Dat er weinig animo zou zijn voor de 500 aan te stellen dieren agenten, zat er wel in. Want ‘Animal Cops’ en ‘The Dogwhisperer’ mogen dan razend populair zijn, het wordt heel anders als er een fractie van de zuurverdiende belasting centen aan besteed moet worden. Het blijkt echter dat ook de instanties die zich bezighouden met dierenleed, niet erg warm lopen voor het idee van een dierenpolitie. Zij beweren dat ze ‘het jaarlijks aantal meldingen wel al aan kunnen’.
Persoonlijk zet ik daar mijn vraagtekens bij. Zo lijkt de serieusheid van meldingen aangepast te worden op de doelstellingen van de inspecties. Tenminste de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) geeft aan 2000 van de 4000 meldingen per jaar in behandeling te nemen. Bij de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) worden zelfs slechts 8000 van de 40.000 meldingen serieus genomen. Let wel, dat betekent dat van de 44.000 jaarlijkse meldingen er 32.000 ‘vals’ zouden zijn.
Verder wordt er gemeld dat er zat personeel is om aan alle zaken de juiste aandacht te besteden. De VWA heeft daarbij genoeg aan dertig inspecteurs voor 2000 meldingen en heeft dan waarschijnlijk de meest efficiënte ambtenaren uit heel Nederland in dienst. De LID rept over 200 vrijwilligers voor de ‘normale’ mishandeling – denk aan het laten verhongeren van een hond – en 14 inspecteurs voor de ‘ernstige’ meldingen. (Frappant voor het laatste is overigens dat er alleen voorbeelden genoemd worden waar de mens last van heeft)
Dan is er nog de politie. Die zouden alle meldingen op de juiste plek terecht laten komen en meegaan met de verschillende inspecteurs als dat nodig is. Klinkt mooi en weinig geloofwaardig. In dezelfde alinea waarin de politie zichzelf op de borst klopt over geweldige inzet, wordt geklaagd over onderbezetting en het politiewerk niet aan kunnen.
Al is het wellicht niet representatief, tel ik daar toch mijn eigen ervaringen bij op. Het plaatselijke dierenasiel staat niet alleen onnoemelijk slecht bekend om haar plaatsingsbeleid, ook doet zij aan broodfokken van puppies. Niet alleen wordt hier niets aan gedaan, het asiel ontvangt al jaar en dag verschillende subsidies voor het ‘goede werk’. Daarnaast rijdt er vanuit dit asiel een dierenambulance. Deze heeft een geheim nummer. Ja u leest het echt goed, de dierenambulance heeft een geheim nummer! Meldingen gaan onder kantoortijden via het dierenasiel – dat wil zeggen als de ochtendkoffie goed gevallen is. ‘S avonds en in het weekend verlopen meldingen via de politie. De reactie daar is bij gewonde dieren doorgaans dat je maar naar de dierenarts moet rijden, voor gevonden, verwaarloosde diertjes is het advies deze gewoon weer terug op straat te zetten. Dat wil zeggen, als ze van verbazing bekomen zijn dat je überhaupt belt voor een dier in nood.
U begrijpt, van mij mogen die animal cops en hardere straffen op dierenmishandeling er komen!
