Mijn ervaring is dat bij elke aanvraag voor wat dan ook, uit en te na wordt getoetst en gecontroleerd of ik niet lieg of bedrieg. Elke instantie wil zoveel mogelijk administratie en het liefst die van de gehele familie erbij. Moet ik niet ergens verschijnen, komen er mensen ongevraagd op de koffie die niet geweigerd kunnen worden. Vijftig cent boven een grens of een uurtje na de deadline binnen gekomen papieren resulteren per definitie in een strenge afwijzing en blijkt achteraf ook maar 45 cent teveel zijn toegekend, dient dat ogenblikkelijk en met rente te worden terug betaald.
Op zichzelf is dat niet verkeerd maar daarom verbaas ik me inmiddels wel over de enorme hoeveelheid fraude die dit jaar aan het licht is gekomen. Zie hier het resultaat van één maandje fraude in het nieuws: Controle op studiebeurzen levert de schatkist dit jaar 12 miljoen euro op. De sociale dienst zag vorig jaar een kwart meer fraude dan het jaar er voor, alleen al in Amsterdam zorgde dat voor 6,26 miljoen euro aan vorderingen en bijna 3000 niet toegekende uitkeringen. Verzekeraars ontdekten in hetzelfde jaar 6 miljoen aan frauduleuze declaraties, daarnaast werd voor 1,2 miljard aan foutieve declaraties afgewezen. Deze zouden overigens geheel per ongeluk foutief zijn ingediend (huh huh). Staatssecretaris Van Rijn van Volksgezondheid stuurt een hoop controleurs langs bij huishoudens die een persoonsgebonden budget (PGBP) toegekend hebben gekregen, de verwachting is dat er voor tientallen miljoenen euro’s wordt gefraudeerd. De bedragen worden aanzienlijk groter als we kijken naar de Belastingdienst. Rond de 150 miljoen verdwijnt door arbeidsmigranten die geen inkomstenbelasting betalen. Betere opsporing van fraude met toeslagen – met name vanuit het buitenland – moet dit jaar 265 miljoen euro gaan opleveren. Binnen enkele jaren moet dit zeker 663 miljoen euro worden.
Ongetwijfeld is deze lijst vele onderwerpen en dus nog veel meer miljoenen euro’s langer. Dan hebben we het nog niet over zogenoemde legale constructies die verbijsterend hoge bedragen voor enkelen opleveren, ongeacht of werk uitmuntend goed of extravagant slecht wordt uitgevoerd.
Persoonlijk vraag ik me af hoe mensen het voor elkaar krijgen ogenschijnlijk zo makkelijk weg te komen met allerhande oplichting. Of zou ik gewoon een ontzettende minkukel zijn?