Om even een situatieschets te geven: ik ben afgekeurd voor de WAO, eenmaal per week zie ik de huisartsassistente om me te voorzien van een injectie die ik de rest van mijn leven zal krijgen, ik betaal me blauw aan medicijnen die volgens Ab Klink geen medicijnen mogen heten en haal er nog wat meer op die de goedkeuring van Klink wel weg kunnen dragen, mijn medisch dossier is zo’n vijf centimeter dik, het eigen risico is in februari al opgesoupeerd en bij de apotheek weten alle medewerkers al waarvoor ik kom als ik alleen maar binnenstap. Toch ben ik plotseling niet meer chronisch ziek!
Halleluya, zou je denken. Ware het niet dat ik er niets van gemerkt heb en alleen op papier plots niet meer chronisch ziek ben. Volgens de nieuwe regeling die moet compenseren voor versobering van belastingaftrek bijzondere ziektekosten dan. Want tja, ben je niet opgenomen in een instelling dan hangt het moderne chronisch ziek zijn blijkbaar af van een summier lijstje aandoeningen en medicijnen. Waar menig chronisch zieke zomaar niet aan voldoet.
Het wordt nog beter als we kijken naar de compensatieregeling eigen risico. Dan ben ik namelijk ook niet chronisch ziek omdat ik niet voldoe aan het gestelde aantal dagdoseringen van bepaalde medicatie (van dezelfde summiere lijst). Omdat ik daar allergisch op reageer maar goed, dat interesseert niet natuurlijk. Mijn werkende partner is echter plots wél chronisch ziek vanwege medicatiegebruik.
Goed, er is nog een compensatie arbeidsongeschikten in het leven geroepen dus ik hoop niet heel veel slechter uit te komen dan voorgaande jaren. Maar gewoon het feit dat ik en velen met mij plotseling niet meer als chronisch ziek aangemerkt worden zonder bijbehorende genezing …
