Tag: Copyright Page 1 of 4

Het AD verkoopt Trijntje mee

“Zo wordt ‘Sundays in New York’ [van Trijntje Oosterhuis] zonder twijfel één van de best beluisterde albums van het jaar.

Nou ja, of het album werkelijk een succes zal zijn, zullen we nooit zeker weten. Het is namelijk nergens te koop, de lezer van het AD krijgt de CD simpelweg mee door de strot geduwd met de krant van aanstaande zaterdag. Zeker, ontzettend leuk voor de fan die alleen een krantje hoeft aan te schaffen om de muziek te bemachtigen. Nog leuker voor het AD die vanzelfsprekend hoopt de krant extra aan de man te brengen door te strooien met gratis. Maar verder is het gewoon een platte manier om de kijkcijfers op te stuwen natuurlijk. Voor een muzikant lijkt me dat nog erger dan binnen een week in de uitverkoop bak van de Blokker belanden, al denkt Trijntje daar heel anders over.

Gek genoeg komt het idee mede van EMI Music Netherlands. U weet wel, die verschrikkelijk commerciële platen maatschappij die met liefde en plezier alles aanklaagt wat los en vast zit voor illegaal downloaden. Want wat mensen gratis krijgen, kost hen naar eigen zeggen bakken met geld. Hoewel, stiekem weten ze wel beter bleek onlangs. Toen in een rechtzaak over auteursrechtenbreuk van EMI tegen Rapidshare naar voren kwam dat EMI de grootste uploader was van de zogenoemde ‘illegale content’.

Jammer dat het niet meer om de muziek lijkt te gaan …

Comments (5)



Peter-Vincent Schuld verliest hoger beroep tegen Maroc.nl

Het is wel bekend dat ik me niet erg meer bezig houd met auteursrecht zaken. Maar deze zaak is de moeite van het vermelden zeker waard:

Beroepsfotograaf Peter-Vincent Schuld c.s. verliest ook in hoger beroep zijn rechtszaak tegen Stichting Maroc.NL. Schuld vond dat Stichting Maroc.NL zelf aansprakelijk is voor het handelen van de bezoekers op haar forum.

Schuld eiste daarom schadevergoeding voor het gebruik van een van zijn foto’s door bezoekers van Maroc.NL. Het gerechtshof kwalificeert nu het gebruik van de foto als toegestaan citaatrecht in de zin van artikel 15a Auteurswet. Schuld, die zich ook beroepsmatig bezig hield met ‘copyright enforcement’ via Stichting Swordstone Foundation is veroordeeld in de proceskosten, begroot op ruim 5.000 euro. Lees verder …

Comments (6)



Schrijver Kluun zag ook claim op mat

En zo stond op Kluun.nl plots te lezen:

Enige tijd geleden werd ik verrast door een officiele brief van de firma Swordstone, een brief waaraan een kopie van een webpagina van mijn site, uit 2004 was geniet.

Want ook de schrijver van ‘Komt een vrouw bij de dokter’ groef ooit eens door google pictures, dacht dat deze fotootjes gebruikt mochten en deed dat ook boven een column. En kreeg een claim van 1020 euro op de mat. Lachte eerst eens even hard. En kwam toen tot een teleurstellende ontdekking:

“Vervolgens ben ik me toch maar eens in de jurispudentie over dit soort zaken gaan inlezen. U gelooft het niet (ik geloofde het in ieder geval niet) maar Schuld en zijn firma staan in hun recht. Foto’s die gewoon op Google pictures staan, al betreft het foto’s zonder bronvermelding, mogen niet gebruikt worden zonder dat je daarvoor als blogger de fotograaf hebt opgespoord en officieel toestemming van hem hebt gekregen om die foto te mogen gebruiken. en nee, het maakt geen flikker uit als je die foto’s in een 12kb-bestandje met een 2×2 cm formaat op je site hebt staan en dat er (zoals op mijn site destijds, in 2004) maar anderhalve man en een paardenkop komt koelekoeren en dat je geen cent verdient aan je site – mensen als Schuld staan in hun recht als ze met terugwerkende kracht  honderden tot zelfs (want boete, geen bronvermelding) meer dan duizend euro’s vorderen.”

Kluun heeft hierop besloten de gevraagde 510 euro over te maken aan Peter-Vincent Schuld’s Swordstone. Begrijpelijk wellicht maar toch ook jammer ergens. Een rechtzaak rond een bekende schrijver zou immers heel wat meer aandacht genereren voor de verouderde auteurswet en de manier waarop bedrijven hun brood verdienen met deze wet in de hand, dan de rechtzaken tegen kleine weblogjes. Laten we hopen dat zijn publicatie toch een en ander zal triggeren.

Kluun vermeldt tevens “Foto’s met mijn kop erop mag u ook gewoon gebruiken voor uw blog. Mocht u problemen krijgen met de fotograaf, meld u dan even bij mij. Dan verbied ik hem mijn foto te gebruiken.” Dat is een ludiek aanbod. Vergeet echter niet dat het u geld kan kosten. Kluun biedt tenslotte niet aan om eventuele claims te betalen ..

Comments (3)



Lid Stichting Copyright & Nieuwe Media feliciteert u met een dode mus

“Op 10 december deed de kantonrechter in Arnhem dan eindelijk uitspraak. Joffrey is veroordeeld tot het betalen van 365 Euro en dat is maar een fractie van de bijna 5000 euro die Irene van den Berg eiste.”

Aldus meisjevandeslijterij.nl, die vervolgens zelf ook moet toegeven dat de aanvankelijk geboden schikking reeds – tee dee hee – 365 euro bedroeg. Toch is haar onnoemelijke enthousiasme niet te temperen:

“Ik feliciteer Joffrey, maar ook heel internettend Nederland met deze uitspraak. Ook vind ik deze uitspraak een opsteker voor onze, nog steeds verse, stichting Copyright & Nieuwe Media. Zonder de bemoeienis van, inmiddels voorzitter, Ronald van den Hoff was het waarschijnlijk nooit tot een rechtszaak gekomen.” 

Begrijp me niet verkeerd, het is Ronald van den Hoff zeker niet aan te rekenen dat een kantonrechter dit vonnis heeft neergelegd. Maar als Stichting gaan pronken met het feit dat het Joffrey niets meer maar vooral niets minder heeft opgeleverd dan hetzelfde bedrag plus de eigen proceskosten, administratiekosten, in rekening gebrachte rente plus maandenlang stress én daar u en mij mee feliciteren … het moet toch niet gekker worden.

Op Weerspiegeling.nl voegt meisjevandeslijterij dan een ander punt toe, namelijk:

“(…) Ik zou zeggen; iedereen die een vordering van Cozzmoss krijgt moet het maar laten voorkomen, het kost haar [Irene van den Berg] meer dan het haar oplevert. Weg businessplan.”

Daar is wat voor te zeggen. Tenminste, als Nederland een land vol idealisten zou zijn die weinig anders te doen hebben dan rechtzaken aanspannen die henzelf ook meer gaan kosten dan het oplevert.

Of staat u al te trappelen?

Update: Ronald van den Hoff heeft inmiddels aangegeven dat gegeven citaten niet het officiele standpunt van de Stichting Copyright & Nieuwe Media vormen,  maar als het persoonlijke standpunt van afzonderlijke bestuursleden gezien moet worden.

Update: Ronald van den Hoff heeft een proefproces willen voeren om af te tasten waar grenzen liggen, hoe flexibel de auteurswet is en in hoeverre de rechter al dan niet een claimcukltuur zou ondersteunen. Joffrey is vervolgens zo sympathiek geweest om zijn zaak daarvoor aan te bieden. Om het zover te laten komen, is elk schikkingsbedrag afgewezen tot eisen zich hadden opgestapeld en Cozzmoss over ging op dagvaarding. Tot zover een mooi idee en de moeite waard. 

Het enige waar ik over struikel is hoe vervolgens een enigzins teleurstellend resultaat gepresenteerd wordt als reden tot een feestje, met een redenering die mij verre van logisch in de oren klinkt. Tenslotte liepen de kosten van 365 op naar bijna 5000 om Cozzmoss te dwingen tot dagvaarden. Zonder rechtsgang hadden de bijkomende eisen niet bestaan, wat maakt dat de Stichting zich gelukkig toont met gebakken lucht. Het advies om allemaal de gang naar de rechter te maken in geval van een claim, raakt dan kant nog wal. Immers waarom eerst kosten opdrijven om zodoende voor de katonrechter te eindigen om maanden later alsnog exact hetzelfde bedrag plus bijkomende kosten te moeten betalen?

Daarnaast stond in het vonnis opgenomen: “Uit niets blijkt waarom van gedaagde verwacht had mogen worden dat hij voldoende kennis in huis heeft over de rechten van intellectueel eigendom en/of  dat er sprake zou zijn van inbreuk (door gedaagde) te kwader trouw.” Ook is bepaald dat het gaat om een niet-commerciele site, er sprake is van een hobbyachtig karakter en er niets is verdiend op herpublicatie. Toch wordt het orginele schikkingsvoorstel gehonoreerd. Oftewel de wet wordt zeer strikt nageleefd, overnemen is betalen onder welke omstandigheid dan ook. En ook dat lijkt mij niet bepaald een felicitatie aan internettend Nederland waard ..

Update: Op Marketingfacts is eenzelfde discussie gaande.

Comments (9)



Uitspraak Weerspiegeling vs Cozzmoss

Het heeft ‘even’ geduurd maar uiteindelijk is hij er dan, de uitspraak van de kantonrechter in de auteurszaak Weerspiegeling.nl vs Cozzmoss. Voor 365 euro is de zaak afgedaan, met de mededeling dat gedaagde de moeite van een gang naar de rechter had kunnen besparen. Zie hier het vonnis (PDF).

Voor Joffrey een fijne uitspraak, zeker als je hem vergelijkt met de uitspraak in de zaak Robert Engel-Swordstone waar de bedragen vooralsnog om de oren vliegen (een zaak die nog een lang staartje zal krijgen overigens). Persoonlijk sta ik dan weer niet te dansen op de tafel verder. Immers ondanks dat vastgesteld is dat ten tijde van plaatsing van het artikel geen bezoeker lang genoeg heeft rondgehangen om het gehele artikel daadwerkelijk te kunnen lezen, er geen enkele sprake is van schade voor de auteur of auteurhebbende én er van uit gegaan wordt dat Joffrey slechts in naiviteit een vergissing heeft gemaakt, is het te betalen bedrag simpel teruggebracht naar het orginele schikkingsbedrag. Anderhalf keer de prijs voor een artikel waar feitelijk niets mee gebeurd is.

Dat is uiteindelijk geen winst voor de weblogger, dat is winst voor Cozzmoss die gewoon kan doorgaan met het bieden van een extraatje op de inkomsten van freelancers door onbenullige, onschadelijke overtredingen na te jagen.

Comments (6)



'Swordstone geeft Engel Kaakslag'

‘Swordstone geeft Engel kaakslag’ kopt Robert Engel op Lucas Was Hier. En inderdaad is het verhaal zo weinig gezelig als de kop doet vermoeden:

Om met de deur in huis te vallen. € 1.920,00 te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 23 mei 2008 tot aan de dag van algehele voldoening. Betaling van de proceskosten bestaande uit dagvaarding groot € 71,80, Vastrecht € 201,00 en salaris gemachtigde €1.1130,00. Om nog verder met de deur in huis te vallen. De vorderingen van Schuld en Swordstone inzake smadelijke uitlatingen en belediging worden doorverwezen naar de civiele rechter, zitting 17 december 2008. Bovendien vonnist de rechter een rectificatie inzake het plaatsen van een foto van Johan Cruijff die door Guus de Jong is gemaakt. Verder ..

Robert gaat in beroep, dat in elk geval. En er lijken ook aardig wat merkwaardigheden in het vonnis te zitten. Om te beginnen de manier waarop ‘schade’ is bepaald. Niet. Zonder enige onderbouwing wordt een honorarium plus verhoging billijk geacht, blijkbaar hoeft er nog geen schatting van geleden schade aan te pas te komen. Bovendien: “Over het niet vermelden van de naam van De Jong zegt de rechter dat hij mogelijkerwijs schade heeft geleden.” Mogelijkerwijs, en dat is goed voor 480 euro. Dat een van de twee foto’s onder citaatrecht gebruikt is, is zelfs helemaal uit het vonnis verdwenen.

En dan de rectificatie, wat is dat? De rechter zegt ‘foei, dat had u niet mogen doen’ dus of u zich even zelf aan een schandpaaltje wil nagelen? Zo gek hebben we het nog nooit gezien in een auteursrechtenzaak.

Komen we aan het laatste en in mijn ogen meest absurde punt: de proceskosten.  Want hoewel Robert Engel inzake de niet kloppende machtigingen inzake Swordstone en De Jong, de bewijsvoering en de foto in zijn recht stond en vond dat eisers te snel naar de rechtbank gingen, bleek dat de partijen te ver uit elkaar stonden zodat een rechterlijke uitspraak noodzakelijk was. Oftewel, dat hadden eisers niet moeten doen maar betaalt u toch de proceskosten inclusief honorarium van juridisch adviseur aan diezelfde eisers maar(?).

Enfin, zulk onderbouwing doet het rechtsgevoel geen goed meen ik ..

Comments (8)



Swordstone ziet zelf kosten oplopen

Dacht Peter Vincent Schuld (en Swordstone) naast de makkelijke schikkingen, snel klaar te zijn bij de kantonrechter, kwam deze bedrogen uit. Wegens een te gecompliceerde eis heeft de kantonrechter de zaak tegen Tilburg Zeikt verwezen naar de civiele rechter. Reden:

Vorderingen van onbepaalde waarde worden in beginsel behandeld en beslist door de sector civiel van de rechtbank. Zijn er echter duidelijke aanwijzingen dat de vordering geen hogere waarde dan 5.000 euro vertegenwoordigt dan wordt de zaak door de sector kanton behandeld en beslist. (…) Eiser vordert in deze onder meer een verbod op ieder gebruik van zijn beeldmateriaal, alsmede een bevel tot publicatie van het vonnis en tot onthouding van beledigende en smadelijke geschriften. Dit zijn naar het oordeel van de kantonrechter geen vorderingen van onbepaalde waarde, waarbij geen duideijke aanwijzingen bestaan dat de vordering geen hogere waarde vertegenwoordigt dan 5.000 euro, zodat de sector civiel van de rechtbank in deze bevoegd is. Dat eiser zijn eis in geld heeft beperkt tot 5.000 euro en afgezien heeft van het meerdere doet aan dit oordeel dan ook niets af. (Lees verder bij Lucas Was Hier)

Vanzelfsprekend is Tilburg Zeikt niet erg gelukkig hiermee (zacht uitgedrukt), een civiele procedure betekent een dure advocaat en een slepende zaak die met name financieel niet bepaald prettig is. Dit zal echter ook gelden voor Peter Vincent Schuld die met dezelfde gebakken peren zit. Wellicht meer aangebrand. Ik neem tenminste aan dat Tilburg Zeikt een tegeneis voor de kosten zal opvoeren en de kans dat Peter Vincent Schuld opnieuw veroordeeld zal worden op ‘rechterlijke dwaling’ (lees: lukraak overmatig procederen) is slechts groter geworden.

Vandaag stond overigens ook de zaak Swordstone-Robert Engel op de rol. Zeer interessant omdat Peter Vincent Schuld zich moest komen verantwoorden. Helaas, Swordstone’s advocaat Verkoren melde zich ziek en er zal een nieuwe datum geprikt moeten worden.

Comments (15)



Buma zelf in beklaagdenbankje

Auteursrechtenorganisatie Buma zag deze keer een rechtzaak tegen henzelf aangespannen door britse zusterorganisatie PRS. En verloren die. Volgens een rechtbank in Haarlem mag de Buma geen licenties meer verstrekken voor online muziekgebruik buiten Nederland.

Voorheen had Buma licenties verstrekt aan de online muziekwinkels Beatport en eMusic voor de verkoop van liedjes in heel Europa, ook van muziek waarvan PRS de rechten beheert. Dat deed zij echter op basis van een overeenkomst uit 2002, die medio 2003 niet verlengd werd.

Op de achtergrond speelt mee dat PRS een van de partijen is, die betrokken is bij de oprichting van een pan-Europese auteursrechtenorganisatie onder de naam CELAS. Buma vreest dat deze een monopoliepostie zullen krijgen wat betreft het beheer van muziekrechten.

Buma zal gerust een punt hebben en de hele auteursrechtenbussiness lijkt er alleen complexer op te worden. Toch komt het op mij nogal eigenaardig over dat een organisatie die meent dat elke particulier voor elke scheet moet betalen, het zelf niet zo nauw neemt met contracten en afspraken. Immers verdienen zij zo aan rechten die door PRS beheerd worden. En dat vinden ze toch in alle gevallen zo’n kwalijke zaak?

Comments (4)



De verbolgen journalist en zijn blafbrief

Op internet werd de naam van freelance journaliste Karin de Mik uit Leeuwarden enige tijd in verband gebracht met Cozzmoss. De Mik was vorig jaar een van de klanten van de dienst, maar heeft het nu wel even gehad met het aanpakken van plagieerders. Via Cozzmoss kreeg ze teveel gedonder, zegt ze, waar ze nu eigenlijk wel vanaf wil zijn. “Er zijn heel vervelende dingen gebeurd. Als je nu mijn naam intikt in Google, kom je op een weblog terecht waar een stuk van mij zonder mijn toestemming werd gepubliceerd. Daar werd ook heel negatief over mij geschreven. Ik werk al ruim twintig jaar in de journalistiek, maar zoiets raars maakte ik toch nog niet mee.”

Triestheid is weer eens troef in een artikel over auteursrechtschendingen, claims en blafbrieven. Zoals Karin de Mik die ‘toevallig’ vergeet te vertellen dat zij eerst een betaling en vele excuses heeft ontvangen. De excuses heeft ze nooit geaccetpeerd, in plaats daarvan volgde er een pathetisch stuk over haar vermeende weldoenerij waarin betreffend weblogster en passant door het slijk ging. Laat ik nu toch die weblogster zijn. En dit het antwoord waar Karin de Mik zo van moet schreien … behoorlijk beschaafd als je het mij vraagt.

Maar ook Peter Vincent Schuld hoest en proest dat het een lieve lust is:

Schuld, die door bloggers op internet werd uitgemaakt voor ‘oplichter’, ‘afperser’ en ‘een parasiet van de bovenste plank’, noemt het een heel trieste zaak, met name voor fotojournalisten, dat zoveel werk op internet illegaal wordt hergebruikt. “Het is totaal ondoenbaar om daar iets tegen te doen. Ik heb zelfs met het Openbaar Ministerie rond de tafel gezeten om het probleem aan te kaarten. Dat was niet echt nodig, maar we hebben het uiteindelijk wel gedaan. Om overtredingen van de Auteurswet civielrechtelijk aan te kunnen pakken, moet je namelijk dingen kortsluiten met elkaar. Van het Openbaar Ministerie kwam ook het advies om rechtszaken tegen overtreders aan te spannen. Vanaf dat moment heb ik gezegd dat ik de boel ga schoonvegen. Het kopiëren moet maar eens afgelopen zijn. Als mensen weigeren te schikken, dan dagvaarden we ze.

Gek. De politie kwam niet meer bij toen ik een blafbrief van Swordstone kwam tonen. Zij noemden het ‘niet meer dan een vodje toiletpapier’. En op 12 september mag Schuld bij de rechter komen uitleggen wat er nou eigenlijk aan de hand is. De zaak tegen FOK! moest teruggetrokken worden eer die goed en wel begonnen was.

Helaas geven de Nederlandse Journalisten Vereniging (NJV) en het ANP inmiddels aan op dezelfde manier actie te willen ondernemen als bureau’s a la Cozzmoss en Swordstone. Want in het tijdperk van web 2.0 en free flow of information kan je de zaken niet scherp genoeg stellen blijkbaar. Valt er geen droog brood te verdienen aan schrijven, dan de weblogger maar aanpakken alsof het criminele bolwerken betreft waar miljoenen in om gaan.

Frappant, er gebeurd ondertussen absoluut niets om kopieren ook maar een piepbeetje moeilijker te maken. Niemand gaat om de tafel om een échte oplossing te zoeken. Er verschijnen ook geen artikelen om webloggers ook maar enigzins te waarschuwen over auteursrecht en wat dies meer zij.

Logisch, dat zou pas écht broodroof zijn nietwaar ..

Wel een aardig citaat uit hetzelfde artikel : “Arnoud Engelfriet komt tegenwoordig trouwens vaker bloggers tegen die geplagieerd zijn door journalisten dan omgekeerd. “Journalisten lijken vaak te denken dat zij zaken mogen overnemen omdat ze met nieuws bezig zouden zijn. Zo raken foto’s van iemands website ineens verzeild op nieuwssites, of worden stukken tekst verwerkt in een achtergrondartikel zonder bronvermelding. Hoeveel journalisten controleren de copyrights van een foto op iemands Hyves-pagina als ze schrijven over die persoon?”

Comments (7)



Buma/Stemra niet blij met Neelie

De Europese Commissie liberaliseert de markt voor auteursrechtenorganisaties. Buma/Stemra vreest voor zijn eigen voortbestaan. (…) Mededingingscommissaris Neelie Kroes heeft auteursrechtenorganisaties zoals het Nederlandse Buma/Stemra gedwongen om hun monopolie op te geven. Artiesten mogen voortaan zelf kiezen welke organisatie hen vertegenwoordigt, en omroepen of digitale muziekwinkels zoals Apple’s iTunes kunnen nu bij één organisatie voor heel Europa de rechten afkopen. Verder …

Met dit besluit is het de bedoeling dat componisten en artiesten een betere dienstverlening geboden krijgen bij het incasseren van vergoedingen waar zij recht op hebben en de markt in zijn geheel wat losser wordt voor zowel auteur als gebruiker. 

Plotseling is de idealistische Buma/Stemra zo idealistisch niet meer. Plotseling gaat het geheel niet om rechten van makers van werk. Het gaat om de kassa en dan wel de eigen kassa.

Buma/Stemra heeft een klacht ingediende bij de antitrustinstanties van de Europese Commissie. De organisatie eist garanties om te voorkomen dat er een Europees monopolie op de markt voor auteursrechtenorganisaties ontstaat.

ja ja. Monopolieposities zijn dan ook alleen leuk als je die zelf bezit nietwaar ..

Comments (5)



Page 1 of 4

Powered by WordPress & theme based on Lovecraft