In 2007 kocht ik een computer die ik binnen dertig dagen geheel afbetaalde. Wat ik niet wist, was dat ik vervolgens een doorlopend krediet van 1250 euro er bij cadeau kreeg. Nooit een overzicht van gezien ook, ik ontving alleen nog wat reclame. We kwamen er achter bij de eerste BKR check voor de hypotheek.
Al tel ik voor de hypotheek helemaal niet mee, zijn we getrouwd en een hypotheekverstrekker houdt natuurlijk niet zo van geregistreerde kredieten. Dus belde ik een rondje, verstuurde de maatschappij netjes een aantal brieven dat het saldo op nul stond, niets verrekend hoefde en de hele handel was opgezegd. Tegelijkertijd werd het krediet meteen afgemeld bij de BKR. Alle bewijzen gingen voor de zekerheid richting het bureau wat de acceptatie verzorgt voor de hypotheekverstrekker en deze ging rap akkoord. Iedereen blij. Even alle stukken door de molen halen en we konden aan de slag.
Toch niet. Na een week kwam men op de acceptatie terug. Men wilde bewijs van aflossing van het niet gebruikte krediet. Tja, erm .. hoe kan ik dat bewijzen? Dat wist men daar ook niet, het interesseerde ze ook weinig hoe ik dat ging doen, als ik het maar deed. Er werd drie dagen druk gebeld en gefaxt tussen hypotheker, acceptant en ondergetekende maar toen hadden we ook wat, er werd alsnog geaccepteerd. Nog maar enkele dagen en dan zou alles officieel goedgekeurd en afgerond zijn. Opnieuw hoera!
Toch niet. Na ruim een week kwam men wéér terug op de acceptatie! Nu wilde men bewijs dat ik het krediet werkelijk niet had gebruikt. Hoe ik dát dan moest gaan bewijzen, wisten ze alweer niet. Maar ik moest en zou bewijs leveren. Waarom? Misschien had ik het krediet toch gebruikt, geld geleend van familie of vrienden om het af te betalen en dan had ik maar mooi stiekem een ongeregistreerde schuld en wie weet hoeveel betalingsproblemen dat in de toekomst op zou gaan leveren. Bewijzen dat ik geen geld van familie of vrienden had geleend was ook voldoende. Pardon?! Zal ik gelijk even bewijzen dat ik <i>geen</i> gok verslaving heb of iets?
Het duurde bijna anderhalve week bellen, schrijven, rondvragen, verklaringen op schrift afgeven en behoorlijk, behoorlijk gestrest raken. Het kon toch niet bestaan dat een hypotheek geweigerd werd omdat ik niet zou kunnen bewijzen dat ik niet stiekem van familie geld leen? De hypotheker verzekerde me dat de hypotheek zeker rond zou komen. Maar het voorbehoud van financiering moest inmiddels verlengd worden en we hadden al twee keer eerder een feestje gevierd dat alles rond was, we durfden er niet zo op te vertrouwen. Uit pure armoede overlegde ik het saldo van mijn spaarrekening, in de hoop te kunnen laten zien dat ik geen geld van familie of vrienden nodig had gehad, zou ik het krediet wel gebruikt hebben. Dat leek de zaken nog erger te maken. Men wilde daarop precies weten hoe ik aan het spaarsaldo was gekomen?! Wij waren verbijsterd. Bij de hypotheker kwam inmiddels stoom uit de oren. Dit had men nog niet eerder meegemaakt.
Afgelopen vrijdag zocht de hypotheker het dan ook hogerop, diende een klacht over de gang van zaken in en dreigde uiteindelijk alles terug te trekken en naar een andere hypotheekverstrekker te stappen die naar hun zeggen meteen zou accepteren. Dat laatste hielp. Onder veel gemor en uitleg dat banken tegenwoordig niet voorzichtig genoeg konden en wilden zijn, ging men akkoord. En nu écht.
Yay!!!!
Vanaf maandag gaan we de huur opzeggen, inpakken, verhuisberichten versturen, werkzaamheden en verhuizing inplannen, kleurtjes uitzoeken en meer van dat. Nog anderhalve maand!
