Een zorgelijk verhaaltje voor het slapen gaan (met dank aan Henk van S tot S). Voor een baby met een zeer zeldzame ziekte werd een apotheker gevraagd een specifiek medicijn te maken. Dat kon en deed hij jaren lang naar ieders tevredenheid, kosten 3000 euro per jaar. Toen kwam er een farmaceutisch bedrijf (Orphan Europe) die het medicijn ging maken, niet alleen voor de baby die inmiddels opgegroeid was tot tiener maar voor de veertig patiënten wereldwijd die deze ziekte kent. Kosten: 150.000 euro, vijftig keer zoveel!
Zeker, fabrikanten moeten zich aan enkele regels meer houden en meer rapporteren dan een apotheker. En de gebruikte grondstoffen zouden iets beter gezuiverd worden dan bij de apotheker het geval was. Maar moet dat 147.000 euro per patiënt per jaar méér kosten. Dat gelooft toch niemand!
Saillant detail: zorgverzekeraar Delta Loyd interesseerde het niets dat de apotheker hen 145.000 euro per jaar zou kunnen besparen. Niet omdat ze menen dat de medicatie afkomstig van de fabrikant beter zou zijn, welnee. Het interesseert ze gewoonweg niets hoeveel het kost en daar kunnen we het mee doen.
Ook vreemd, tot nog toe kan niemand aangeven of de extra kosten die de farmaceutische industrie claimt te moeten maken (“we maken er minimaal winst op”) gerechtvaardigd zijn te ja of te nee. Geeft wel aan dat er geen enkel inzicht is in de farmaceutische industrie en of ze de kluit wel of niet fiks belazeren.
Deze absurditeit heeft niets te maken met het advies van het College van Zorgverzekeringen (CVZ) de medicatie van de ziekte van Fabry en ziekte van Pompe niet meer te willen vergoeden uit het basispakket. Kosten voor deze medicijnen zouden werkelijk erg hoog zijn. Hoewel … dat beweert Orphan Europe ook zonder dat iemand kan bevestigen of dat waar is.
