Tag: Cozzmoss Page 1 of 2

Lid Stichting Copyright & Nieuwe Media feliciteert u met een dode mus

“Op 10 december deed de kantonrechter in Arnhem dan eindelijk uitspraak. Joffrey is veroordeeld tot het betalen van 365 Euro en dat is maar een fractie van de bijna 5000 euro die Irene van den Berg eiste.”

Aldus meisjevandeslijterij.nl, die vervolgens zelf ook moet toegeven dat de aanvankelijk geboden schikking reeds – tee dee hee – 365 euro bedroeg. Toch is haar onnoemelijke enthousiasme niet te temperen:

“Ik feliciteer Joffrey, maar ook heel internettend Nederland met deze uitspraak. Ook vind ik deze uitspraak een opsteker voor onze, nog steeds verse, stichting Copyright & Nieuwe Media. Zonder de bemoeienis van, inmiddels voorzitter, Ronald van den Hoff was het waarschijnlijk nooit tot een rechtszaak gekomen.” 

Begrijp me niet verkeerd, het is Ronald van den Hoff zeker niet aan te rekenen dat een kantonrechter dit vonnis heeft neergelegd. Maar als Stichting gaan pronken met het feit dat het Joffrey niets meer maar vooral niets minder heeft opgeleverd dan hetzelfde bedrag plus de eigen proceskosten, administratiekosten, in rekening gebrachte rente plus maandenlang stress én daar u en mij mee feliciteren … het moet toch niet gekker worden.

Op Weerspiegeling.nl voegt meisjevandeslijterij dan een ander punt toe, namelijk:

“(…) Ik zou zeggen; iedereen die een vordering van Cozzmoss krijgt moet het maar laten voorkomen, het kost haar [Irene van den Berg] meer dan het haar oplevert. Weg businessplan.”

Daar is wat voor te zeggen. Tenminste, als Nederland een land vol idealisten zou zijn die weinig anders te doen hebben dan rechtzaken aanspannen die henzelf ook meer gaan kosten dan het oplevert.

Of staat u al te trappelen?

Update: Ronald van den Hoff heeft inmiddels aangegeven dat gegeven citaten niet het officiele standpunt van de Stichting Copyright & Nieuwe Media vormen,  maar als het persoonlijke standpunt van afzonderlijke bestuursleden gezien moet worden.

Update: Ronald van den Hoff heeft een proefproces willen voeren om af te tasten waar grenzen liggen, hoe flexibel de auteurswet is en in hoeverre de rechter al dan niet een claimcukltuur zou ondersteunen. Joffrey is vervolgens zo sympathiek geweest om zijn zaak daarvoor aan te bieden. Om het zover te laten komen, is elk schikkingsbedrag afgewezen tot eisen zich hadden opgestapeld en Cozzmoss over ging op dagvaarding. Tot zover een mooi idee en de moeite waard. 

Het enige waar ik over struikel is hoe vervolgens een enigzins teleurstellend resultaat gepresenteerd wordt als reden tot een feestje, met een redenering die mij verre van logisch in de oren klinkt. Tenslotte liepen de kosten van 365 op naar bijna 5000 om Cozzmoss te dwingen tot dagvaarden. Zonder rechtsgang hadden de bijkomende eisen niet bestaan, wat maakt dat de Stichting zich gelukkig toont met gebakken lucht. Het advies om allemaal de gang naar de rechter te maken in geval van een claim, raakt dan kant nog wal. Immers waarom eerst kosten opdrijven om zodoende voor de katonrechter te eindigen om maanden later alsnog exact hetzelfde bedrag plus bijkomende kosten te moeten betalen?

Daarnaast stond in het vonnis opgenomen: “Uit niets blijkt waarom van gedaagde verwacht had mogen worden dat hij voldoende kennis in huis heeft over de rechten van intellectueel eigendom en/of  dat er sprake zou zijn van inbreuk (door gedaagde) te kwader trouw.” Ook is bepaald dat het gaat om een niet-commerciele site, er sprake is van een hobbyachtig karakter en er niets is verdiend op herpublicatie. Toch wordt het orginele schikkingsvoorstel gehonoreerd. Oftewel de wet wordt zeer strikt nageleefd, overnemen is betalen onder welke omstandigheid dan ook. En ook dat lijkt mij niet bepaald een felicitatie aan internettend Nederland waard ..

Update: Op Marketingfacts is eenzelfde discussie gaande.

Comments (9)



Uitspraak Weerspiegeling vs Cozzmoss

Het heeft ‘even’ geduurd maar uiteindelijk is hij er dan, de uitspraak van de kantonrechter in de auteurszaak Weerspiegeling.nl vs Cozzmoss. Voor 365 euro is de zaak afgedaan, met de mededeling dat gedaagde de moeite van een gang naar de rechter had kunnen besparen. Zie hier het vonnis (PDF).

Voor Joffrey een fijne uitspraak, zeker als je hem vergelijkt met de uitspraak in de zaak Robert Engel-Swordstone waar de bedragen vooralsnog om de oren vliegen (een zaak die nog een lang staartje zal krijgen overigens). Persoonlijk sta ik dan weer niet te dansen op de tafel verder. Immers ondanks dat vastgesteld is dat ten tijde van plaatsing van het artikel geen bezoeker lang genoeg heeft rondgehangen om het gehele artikel daadwerkelijk te kunnen lezen, er geen enkele sprake is van schade voor de auteur of auteurhebbende én er van uit gegaan wordt dat Joffrey slechts in naiviteit een vergissing heeft gemaakt, is het te betalen bedrag simpel teruggebracht naar het orginele schikkingsbedrag. Anderhalf keer de prijs voor een artikel waar feitelijk niets mee gebeurd is.

Dat is uiteindelijk geen winst voor de weblogger, dat is winst voor Cozzmoss die gewoon kan doorgaan met het bieden van een extraatje op de inkomsten van freelancers door onbenullige, onschadelijke overtredingen na te jagen.

Comments (6)



De verbolgen journalist en zijn blafbrief

Op internet werd de naam van freelance journaliste Karin de Mik uit Leeuwarden enige tijd in verband gebracht met Cozzmoss. De Mik was vorig jaar een van de klanten van de dienst, maar heeft het nu wel even gehad met het aanpakken van plagieerders. Via Cozzmoss kreeg ze teveel gedonder, zegt ze, waar ze nu eigenlijk wel vanaf wil zijn. “Er zijn heel vervelende dingen gebeurd. Als je nu mijn naam intikt in Google, kom je op een weblog terecht waar een stuk van mij zonder mijn toestemming werd gepubliceerd. Daar werd ook heel negatief over mij geschreven. Ik werk al ruim twintig jaar in de journalistiek, maar zoiets raars maakte ik toch nog niet mee.”

Triestheid is weer eens troef in een artikel over auteursrechtschendingen, claims en blafbrieven. Zoals Karin de Mik die ‘toevallig’ vergeet te vertellen dat zij eerst een betaling en vele excuses heeft ontvangen. De excuses heeft ze nooit geaccetpeerd, in plaats daarvan volgde er een pathetisch stuk over haar vermeende weldoenerij waarin betreffend weblogster en passant door het slijk ging. Laat ik nu toch die weblogster zijn. En dit het antwoord waar Karin de Mik zo van moet schreien … behoorlijk beschaafd als je het mij vraagt.

Maar ook Peter Vincent Schuld hoest en proest dat het een lieve lust is:

Schuld, die door bloggers op internet werd uitgemaakt voor ‘oplichter’, ‘afperser’ en ‘een parasiet van de bovenste plank’, noemt het een heel trieste zaak, met name voor fotojournalisten, dat zoveel werk op internet illegaal wordt hergebruikt. “Het is totaal ondoenbaar om daar iets tegen te doen. Ik heb zelfs met het Openbaar Ministerie rond de tafel gezeten om het probleem aan te kaarten. Dat was niet echt nodig, maar we hebben het uiteindelijk wel gedaan. Om overtredingen van de Auteurswet civielrechtelijk aan te kunnen pakken, moet je namelijk dingen kortsluiten met elkaar. Van het Openbaar Ministerie kwam ook het advies om rechtszaken tegen overtreders aan te spannen. Vanaf dat moment heb ik gezegd dat ik de boel ga schoonvegen. Het kopiëren moet maar eens afgelopen zijn. Als mensen weigeren te schikken, dan dagvaarden we ze.

Gek. De politie kwam niet meer bij toen ik een blafbrief van Swordstone kwam tonen. Zij noemden het ‘niet meer dan een vodje toiletpapier’. En op 12 september mag Schuld bij de rechter komen uitleggen wat er nou eigenlijk aan de hand is. De zaak tegen FOK! moest teruggetrokken worden eer die goed en wel begonnen was.

Helaas geven de Nederlandse Journalisten Vereniging (NJV) en het ANP inmiddels aan op dezelfde manier actie te willen ondernemen als bureau’s a la Cozzmoss en Swordstone. Want in het tijdperk van web 2.0 en free flow of information kan je de zaken niet scherp genoeg stellen blijkbaar. Valt er geen droog brood te verdienen aan schrijven, dan de weblogger maar aanpakken alsof het criminele bolwerken betreft waar miljoenen in om gaan.

Frappant, er gebeurd ondertussen absoluut niets om kopieren ook maar een piepbeetje moeilijker te maken. Niemand gaat om de tafel om een échte oplossing te zoeken. Er verschijnen ook geen artikelen om webloggers ook maar enigzins te waarschuwen over auteursrecht en wat dies meer zij.

Logisch, dat zou pas écht broodroof zijn nietwaar ..

Wel een aardig citaat uit hetzelfde artikel : “Arnoud Engelfriet komt tegenwoordig trouwens vaker bloggers tegen die geplagieerd zijn door journalisten dan omgekeerd. “Journalisten lijken vaak te denken dat zij zaken mogen overnemen omdat ze met nieuws bezig zouden zijn. Zo raken foto’s van iemands website ineens verzeild op nieuwssites, of worden stukken tekst verwerkt in een achtergrondartikel zonder bronvermelding. Hoeveel journalisten controleren de copyrights van een foto op iemands Hyves-pagina als ze schrijven over die persoon?”

Comments (7)



Henk Blanken: dit deugt nog steeds niet?

Op 7 mei schreef ik:

Deugt Henk Blanken? Kan het gedrag van adjunct hoofdredacteur van Dagblad van het Noorden, publicist en weblogger die anderen ‘veroordeeld’ op auteursrechtschendingen – zoals hij vertaalde ’plagiaat diefstal‘ – nog door de beugel? Wat is er werkelijk aan de hand, was de vraag? Verder ..

Dit omdat Vlindertjes.nl zich driedubbel genaaid zag na een onterechte claim van Cozzmoss, toen Contendor – het bedrijf wat de verkoop van archiefartikelen van o.a. het Dagblad van het Noorden (DvhN) regelt – merkwaardig eiste dat het internet verschoont werd van hun naam en toen dat niet gebeurde, plots besloot het contract met Vlindertjes zonder reden te stoppen. Toeval bestaat niet, daar zit iets fout. En wie beter te triggeren daar iets mee te doen dan Henk Blanken, adjunct hoofdredacteur van DvhN en principiëel veroordelend als het auteursrechten betreft?

Enfin, Henk Blanken raakte getriggerd en was zo vriendelijk te reageren. En overtuigd dat hij wél deugt, zegde hij toe na zijn vakantie eens navraag te doen wat er nu werkelijk mis is gegaan.

Ok, hij heeft niet toegezegd de resultaten bekend te maken. Dat is dan ook niet meer gebeurd. Niet op mijn log, niet na een verzoekje per mail.

Bij deze: Henk Blanken, laat zien dat je deugt en schijn wat licht op de zaak ..

Comments (0)



Tjanne Hartman: positief signaal

Half april schreef ik op mijn log een open maar niet zo hartelijke reactie naar Tjanne Hartman, journaliste en toen nog aangesloten bij Cozzmoss. Inderdaad, ‘toen nog’. Vandaag reageerde ze op de posting en zei onder andere:

(…) Dat het destijds zo hard gespeeld werd als in Den Bosch, had ik niet kunnen vermoeden en daar ben ik dan ook nogal op afgeknapt. Bovendien heb ik er geen enkel probleem mee als organisaties een verhaal van mijn hand op hun site plaatsen. Sterker nog; het is gratis reclame.

Dat kan ik alleen maar een erg positieve reactie vinden. En wie weet, geeft het gelijk een teken af aan Cozzmoss dat beschermen van je recht soms ook gemoedelijker kan.

Comments (5)



Kassa wijst welke weg?

Kassa wijst de weg in legaal downloaden kopt Petra ‘de rest is klapvee’ de Boevere op Marketingfacts, omdat zij vanuit het publiek een en ander kon uitleggen over opsporen van auteursrechtschendingen als broodwinning. Hoewel ..

In het artikel wat Kassa erop deed verschijnen, wordt de blogger eigenlijk vooral neergeplant als lichtelijk stompzinnig en blijkt dat Kassa het zelf geheel niet begrepen heeft:

“[Bloggers doen maar wat] Bedrijven als Cozzmoss spelen hier handig op in. Namens bij hen aangesloten freelance journalisten speurt Cozzmoss het net af naar overtreders van de auteurswet 1912. Indien een overtreder is opgespoord, dan krijgt diegene een schikkingsvoorstel voor het betalen van een boete. Indien dit geweigerd wordt dan volgen er gerechterlijke stappen en wordt de overtreder aangeklaagd door Cozzmoss.”

Cozzmoss is echter geen vertegenwoordiger, zij laten zich auteurhebbend maken op artikelen om zodoende vooral zelf een zakcentje binnen te slepen. Belangrijker kunnen zij onder geen beding een schikkingsvoorstel voor een boete doen. Zij kunnen u in allerlei bewoordingen om geld vragen, maar dat is heel wat anders. Daarnaast is het bovendien nog maar zeer de vraag of de geclaimde bedragen ooit door een rechter toegekend zouden worden. Immers heeft Cozzmoss tot nog toe geen hond hoeven aanklagen en degene die het tot de rechter heeft laten komen, was in geen velden of wegen te bekennen in het programma. Zover ik weet zijn de uitkomsten van die rechtzaak ook nog niet bekend. Maar het kan nog een tikkeltje onduidelijker:

Petra de Boevere, blogger, is van mening dat Cozzmoss misbruik maakt van de blogger, die niet goed op de hoogte is van wat de auteurswet 1912 precies inhoudt. Petra is nu initiatiefnemer van een nieuw meldpunt voor bloggers. Het doel is om bloggers beter op de hoogte te stellen van de auteurswet 1912. Petra denkt dat de huidige auteurswet 1912 sterk verouderd is en aangepast dient te worden aan de huidige internettijdperk. Eén van haar voorstellen is het fair use principe en creative commons.

Gek, want het meldpunt moet eventueel nog opgezet worden op een meeting 20 mei en bij de aankondiging was Ronald van den Hoff toch echt nog de iniatiefnemer van zowel meeting als meldpunt. Waarom we ons dan bij gebrek aan wetskennis kunnen melden bij het meisjevandeslijterij.nl is al helemaal een raadsel, tenzij het de bedoeling is dat je je uit pure ellende kunt komen bezatten. En waar heeft Petra ‘de rest is klapvee’ de Boevere het voorstel gedaan voor fair use en creative commons eigenlijk? Het laatste en enige voorstel was wachten op de meeting 20 mei waar alle antwoorden uit de lucht zullen vallen als zal de messias der heilige auteurswetten tot ons verschijnen.

Buiten deze futiliteiten, is de argumentatie simpel van lik mijn vestje. Immers als het enige doel is klapvee bloggers beter op de hoogste te stellen van wetgeving, heb je geheel geen wetsaanpassing nodig en hoef je zelfs niet richting fair use of gebruik van creative commons te denken. 

Oftewel, waar Marketingfacts blij was met het item, zie ik slechts een hoopje onduidelijkheid staan wat niemand iets wijzer gaat maken. Maar goed, uiteindelijk denkt Petra daar zelf precies zo over, getuige haar commentaar elders:

Petra (ja die op de tribune zat) : [kassa_legaalbloggen] 04-05 10:02: (…) Ik denk dat het onderwerp voor de rest van het publiek (lees klapvee op een uitje) misschien wel wat moeilijk was, maar ik heb wel genoten!

Enfin, ik schat in dat u het als dom klapvee zijnde best zal kunnen volgen. Dus mocht u toch geïnteresseerd zijn in het programma, vanavond om 19:30 Kassa2 op Nederland 2 of bekijk hier de ruwe versie.

Overigens was de uitzending in zijn geheel niet onaardig, verwoordde Petra een prima voorbeeld van geklungel in auteursrechten bij de ANGO en bleek Vincent Evers een leuke internet guru die prettig kan vertellen.

Comments (10)



Één artikel, meerdere claimers van auteursrecht?

Van de vragen die ik in mijn mailbox heb gekregen in verband met Cozzmoss, is dit toch wel de meest absurde. Watsgebeurt?

Richard – sinds 2007 beheerder van de datingsite Vlindertjes.nl – heeft een overeenkomst gesloten met Contendor.nl, opdat hij artikelen uit het archief van Dagblad van het Noorden kan aankopen om op zijn site te plaatsen. Contendor levert ‘innovatieve informatiediensten’ en zegt hierover:

Contendor beschikt over alle redactionele artikelen uit Dagblad van het Noorden, Leeuwarder Courant, Friesch Dagblad en een groot aantal weekbladen. Met deze bronnen zijn een aantal innovatieve producten ontwikkeld die inzetbaar zijn in elke organisatie. De diensten van Contendor bieden organisaties de mogelijkheid zowel de auteursrechtelijke afdracht als de opslag, verspreiding, individualisering, techniek en onderhoud van de nieuwsvoorziening ineens te regelen.

Goed geregeld dacht Richard dus. Tot hij afgelopen vrijdag plotseling een claimbrief van Cozzmoss op de mat vond voor een van deze artikelen. Het zou gaan om ‘Lichaamstaal doet meer dan duizend woorden‘ van Peter de Jaeger. Volgens Cozzmoss gepubliceerd in PZC en alleen te koop bij hen. Of Richard wel weet dat hij driemaal woordwaarde van orgineel artikel moet betalen, te weten 600 euro’s. Maar dat ze de beroerdste niet zijn, een schikking van 329 euro is afdoende. Binnen 14 dagen graag, anders volgt een gang naar de rechter.

Dat Richard helemaal niets hoeft, lijkt me duidelijk. Hij heeft een overeenkomst waar hij zich aan gehouden heeft, hij heeft netjes betaald voor het artikel en wenst vooral niet lastig gevallen te worden door claims en geblaf. Wat er verder werkelijk aan de hand is, blijft vooralsnog wél onduidelijk. Is Peter de Jaeger een beetje slordig met zijn rechten? Neemt Cozzmoss het niet zo nauw met de regels? Vindt Contendor het wel best of is Dagblad van het Noorden minder secuur geweest dan de auteurswet 1912 vereist?

Wordt vervolgd …

Comments (20)



Auteursrechten: wel de lusten, niet de lasten?

Onlangs zag ik een reactie van Tjanne Hartman op een artikel op Faded Glory waarin opgeroepen werd auteurs die zich aansluiten bij de werkwijze van Cozzmoss te boycotten. Zonder in te willen gaan op het bewuste artikel, bevreemde een aantal aspecten in de reactie mij nogal.  

De oprichting van Cozzmoss heeft mijns inziens in alle redelijkheid en met alle goede bedoelingen plaatsgevonden. Het principe dat iemand/een organisatie in de gaten houdt waar jouw verhalen worden gepubliceerd, is helemaal niet slecht: het leek mij zelfs wel fijn om als freelancer zo een beetje op de hoogte te kunnen blijven in het grote web dat internet heet.

Maar Cozzmoss is geen organisatie die alleen in de gaten houdt wat er met jouw atikelen gebeurd en al helemaal niet bedoeld om slechts fijn op de hoogte te blijven van het grote web dat internet heet. Cozzmoss is opgezet om extra inkomsten op artikelen te genereren. Deels via advertentieopbrengsten en deels door middel van het opsporen van auteursrechtschendingen. Bovendien in het leven geroepen zodat de auteur zich er op geen enkele manier mee hoeft te bemoeien, Cozzmoss wordt auteurhebbend van elk artikel wat aangebracht wordt en wat het oplevert, krijgt de auteur op zijn of haar rekening. Het enige waar je als auteur van op de hoogte blijft, is wat dat aan geld oplevert.

Dat er vervolgens enkele vervelende gebeurtenissen hebben plaatsgevonden, waaronder met een organisatie in Den Bosch, is geenszins te wijten aan mij of de anderen die bij Cozzmoss staan ingeschreven. Ik distancieer me daar dan ook volledig van en wil er absoluut niet op worden aangesproken. Als het om een artikel van mijn hand zou zijn gegaan, had ik het ook nooit zo ver laten komen, dan had ik Cozzmoss verzocht de zaak direct te laten rusten.

Dat getuigt van wel erg weinig verantwoordelijkheidsgevoel. Immers Cozzmoss steekt haar werkwijze niet bepaald onder stoelen of banken en had geen auteur zich gemeld bij Cozzmoss, had bijvoorbeeld een organisatie in Den Bosch geen enkel probleem gehad. Het laatste klinkt dan weer mooi, een auteur kan shoppen in wie bedragen en dreiging op de mat mag vinden en wie niet. Het is echter maar de vraag of het wel een reële optie is. Tenslotte regelt Cozzmoss de blafbrief dus de auteur zal geen flauw benul hebben wie waarom zo’n brief ontvangt. Belangrijker wordt Cozzmoss auteurhebbend op betreffende artikelen. Cozzmoss claimt derhalve de schade, de auteur heeft er weinig meer mee van doen lijkt me. Ik vraag me af of een auteur kan besluiten kosteloos zo’n geval terug te trekken om alsnog toestemming te verlenen aan geclaimde. Cozzmoss zelf is er telkens zeer duidelijk over, eenmaal geclaimed zal men daar niet op terugkeren.

Uiteraard is het prima dat iedereen zijn of haar reacties over Cozzmoss plaatst, maar als onschuldigen – onder wie ik zelf – zo hard worden veroordeeld, kan ik niet anders dan reageren.

Met reageren is vanzelfsprekend niets mis, in tegendeel. Maar hoezo worden ‘onschuldigen hard veroordeeld’? Het lijkt mij eerder een kwestie van wel de lusten maar niet de lasten wensen .. 

Comments (10)



Cozzmoss en Blogger voor de rechter

Via Marketingfacts:

Joffrey Vermeule schrok zich een hoedje toen hij op 7 december 2007 een brief kreeg van Irene van den Berg van Cozzmoss. Joffrey heeft, of inmiddels had, het weblog Weerspiegeling.nl en had daar op 8 november een artikel op overgenomen uit BN de Stem. Dat was niet zo netjes van Joffrey, want hij had ook niet aan bronvermelding gedaan. Als een speer haalde hij bibberend het artikel, dat een maand op zijn weblog had gestaan, weg, en belde Irene van de Berg om excuses te maken. Hij kende de wet niet. Nu wordt natuurlijk elke Nederlander geacht die te kennen, maar die auteurswet die nooit geschreven is voor burgers en weblogs, maar werd geschreven in een tijd van print blijkt toch niet zo heel bekend te zijn. Hij vertelde Irene dat hij in een maand tijd 20 bezoekers op zijn weblog had gehad die dat zo interessant vonden dat er niemand langer dan 10 seconden gebleven was en ze dus waarschijnlijk het artikel ook niet hadden gelezen. Joffrey hield namelijk wel statistieken bij. Verder …

Het laat zich raden dat het niet mocht baten, Irene van den Berg vindt dat haar artikel geëxploiteerd is en eist daarvoor drie maal de oorspronkelijke prijs van het artikel: totaal 1050 euro. Na contact krijgt hij een schikking aangeboden van de helft van de oorspronkelijke claim en uiteindelijk wordt de schikking bijgesteld naar het orginele bedrag van het artikel: 350 euro.

Joffrey doet echter wat ik eerder niet aan kon/durfde/wilde: hij  gaat niet akkoord. En zo lijkt hij de eerste blogger die daadwerkelijk door cozzmoss voor de rechter gesleept gaat worden. De claim is daarmee terug naar een schadevergoeding van 1050 euro plus proceskosten.Â

Irene van de Berg claimt dat Joffrey inbreuk op haar rechten heeft gemaakt (ja dat klopt), dat ze honorarium is misgelopen (ik ben benieuwd of een rechter dat ook zo ziet) en dat Joffrey de exclusiviteit van haar artikel heeft aangetast waardoor het moeilijker verkoopbaar is geworden (verkopen journalisten echt meerdere malen hetzelfde artikel als het gewoon bij hun opdrachtgever nog online staat?).Â

Via de Ning Eerlijk en Legaal Bloggen is Joffrey in contact gebracht met Ronald van den Hoff, die de kosten van de rechtzaak voor zijn rekening neemt. Naar eigen zeggen omdat hij “tegen dit opportunistische gedrag is”.

Salliant detail is dat cozzmoss zich bewust lijkt te richten op kleine loggers met een eigen domeinnaam.

Navraag bij web-log leerde dat die, met al hun duizenden weblogs die vaak vol staan met knip en plakwerk, nog nooit een claim van Cozzmoss heeft ontvangen.

De zaak dient bij het kantongerecht Arnhem, locatie Wageningen, op woensdag 2 april om 10.00 uur. Een wordt vervolgd dus.

Correctie: woensdag 2 april is vooral een formeel moment waarbij stukken worden uitgewisseld, hoor ik net. Wanneer de zaak echt dient, moeten we nog even afwachten.

Comments (15)



Irene Cozzmoss

Internet maakt Auteurswet nog belangrijker‘ betoogt Irene van den Berg op de Nieuwe Reporter in een wel erg gekleurd stuk als je het mij vraagt. Plotseling beziet Cozzmoss zichzelf als een ‘auteursrechtenorganisatie’ die bijna edelmoedig opkomt voor de rechten van de auteur die door bloggend Nederland reeds aan de bedelstaf is geraakt. Gevoel voor verhoudingen lijkt Irene zelden in de weg te staan en ik ben een beetje misselijk.

Het meest frappante is hoe zij ongemerkt de auteur neerzet als slechtverdienende ziellepoot die zonder auteurswet en bedrijven als cozzmoss geen droog brood meer zouden verdienen. Ook in het stuk ‘Profiteer van bezuinigingen of ga er aan ten onder’ waarin ze opkomt voor de freelancende auteur, is het geld wat de klok slaat alsof het versturen van claims en vragen van hogere bedragen het enige is wat de professional onderscheidt van de amateur.

Blijkbaar is ze vooral en alleen een voorvechtster van zoveel mogelijk verdienen ..

Comments (16)



Page 1 of 2

Powered by WordPress & theme based on Lovecraft