Debat op 2. Een zaal vol mensen die helder en concreet aangeven door welke maatregel zij hoeveel euro achteruit gaan onder invloed van het ‘lente akkoord’. Het gaat om grote bedragen én voor sommigen grote gevolgen tot de kans op faillissement aan toe. De aanwezige politici reageren aller belabberst en de kijker voelt het, hier wordt écht duidelijk hoe de kleine ondernemer, jan modaal, de oudere of de chronisch zieke het amper tot niet zal gaan redden onder de grove bezuinigingen in 2013.

Dan blijkt ineens dat één mijnheer die weliswaar 450 euro per maand gaat inleveren op zijn lease auto, een ton per jaar verdient (deels op provisie maar toch). En zegt hij tot overmaat van ramp iets over dat hij ook gaat bezuinigen door zijn ski vakanties dichter bij huis te gaan doen. Oef …

Dit is duidelijk geen Jan modaal en ook niet iemand die niets meer kan inleveren. Maar het kwaad is al geschiedt. Alsof deze man representatief is voor de gehele bevolking en uit een soort plaatsvervangende schaamte – ‘zei die man dat nu echt, over die ski vakantie?’ – wordt toegegeven dat Nederland maar een welvarend land is. Dat ‘we verwend zijn’ en wellicht best met wat minder luxe toe kunnen. Petra de Boevere – eigenaresse van een slijterij in een grensgebied – doet nog een poging het tij te keren en geeft aan dat zij niet in de buurt komt van een inkomen van een ton per jaar, maar op een of andere manier wil het niet baten. De genodigde politici knappen zichtbaar op, dit is de boodschap die ze liever zien: het valt allemaal best wel mee. De uitzending die indrukwekkend beloofde te worden, zakt ineens in elkaar tot het zoveelste onzinnige gesprek op televisie.

Ik krijg zin om het toestel het raam uit te gooien.

Wat is dat toch, dat media vaak feilloos het verkeerde voorbeeld vooruit weten te schuiven? Waar ik van mensen weet dat je geen auto in bezit mag hebben om in aanmerking te komen voor de voedselbank, zie ik op televisie altijd weer diegene die een voedselpakket in de achterbak staat te laden. Zijn er weinig mensen die werkeloos thuis willen blijven, weten programmamakers altijd weer die slampamper die het wel best vindt, te vinden. Item over problemen onder AOWers, komt er een mevrouw in beeld die met stevig aanvullend pensioen en geheel afbetaald huis het zo moeilijk niet heeft. Geen wonder dat er vaak gedacht wordt dat ‘het wel meevalt’.