rechtszaken tegen overtreders aan te spannen. Vanaf dat moment heb ik gezegd dat ik de boel ga schoonvegen. Het kopiëren moet maar eens afgelopen zijn. Als mensen weigeren te schikken, dan dagvaarden we ze.

Gek. De politie kwam niet meer bij toen ik een blafbrief van Swordstone kwam tonen. Zij noemden het ‘niet meer dan een vodje toiletpapier’. En op 12 september mag Schuld bij de rechter komen uitleggen wat er nou eigenlijk aan de hand is. De zaak tegen FOK! moest teruggetrokken worden eer die goed en wel begonnen was.

Helaas geven de Nederlandse Journalisten Vereniging (NJV) en het ANP inmiddels aan op dezelfde manier actie te willen ondernemen als bureau’s a la Cozzmoss en Swordstone. Want in het tijdperk van web 2.0 en free flow of information kan je de zaken niet scherp genoeg stellen blijkbaar. Valt er geen droog brood te verdienen aan schrijven, dan de weblogger maar aanpakken alsof het criminele bolwerken betreft waar miljoenen in om gaan.

Frappant, er gebeurd ondertussen absoluut niets om kopieren ook maar een piepbeetje moeilijker te maken. Niemand gaat om de tafel om een échte oplossing te zoeken. Er verschijnen ook geen artikelen om webloggers ook maar enigzins te waarschuwen over auteursrecht en wat dies meer zij.

Logisch, dat zou pas écht broodroof zijn nietwaar ..

Wel een aardig citaat uit hetzelfde artikel : “Arnoud Engelfriet komt tegenwoordig trouwens vaker bloggers tegen die geplagieerd zijn door journalisten dan omgekeerd. “Journalisten lijken vaak te denken dat zij zaken mogen overnemen omdat ze met nieuws bezig zouden zijn. Zo raken foto’s van iemands website ineens verzeild op nieuwssites, of worden stukken tekst verwerkt in een achtergrondartikel zonder bronvermelding. Hoeveel journalisten controleren de copyrights van een foto op iemands Hyves-pagina als ze schrijven over die persoon?”

Comments (7)



Henk Blanken: dit deugt nog steeds niet?

Op 7 mei schreef ik:

Deugt Henk Blanken? Kan het gedrag van adjunct hoofdredacteur van Dagblad van het Noorden, publicist en weblogger die anderen ‘veroordeeld’ op auteursrechtschendingen – zoals hij vertaalde ’plagiaat diefstal‘ – nog door de beugel? Wat is er werkelijk aan de hand, was de vraag? Verder ..

Dit omdat Vlindertjes.nl zich driedubbel genaaid zag na een onterechte claim van Cozzmoss, toen Contendor – het bedrijf wat de verkoop van archiefartikelen van o.a. het Dagblad van het Noorden (DvhN) regelt – merkwaardig eiste dat het internet verschoont werd van hun naam en toen dat niet gebeurde, plots besloot het contract met Vlindertjes zonder reden te stoppen. Toeval bestaat niet, daar zit iets fout. En wie beter te triggeren daar iets mee te doen dan Henk Blanken, adjunct hoofdredacteur van DvhN en principiëel veroordelend als het auteursrechten betreft?

Enfin, Henk Blanken raakte getriggerd en was zo vriendelijk te reageren. En overtuigd dat hij wél deugt, zegde hij toe na zijn vakantie eens navraag te doen wat er nu werkelijk mis is gegaan.

Ok, hij heeft niet toegezegd de resultaten bekend te maken. Dat is dan ook niet meer gebeurd. Niet op mijn log, niet na een verzoekje per mail.

Bij deze: Henk Blanken, laat zien dat je deugt en schijn wat licht op de zaak ..

Comments (0)



Tjanne Hartman: positief signaal

Half april schreef ik op mijn log een open maar niet zo hartelijke reactie naar Tjanne Hartman, journaliste en toen nog aangesloten bij Cozzmoss. Inderdaad, ‘toen nog’. Vandaag reageerde ze op de posting en zei onder andere:

(…) Dat het destijds zo hard gespeeld werd als in Den Bosch, had ik niet kunnen vermoeden en daar ben ik dan ook nogal op afgeknapt. Bovendien heb ik er geen enkel probleem mee als organisaties een verhaal van mijn hand op hun site plaatsen. Sterker nog; het is gratis reclame.

Dat kan ik alleen maar een erg positieve reactie vinden. En wie weet, geeft het gelijk een teken af aan Cozzmoss dat beschermen van je recht soms ook gemoedelijker kan.

Comments (5)



Één artikel, meerdere claimers van auteursrecht?

Van de vragen die ik in mijn mailbox heb gekregen in verband met Cozzmoss, is dit toch wel de meest absurde. Watsgebeurt?

Richard – sinds 2007 beheerder van de datingsite Vlindertjes.nl – heeft een overeenkomst gesloten met Contendor.nl, opdat hij artikelen uit het archief van Dagblad van het Noorden kan aankopen om op zijn site te plaatsen. Contendor levert ‘innovatieve informatiediensten’ en zegt hierover:

Contendor beschikt over alle redactionele artikelen uit Dagblad van het Noorden, Leeuwarder Courant, Friesch Dagblad en een groot aantal weekbladen. Met deze bronnen zijn een aantal innovatieve producten ontwikkeld die inzetbaar zijn in elke organisatie. De diensten van Contendor bieden organisaties de mogelijkheid zowel de auteursrechtelijke afdracht als de opslag, verspreiding, individualisering, techniek en onderhoud van de nieuwsvoorziening ineens te regelen.

Goed geregeld dacht Richard dus. Tot hij afgelopen vrijdag plotseling een claimbrief van Cozzmoss op de mat vond voor een van deze artikelen. Het zou gaan om ‘Lichaamstaal doet meer dan duizend woorden‘ van Peter de Jaeger. Volgens Cozzmoss gepubliceerd in PZC en alleen te koop bij hen. Of Richard wel weet dat hij driemaal woordwaarde van orgineel artikel moet betalen, te weten 600 euro’s. Maar dat ze de beroerdste niet zijn, een schikking van 329 euro is afdoende. Binnen 14 dagen graag, anders volgt een gang naar de rechter.

Dat Richard helemaal niets hoeft, lijkt me duidelijk. Hij heeft een overeenkomst waar hij zich aan gehouden heeft, hij heeft netjes betaald voor het artikel en wenst vooral niet lastig gevallen te worden door claims en geblaf. Wat er verder werkelijk aan de hand is, blijft vooralsnog wél onduidelijk. Is Peter de Jaeger een beetje slordig met zijn rechten? Neemt Cozzmoss het niet zo nauw met de regels? Vindt Contendor het wel best of is Dagblad van het Noorden minder secuur geweest dan de auteurswet 1912 vereist?

Wordt vervolgd …

Comments (20)



Cozzmoss en Blogger voor de rechter

Via Marketingfacts:

Joffrey Vermeule schrok zich een hoedje toen hij op 7 december 2007 een brief kreeg van Irene van den Berg van Cozzmoss. Joffrey heeft, of inmiddels had, het weblog Weerspiegeling.nl en had daar op 8 november een artikel op overgenomen uit BN de Stem. Dat was niet zo netjes van Joffrey, want hij had ook niet aan bronvermelding gedaan. Als een speer haalde hij bibberend het artikel, dat een maand op zijn weblog had gestaan, weg, en belde Irene van de Berg om excuses te maken. Hij kende de wet niet. Nu wordt natuurlijk elke Nederlander geacht die te kennen, maar die auteurswet die nooit geschreven is voor burgers en weblogs, maar werd geschreven in een tijd van print blijkt toch niet zo heel bekend te zijn. Hij vertelde Irene dat hij in een maand tijd 20 bezoekers op zijn weblog had gehad die dat zo interessant vonden dat er niemand langer dan 10 seconden gebleven was en ze dus waarschijnlijk het artikel ook niet hadden gelezen. Joffrey hield namelijk wel statistieken bij. Verder …

Het laat zich raden dat het niet mocht baten, Irene van den Berg vindt dat haar artikel geëxploiteerd is en eist daarvoor drie maal de oorspronkelijke prijs van het artikel: totaal 1050 euro. Na contact krijgt hij een schikking aangeboden van de helft van de oorspronkelijke claim en uiteindelijk wordt de schikking bijgesteld naar het orginele bedrag van het artikel: 350 euro.

Joffrey doet echter wat ik eerder niet aan kon/durfde/wilde: hij  gaat niet akkoord. En zo lijkt hij de eerste blogger die daadwerkelijk door cozzmoss voor de rechter gesleept gaat worden. De claim is daarmee terug naar een schadevergoeding van 1050 euro plus proceskosten.Â

Irene van de Berg claimt dat Joffrey inbreuk op haar rechten heeft gemaakt (ja dat klopt), dat ze honorarium is misgelopen (ik ben benieuwd of een rechter dat ook zo ziet) en dat Joffrey de exclusiviteit van haar artikel heeft aangetast waardoor het moeilijker verkoopbaar is geworden (verkopen journalisten echt meerdere malen hetzelfde artikel als het gewoon bij hun opdrachtgever nog online staat?).Â

Via de Ning Eerlijk en Legaal Bloggen is Joffrey in contact gebracht met Ronald van den Hoff, die de kosten van de rechtzaak voor zijn rekening neemt. Naar eigen zeggen omdat hij “tegen dit opportunistische gedrag is”.

Salliant detail is dat cozzmoss zich bewust lijkt te richten op kleine loggers met een eigen domeinnaam.

Navraag bij web-log leerde dat die, met al hun duizenden weblogs die vaak vol staan met knip en plakwerk, nog nooit een claim van Cozzmoss heeft ontvangen.

De zaak dient bij het kantongerecht Arnhem, locatie Wageningen, op woensdag 2 april om 10.00 uur. Een wordt vervolgd dus.

Correctie: woensdag 2 april is vooral een formeel moment waarbij stukken worden uitgewisseld, hoor ik net. Wanneer de zaak echt dient, moeten we nog even afwachten.

Comments (15)



Irene Cozzmoss

Internet maakt Auteurswet nog belangrijker‘ betoogt Irene van den Berg op de Nieuwe Reporter in een wel erg gekleurd stuk als je het mij vraagt. Plotseling beziet Cozzmoss zichzelf als een ‘auteursrechtenorganisatie’ die bijna edelmoedig opkomt voor de rechten van de auteur die door bloggend Nederland reeds aan de bedelstaf is geraakt. Gevoel voor verhoudingen lijkt Irene zelden in de weg te staan en ik ben een beetje misselijk.

Het meest frappante is hoe zij ongemerkt de auteur neerzet als slechtverdienende ziellepoot die zonder auteurswet en bedrijven als cozzmoss geen droog brood meer zouden verdienen. Ook in het stuk ‘Profiteer van bezuinigingen of ga er aan ten onder’ waarin ze opkomt voor de freelancende auteur, is het geld wat de klok slaat alsof het versturen van claims en vragen van hogere bedragen het enige is wat de professional onderscheidt van de amateur.

Blijkbaar is ze vooral en alleen een voorvechtster van zoveel mogelijk verdienen ..

Comments (16)



Brief aan Karin de Mik

Aanvankelijk heb ik in de auteursrechten zaak de journaliste van gewraakte artikel niet lastig willen vallen. Tenslotte is het wettelijk onjuist om haar of elk ander werk over te nemen en was de claim afkomstig van auteurhebbend bedrijf. Na enkele dagen schreef zij echter wel een stuk wat mede over mij en deze zaak ging. In eerste instantie heb ik daar gereageerd in de hoop dat ze er op in wilde gaan. Vooralsnog heeft ze zelf echter niet meer gereageerd** en heb ik besloten er zelf dan een log aan te wijden in de vorm van een brief.

Hallo Karin,

Na het lezen van ‘Fout’ had ik de indruk dat je verder niet gelezen hebt om wie het ging of in welke context jouw artikel verkeerd is gebruikt. Blijkbaar doet dat niet ter zake want zoals je eindigt: ‘auteursrecht is heilig’. Bovendien lijk je van mening dat de adhesiebetuigingen die ik ontving niet terecht zijn, misplaatst emotioneel gestoeld. Toch verdedig je jezelf met enkel emotionele argumenten. Het schrijverschap is moeilijk en onzeker, je krijgt geen dertiende maand of pensioenopbouw. En vooral, je gebruikt je geld voor goede doelen als voedselpakketten naar Roemenië en vijftien jaar vrijwilligerswerk voor de Dierenbescherming. Van het geld wat je uit claims vergaard ga je geen leuke dingen doen maar betaalt er bijvoorbeeld de operatie van de kat van die een voortand moet missen.

Tja. Ik heb een minimale WAO uitkering en ben verder afhankelijk van mijn partner, ben niet in staat om überhaupt te werken en heb ook geen dertiende maand of pensioenopbouw. Mijn kat lag een week voor deze zaak met shock in een dierenkliniek en heeft het ternauwernood gehaald, zijn linkerachterpoot werkt niet meer en de benodigde zorg koste ook wat centen. Toen ik nog kon werken deed ik volop vrijwilligerswerk in een kattenasiel en paardrijden voor gehandicapten en nu doe ik achter de computer wat ik kan, schrijven over een omstreden ziekte ME. Je weet wel, waar het artikel over ging. De mijnheer die je interviewde walste vierkant over patiënten heen en hebben er voor gezorgd dat ik en velen met mij weer een stukje minder ziek werden geacht en weer een stukje meer hulp geweigerd zagen. Om jouw werk geen onrecht aan te willen doen heb ik het geheel overgenomen in een rits van postings over de ziekte, deze mijnheer en de mediastorm waar menig journalist dankbaar gebruik van maakte over de rug van patiënten. Dom misschien, ondoordacht wellicht maar geen bewuste broodroof of pronken met jouw veren. Ik betaal er zelfs zelf voor om mijn schrijfsels gelezen te krijgen.

Toch vermoed ik zomaar dat je dat geheel niet relevant vindt. Immers ‘Het auteursrecht is heilig’, iedereen moet met ‘zijn poten van je werk afblijven’ en het geheel is ‘een ernstig feit’. Waarom dan zulk een emotionele, persoonlijke verdediging schrijven waar je iets zakelijks wilt verdedigen?

Wellicht om goodwill te kweken of begrip te vergaren voor je verder zakelijke standpunt. Tenslotte raakte het je erg, je werd elders een ‘foute journalist’ genoemd en dat is nooit eerder gebeurd. Maar ook daar doe je een ander aan wat je zelf liever niet hebt, ik ben duidelijk de foute WAOster die zonder pardon beboet moest worden. Niets waarschuwing, realiseert de wereld wel wat voor ernstig feit ik begaan heb? Je vermoed van niet dus schrijft er een log over waarin ik er niet bijster toe doe als schender van recht.

Je relativeert het uiteindelijk met “Bovendien maak ik wel degelijk keuzes. Sommige organisaties vind ik ,,zielig´, voor particulieren zal ik voortaan ook wel enige clementie tonen” Ik denk niet dat je organisaties of particulieren een plezier doet met de titel “zielig”. Maar ook denk ik niet dat je enige clementie zal tonen. De Elfstedensite die een knipselkrantje had, kreeg net zo goed een claim voor een artikel van jouw hand dat de de winter niet best was. In deze ben je je verdediging gaan schrijven zonder te weten waarom deze WAOster jouw artikel eigenlijk ongevraagd had geplaatst (en zonder dat ze een woord over jou geschreven had). Maar vooral is je ondertoon zeer helder: poten af van je werk en een bedrijfje als Cozzmoss is zo gek nog niet om te compenseren voor tijden van minder inkomsten.

Persoonlijk zou ik je niet direct willen betitelen als foute journalist. Wel denk ik dat de methoden die cozzmoss hanteert niet erg ethisch genoemd kunnen worden. In mijn ogen haalt alleen dat al je geschetste profiel van weldoener naar beneden, immers je staat vierkant achter dit auteurhebbend bedrijf en je hebt je niet voor niets daarbij aangesloten. In elk geval zijn het de gebruikte methoden om auteursrechtschending tegen te gaan – als is het een gat in de markt om inkomens wat aan te vullen – waar mensen en mass over gevallen zijn. Het bedrijf is geenszins opgericht om rechten te beschermen maar zoals zij zelf groot op de voorpagina roepen, om meer aan artikelen te verdienen. “Meer” als in meer dan er normaal gesproken aan verdiend zou worden.

**Karin heeft inmiddels per mail gereageerd en zal het daarbij laten.

Comments (24)



Op een rijtje

Dat er inmiddels veel geschreven en gezegd is over CiNNeR- Cozzmoss- auteursrecht hoef ik u niet te vertellen. Waar veel geschreven wordt willen details en feitjes echter wel eens verloren gaan, zo ook in deze zaak. Omdat ik alle reacties verspreid over het net met geen mogelijkheid bijgehouden krijg, even wat feitjes op een rij:

  • Het gewraakte artikel is niet zomaar geplaatst voor de aardigheid, het stond in een posting ter illustratie van mijn geventileerde mening en dat in een context van postings over het onderwerp.
  • Er was sprake van uitgebreide bronvermelding zo ver mogelijk, ik heb het stuk niet geplagieerd.
  • Het artikel is drie jaar oud, namelijk van 1 november 2004, en was toendertijd afkomstig van de NRC nieuwssite.
  • Het betrof geen ‘boete’ maar een zogenoemde ‘schadeclaim’, het woord beboeten is in het verhaal geslopen omdat ik en vele anderen dat zo ervaarden. Dit ook omdat de schade niet gespecificeerd is en mijns inziens ook niet gespecificeerd zal kunnen worden. Maar voor alle partijen geldt dat alleen een rechter de werkelijk geleden schade zou kunnen vaststellen.
  • De ‘schappelijke afbetalingsregelingen’ waar zowel op het weblog van Cozzmoss als op de radio over werd gesproken, houdt in dat indien het bedrag niet binnen veertien dagen betaald kan worden, men kan kiezen reclame te maken voor auteurhebbend bedrijf. Eventuele inkomsten daaruit worden na zes maanden bekeken en worden dan van het afgesproken claimbedrag afgetrokken. (Persoonlijke noot: ik kan het met geen mogelijk zien als schappelijke afbetalingsregeling)
  • Het woord ‘diefstal’ is weinig op zijn plaats, ik ben niet veroordeeld er is zelfs geen rechter aan te pas gekomen. Er is een schikking getroffen die ik om persoonlijke redenen heb betaald.

Verder lijkt er veel verwarring te zijn over wie wat waarom mag en wie rechthebbende partijen zijn. Het is zo dat een krant alleen auteursrecht op een artikel kan claimen als het geschreven is door vast personeel oftewel in eigen beheer. Freelance journalisten houden zelf auteursrecht op eigen werk. Dat auteursrecht geldt altijd, ongeacht of er sprake is van bronvermelding, linkjes en/of naamsvermelding en ongeacht of je er zelf in voorkomt, geciteerd wordt of medewerking hebt verleend aan het tot stand komen van het artikel(!). Citeren mag wel maar met mate, de interpretatie van hoeveel er geciteerd mag worden wil behoorlijk verschillen. Zogenoemde ‘breaking news’ mag wel overgenomen worden maar alleen door nieuwsgaringssites, dat gaat niet op voor lifelogs.

Comments (22)



Auteursrecht op de radio

Maandag 12 November, Radio 1, MMMagazine, 13:30 – 14:00 uur:

Aanstaande maandag wordt naar aanleiding van de autersrecht perikelen en Cozzmoss in MMMagazine aandacht besteed aan de auteurswet van 1912 en hoe die in 2007 spanningen veroorzaakt in bloggersland. In het programma zal Henk Blanken aan het woord komen, Petra zal voor mij de honneurs waarnemen.

Inmiddels is er ook een Ning: Eerlijk en legaal Bloggen opgestart: “De auteurswet van 1912 zorgt in 2007 voor een spanningsveld met de blogosfeer. Aanleiding voor deze Ning zijn de steeds vaker voorkomende claims van ‘de oude media’ aan het adres van bloggers die in veel gevallen ook nog te goeder trouw zijn.”

Meer lezen ivm Cozzmoss (met dank aan Jolie die de meeste links verzameld heeft)

Comments (32)



Mijn mening

‘Het auteursrecht is heilig in dit land’ las ik in een soort van reactie op mijn blijkbaar vermeende heiligschennis (Karin de Mik, ‘Fout‘) . Maar ook ‘Tegen deze achtergrond is de diefstal van Cinner (…)‘ (Henk Blanken, Informatie IS vrij) of’ ‘De weblogster bekende schuld (…)’ (Verbal Jam, Intimidatie of Recht?).

U hoeft zeker geen hoge kast te zoeken, het zijn citaten uit drie verder genuanceerd geschreven artikelen die ik u wil aanraden. Wat mij echter opviel is dat of mensen nu erg aan auteursrecht hangen of liever deze wet uit 1912 aangepast zouden willen zien op moderne tijden, de heersende gedachte stiekem hetzelfde blijft: Het is een criminele daad die ik heb begaan, immers het is ‘strafbaar’. Frequent las ik het enigszins vergoeilijkt worden door de massale mening dat webloggers naief zijn of zoals Maxima zou zeggen ‘een beetje dom’.

Mijn excuses aan de auteur waren oprecht, het was geenszins mijn bedoeling haar te schofferen laat staan aan broodroof te doen (alhoewel érg discutabel in dit geval). Mijn mening over het gebeurde is echter een andere. In een medialandschap waar menig journalist zijn hand niet omdraait een willekeurige burger en passant te duperen omdat dat zo lekker lezers trekt, kan ik mijzelf geenszins als crimineel bestempelen. Waar kranten elkaars stukken overnemen met slechts drie woorden verschil zodat het geen plagiaat mag heten of ingezonden brieven dusdanig verknippen en -plakken dat er van de inhoud niets over blijft, zie ik niet in waarom mijn hart zich verzwaard zou moeten voelen (voor de poging volledig te zijn). Tegenover een auteurhebbend bedrijf wat het opsporen van auteursrechtschending als gat in de markt ziet om meer geld uit een artikel te trekken dan het wellicht waard is en meent dat het aanbod reclame te gaan maken voor het bedrijf wat jou een claim oplegt een ‘afbetalingsregeling’ is, voel ik mij niet bepaald de schuldige mens.

Sterker nog, kijk naar uitspraken van de geïnterviewde in het gewraakte artikel dhr. Buunk als: Het trieste vindt Buunk dat mensen met dit soort “ziektes” de neiging hebben om zichzelf gelijk te stellen met écht zieke mensen, bijvoorbeeld reumapatiënten. “Enige bescheidenheid past hier wel, denk ik.” (Het stuk is offline gehaald, u zult het met mijn schrijfsel moeten doen). Slechts een van de vele beledigende uitspraken die schaamteloos een podium kregen en waarvan ik u kan verzekeren dat de gemiddelde patiënt daar vele malen meer door gedupeerd is geraakt dan door mijn vermeende ‘heiligschennis’ of ‘diefstal’.

Oftewel: in mijn ogen heb ik mij simpel vergist. Vergallopeert misschien ook in de storm van tekst en emotie die op dat moment speelden. Niet omdat ik een ‘heiligschenner’ of een ‘dief’ zou zijn, niet omdat ik naiëf en volslagen blond door het leven zou gaan. Wél omdat er gebruik wordt gemaakt van de letter van een wet die bijna een eeuw oud is. Een gat in de markt. Kortom: een concept voor geld.

En daar gaan de vele discussies op het net gelukkig ook over

Comments (22)



Page 1 of 2

Powered by WordPress & theme based on Lovecraft