Tag: Park

Het mysterie van de bomenkap

Het stond als een paal boven water. Bewoners van huizen vlakbij het park hadden geklaagd over de vele bomen die het zicht vanuit huis het park in belemmerde. Zo konden zij de vandalen en ander gespuis niet zien, daar werd het park mee overspoeld (als ik even niet keek dan). Dus had de gemeente besloten allerlei bomen te kappen. We vonden het massaal zonde en ik kreeg instant de pest aan de bewoners waar het om zou gaan.

Het was heel zeker. De nieuw gebouwde school kan leerlingen niet beletten in de vrije uurtjes in het park rond te hangen. Door de vele bomen had niemand zicht op deze leerlingen en wat die allemaal uit kunnen vreten in zo’n park (voornamelijk onschuldig vrijen in de bosjes overigens). Dus had de school geëist dat er bomen verwijderd zouden worden. Op die manier krijgen bewoners meer zicht op het park en dus op ronddolende leerlingen, opdat zij de school kunnen inlichten. We vonden het allemaal volkomen bezopen en ineens vond ik het een verschrikking dat de school daar was geplaatst.

Het was toch echt heus waar. De gemeente bezuinigt fiks op de groenvoorziening, zoals we afgelopen jaar duidelijk konden merken aan dichtgegroeide wandelpaden. En wat is nu makkelijker te onderhouden groen dan geen groen. Vandaar dat de bomen worden gekapt. Nu waren we met zijn allen toch wel helemaal kwaad. Groen wat moet wijken voor laksheid van de gemeente, stelletje klote ambtenaren!

Wel vreemd, in verschillende bestemmingsplannen kon ik alleen terug vinden dat er nog meer groen zou komen dan er al is. En de kap verloopt ook wat vreemd, er worden bomen gekapt maar nog meer bomen blijven staan. Dat oogt niet zo mooi, enkele kale plekken hier en daar, en we kregen niet bedacht wat voor plan daar dan achter moest zitten. Er leek ook nogal haast gemaakt te worden, in de vrieskou stonden mannen klappertandend bomen te rooien. Misschien door de crisis?

Enfin, de werkelijke verklaring voor dit alles bleek in februari al in de krant te hebben gestaan. Het heeft niets te maken met rottige vandalen, vreemde schoolbesturen, klikkende bewoners of een belachelijke gemeente ambtenaar of twee. Het heeft alles te maken met zieke paardenkastanjebomen en bomen die elkaar verdrukken. Kortom, er wordt gekapt omdat het moet, zodat we geen takken of hele bomen op ons hoofd krijgen. En de haast? Die is nodig omdat men de bomen weg wil hebben vóór 15 maart, de start van het broedseizoen.

Ik moet toch eens wat doen aan die goedgelovigheid van mij…

 

Comments (5)



Poep

Jawel, ik was voorheen altijd principieel tegen opruimen van hondenpoep. Omdat we immers hondenbelasting betalen. Maar vooral omdat we  nog in een wijk woonden waar elk stukje groen vol lag met glas tot avondeten tot afgedankte huisraad. Het was zo onzinnig om tussen die puinzooi hondenpoep op te rapen. Zolang de hond netjes in dezelfde stukjes groen of een bosje zijn behoefte deed, vond ik het dus wel best.

Maar ja, we zijn verhuist. Naar een groene wijk met een mooi park en hier en daar mooie velden waar niet alleen honden los rennen maar ook kinderen spelen en volwassenen wandelen. De meeste hondenbezitters hebben netjes zakjes bij (al zie ik ze er nooit wat mee doen, wonderlijk) en zijn niet te spreken over de kleine groep hondenbezitters die de hond midden in het park laten poepen. Helaas, inmiddels kan ik amper een drol oppakken zonder zelf om te vallen. En onze hond neigt nu eenmaal vaker slappe ontlasting te hebben, wat sowieso lastig zo niet onmogelijk geheel uit het gras te vissen is. En ik wil niet echt asociaal zijn.

Dus heb ik een route naar het park uitgestippeld langs kleine, ongebruikte stukjes groen, perkjes en bosjes en probeer de hond aan te leren alleen daar zijn behoefte te doen, zodat mensen er toch niet al te veel last van hebben. Heb hem zelfs al enkele keren van een veld afgesleurd en de bosjes in geworpen of met schaamrood op de kaken rond staan kijken of iemand me aan zou spreken op het gebrek aan poepschepjes en poepzakjes. Gelukkig heb ik nog de hele winter om het poepen met hem te trainen.

Alleen heel vervelend. De grasvelden zijn overwegend redelijk schoon en fris en voor de enorme hoeveelheid honden die hier wonen, ligt er relatief weinig poep. Maar de stoep …

In een wijk waar geen stoeptegel te vinden is of er ligt gras naast of er staat een struik bij, ligt de stoep bezaaid met hondenpoep!? Gemiddeld sta ik drie maal per week mijn zolen schoon te poetsen en dat zijn de weken dat ik goed oplet. Is het een tijdje droog en hebben voldoende mensen per ongeluk in de poep gestaan, zie je gewoon poepstappen in plaats van voetstappen! Zelfs de fietspaden zijn niet veilig, al ligt er een heel voetbal veld aan. En echt mensen, ik overdrijf niets! Een hondenuitlaatplaats in hartje Amsterdam is er niets bij.

Nou ja, voel me in elk geval al een stuk minder asociaal …

 

Comments (11)



Powered by WordPress & theme based on Lovecraft