Zeven jaar en acht maanden heeft u door 3990 postings kunnen lezen hoe het me verging en wat ik over van alles en nog wat dacht. Heel lief heeft u met zijn allen daar een slordige veertigduizend keer op gereageerd. En wat een leuke bezigheid moest (en is ge)worden is inmiddels uitgegroeid tot een beschrijving van mijn leven, voor de wereld om te lezen.
Bij deze wil ik u nog wel even bedanken. Voor het meelezen maar ook het meeleven wat u veelvuldig en zeer lief heeft gedaan. Hopelijk bent u er met het volgende log weer bij!
Update: U moet weten, ik heb nu eenmaal ADHD. En al ben ik doorgaans redelijk consequent van opinie, willen mijn ideeën nog wel eens veranderen. Zo ook het idee van een verse start. Ik ging mijn archief gewoon missen. Dus heb ik alles weer terug geplaatst. Op twee of drie logjes na, die ik blijvend voor mezelf houdt.