Het zal je gebeuren. Je lieve hond is uit logeren en loopt weg. Advertenties, foto’s op bomen, navragen, zoeken en beloningen uitloven, niets brengt hem terug. Tot je een brief krijgt van dierenasiel Osdorp, de hond is daar binnen gebracht. Dat blijkt alleen geen reden tot feest. Vanwege onbenullige redenen heeft de brief te lang rondgezworven, de hond is echter na twee weken al verkocht aan een nieuwe eigenaar. Oordeel: jammer dan.
Het gebeurde Bram. En het verhaal wordt nog veel erger. De nieuwe eigenaar wil het ‘zijn kinderen niet aandoen’ Bram terug te geven aan zijn eigen baasje. En het dierenasiel – die in het item laat zien werkelijk totaal géén hart voor dieren te hebben – brengt wél 880 euro verzorgingskosten in rekening bij het baasje. Dit baasje overweegt naar de rechter te stappen maar maakt wonderbaarlijk genoeg weinig kans op een goede afloop. Een huisdier wordt in het recht beschouwd als ‘ding’ en aangezien dat ‘ding’ op legale wijze is gekocht door de hufters mensen die zich nu eigenaar noemen, valt hen niets te ‘verwijten’. Juridisch dan ..
Inmiddels weten buurtbewoners van deze hufters nieuwe eigenaren alles van dit absurde probleem en maken zij op onsympathieke wijze duidelijk dat zij Bram terug moeten geven. Zodanig dat eigenaren bijna niet meer naar buiten durven om Bram uit te laten. Mooi!!!! Dat ze zo geterroriseerd mogen raken dat ze alsnog besluiten Bram terug te brengen naar het gezin waar hij thuis hoort.
