Wij hebben een jong hondje. Een jong hondje wat best al veel geleerd heeft maar nog best wat te leren over heeft, in de pubertijd zit en soms eens de nodige vergissing maakt. Zoals plotseling een fietspad oprennen, want dat doen hondjes nu eenmaal. Op mijn beurt doe ik op zo’n moment alles wat mogelijk is om hem zo snel als gaat weer op de stoep te krijgen. Tot mijn verbazing is er echter nog geen fietser of bromfietser geweest die ook maar de geringste neiging vertoonde af te remmen. Men rijdt gewoon zo hard mogelijk door alsof men verwacht dat de hond vanzelf wel in ijle lucht zal oplossen. Als zo’n fietser of snorfietser al reageert, is het hooguit – zonder vaart te minderen natuurlijk – het hoofd keren om me even grondig uit te schelden. Dat het niet tot ongelukken is gekomen, is puur mazzel ende geluk.
Persoonlijk begrijp ik niet waar dat gedrag vandaan komt. Als ik een hond het fietspad op zie rennen waar ik toevallig rij, voel ik nooit de neiging er over heen te willen rijden maar rem zo snel mogelijk af en/of maak een omtrekkende beweging. Sterker, als ik langs een stoep rij waar kleine kindertjes of hondjes rondhuppelen, ga ik als vanzelf alvast langzamer rijden. Gewoon, voor het geval dat.
Is dit maar een lullig voorbeeldje en zo vaak vindt het niet plaats. Maar Nederland hangt tegenwoordig aan elkaar vast van dit soort flauwe reacties en kleine onbeschoftheden. Had je vroeger de ongeschreven regel dat je iedereen naar buiten laat, voor je zelf naar binnen stapt, is het tegenwoordig mode om met behulp van ellebogen en boodschappentassen te proberen met zestien tegelijk zowel naar binnen als naar buiten te dringen. Mensen zetten hun fietsen lukraak tegen andere fietsen aan zodat minstens de helft van de mensen niet normaal meer weg kan komen. Voetgangers lijken steeds vaker van een psychologisch spelletje te houden, kijken wie er uit gaat wijken als de stoep te klein is om elkaar te kunnen passeren. Springt het licht op groen, let je natuurlijk niet meer op of er nog iemand op het zebrapad kachelt maar trap je onmiddelijk op GAS! En hoeveel mensen nemen bij het afrekenen hun telefoon op, alsof de kassa medewerkster volslagen onbelangrijk is?
Zou de maatschappij niet een stukje gezelliger worden als mensen alleen al wat aandacht zouden hebben voor dit soort simpele omgangsvormen en piepkleine vriendelijkheden? Of ben ik een ouwbollige theemuts aan het worden?
