Tag: Oef

Hoei, een handicap in beeld

Wie komt op voor Benthe Samsom?’ Columnist Luuk Koelman blijkbaar. Ofschoon ik me afvraag of het niet van de regen in de drup is.

En nu is daar Diederik Samsom. Hij schuift in zijn PvdA-reclamespot zijn tienjarig dochtertje Benthe naar voren. Benthe is gehandicapt, en voor haar doet Samsom het allemaal. Hij vertelt niet wát haar handicap is, maar wie even googelt, ontdekt dat Benthe al enkele maanden een belangrijke pion is in het PvdA-verkiezingscircus. Heel Nederland moet weten dat zij een hersenafwijking heeft waardoor zij onder meer spastisch is aan de linkerzijde van haar lichaam. 

(…)

Wat mij zorgen baart, is hoe Benthe wordt gevormd door dit spotje. Zal zij later, als volwassen vrouw, zeggen: “In de Tweede Kamer had papa altijd de mond vol over hoe voorzichtig we moeten zijn met het uitwisselen van medische gegevens, maar voor mij golden die bezwaren blijkbaar niet?” Hoe zal bijvoorbeeld haar zoektocht naar werk verlopen, nu papa haar complete ziektebeeld aan de grote klok heeft gehangen?

Nou denk ik zomaar dat een werkgever ook zonder politieke campagne wel zal merken dat Benthe een hersenafwijking heeft met onder andere spasmes aan de linkerzijde van het lichaam tot gevolg. Zo’n jonge vrouw die binnen drie minuten na binnenkomst per ongeluk tegen het bureau schopt en de koffie omver smijt, dat loopt toch wat in de gaten nietwaar? Bovendien vallen dit soort handicaps al snel onder ‘arbeidshandicap’ en in deze maatschappij is het dan gebruikelijk, zo niet verplicht dat bij de sollicitatie te melden. U weet wel, door beschaafde mensen zeer respectvol aangeduid als ‘iemand met een vlekje’.

In mijn ogen is het probleem ook eigenlijk niet dat Diederik Samsom over de handicap van zijn dochter vertelt. Of dat hij met haar – en zijn zoon, maar die is niet gehandicapt dus dan ‘mag’ het – zieltjes probeert te winnen voor zijn partij. Het probleem is dat wij in een maatschappij leven waar men niet over een handicap of ziekte wil horen. Gehandicapt zijn, doe je maar in je eigen vrije tijd. Stiekem. Verstopt achter de voordeur. Ow wee als iemand er toch achter weet te komen. Dan volgen er consequenties, een mooi woord voor ‘straf’. Wil geen werkgever je hebben, vindt iedereen je ‘zielig’ en ‘sneu’ maar moet je zelf extra positief in het leven staan en mag je je de rest van je leven verantwoorden omdat je ‘zoveel kost’.

En mag je niet in een politiek spotje…

 

Comments (24)



Maatschappelijk overbodig werk

Ow ja, veertig worden is voor veel mensen verschrikkelijk. Wat je zegt, je kijkt terug op je leven en wat je hebt bereikt en jij kijkt terug op wat je niet hebt kunnen doen of bereiken. En ik zal het maar hard uitspreken, het is ook DE grens. Je zal geen kinderen krijgen waarschijnlijk, dat vond je ook erg begreep ik vorige keer? Ja, je zal je heus somber voelen door je verjaardag.

Aldus de medisch maatschappelijk werker die mijn lichte somberheid wist om te zetten in wat zwaardere somberheid. Nou ja, ze had een positieve noot. Het is niet gezegd dat als ik gezond was gebleven, ik van alles wél bereikt had. Mensen idealiseren nogal wat ze niet hebben kunnen doen, misschien had ik gezond en al eveneens niets bereikt en was er net zoveel mis gegaan als in mijn werkelijke leven is mis gegaan. U begrijpt dat mijn stemming onmiddellijk flink verbeterde .. *zucht*

Het werd er verder – ondanks dat het een aardige mevrouw is – niet echt beter op. Eigenlijk wist ze vooral alles wat ik aan moeilijke gevoelens meedraag, flink te versterken. Om daarna te melden dat ze me er niet mee kan helpen, omdat maatschappelijk werk daar niet voor bedoeld is.

Ze hoopte dat ik toch iets aan het gesprek had gehad. En ik, ik had het hart niet om te zeggen dat ik het gesprek had kunnen missen als kiespijn. Dat ik zin had om een potje te gaan zitten huilen en waarschijnlijk een flink brok chocola naar binnen zou werken om mezelf weer wat op te vrolijken. Dat dit meer weg had van de wal en in de sloot helpen of van de regen in de drup. In plaats daarvan hoorde ik mezelf toch een laatste afspraak maken voor over vijf weken, om nog na te bespreken hoe de overige revalidatie was verlopen.

Ongetwijfeld zal ik dan zeggen dat ik me geweldig goed voel. Houden we het tenminste gezellig ..

Comments (10)



Powered by WordPress & theme based on Lovecraft