Tag: Reactie

Big Menzis licht toe

Nadat ik afgelopen zondag mijn gal over SamenGezond van Menzis had gespuid, vroeg Menzis me binnen enkele uren via Twitter of ze een reactie mochten plaatsen. Vanzelfsprekend ‘mag’ dat, graag zelfs. Ik verheugde me er op om de oren geslagen te worden met rotsvaste beweringen onderbouwd met fantastische onderzoeken en keiharde cijfers.

In plaats daarvan plaatste Menzis de volgende reactie:

Je bent kritisch over de rol van de zorgverzekeraar en specifiek over ons programma SamenGezond. Zorgverzekeraars hebben van de overheid een rol gekregen in het betaalbaar houden van de zorg in Nederland. De Menzis missie is het garanderen van de beschikbaarheid van kwalitatief goede en betaalbare zorg om zo het welzijn van al onze klanten te bevorderen. Met de premiegelden kopen wij dus zorg in. De gezonde acties in SamenGezond worden bijna volledig gefinancierd door de partners waarmee wij afspraken maken. Deze partijen zijn geïnteresseerd in het aanbieden van producten en/of diensten via SamenGezond, omdat ze daarmee een groot bereik aan potentiële klanten realiseren. Daardoor zijn ze bereid substantiële kortingen te verlenen, die wij één op één doorvertalen naar het het aanbod in SamenGezond. Bij een klein aantal acties doen we een financiële bijdrage. Als je inzicht wilt in waar wij ons geld aan besteden zou je deze infographic eens kunnen bekijken:http://www.menzis.nl/web/Consumenten/Zorgverzekering/Premies2013/HierGaatUwPremieNaartoe.htm

Het is blijkbaar ook voor Menzis zelf onduidelijk hoe een commerciële bedoening zo te verpakken, dat het gaat ogen als ‘zorg’. Partners bieden via SamenGezond produkten aan. Niet om uw of mijn gezondheid te bevorderen maar “(…) omdat ze daarmee een groot bereik aan potentiële klanten realiseren.” De ‘kleine’ financiële bijdragen die volgens Menzis gemoeid zijn met dit programma alsook marketing, valt in absolute cijfers toch ook wat tegen. Volgens de Nationale Zorggids, heeft Menzis 42 miljoen uitgegeven aan het werven van nieuwe klanten in 2012. En: “Bijna 90 procent van het totale bedrag dat door de gezamenlijke zorgverzekeraars wordt uitgegeven aan acquisitie komt voor rekening van de grootste vier verzekeraars [waaronder Menzis].”

Maarten van der Weijden zegt over het programma: “Uit ervaring weet ik hoe belangrijk goede zorg is als je ziek wordt. Vaak overkomt een ziekte je. Een gezonde leefstijl draagt dan bij aan herstel en aan de kwaliteit van leven.””

Het doorzichtige en nietszeggende reclamepraatje daar gelaten, is deze getuigenis van de winnaar van Olympisch goud op zijn zachtst gezegd dubieus te noemen. Het is immers dezelfde mijnheer die lange tijd de wereld heeft uitgelegd dat herstel van kanker niet afhankelijk is van hoe je in het leven staat of wat je zelf doet maar puur hangt op goede zorg en een dosis geluk. Letterlijk zegt hij daarover: Toen ik ziek werd heb ik zelf niet veel gedaan. Ik ben op een ziekenhuisbed gaan liggen, onderging de behandelingen en vertrouwde volledig op de deskundigheid van de artsen.”

De titel van je blog is ‘Big Menzis zal over u waken’. Je maakt je zorgen over de privacy van de verzekerden. Met het invullen van vragenlijsten geven onze verzekerden inderdaad informatie over zichzelf prijs. Wij hebben hier oprecht positieve bedoelingen mee. De informatie die men deelt is informatie over ‘gezond’ gedrag dat men vertoont. Doordat men deze informatie deelt, zijn wij instaat dit te belonen en daarnaast het programma op basis van die informatie te optimaliseren naar de interesses van de gebruikers. We gebruiken de informatie ook om het effect van SamenGezond op de totale groep deelnemers te vergelijken met een vergelijkbare groep die niet deelneemt aan SamenGezond. Op die manier kunnen wij het programma bijsturen om het effect van SamenGezond op het realiseren van gezondheidswinst te verbeteren.

Hoe luidt het gezegde ook alweer? De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties?

Je maakt je zorgen over het koppelen van bestanden aan die van derden. Misschien behoeft die koppeling wat toelichting. Het houdt bijvoorbeeld in dat we deelnemers aan een hardloopevenement bij inschrijving vragen of ze beloond willen worden met SamenGezond-punten. Het bestand met inschrijvers die toestemming geven, wordt vervolgens naast die van de SamenGezond-deelnemers gelegd om zo de punten toe te kunnen kennen. Het artikel waarin wij ons vrijwaren van verantwoordelijkheid als het gaat om storingen in ons netwerk, verlies van gegevens en schade aan personen of eigendommen als gevolg van deelname aan SamenGezond is bedoeld om onvoorziene claims te verkomen. Dit is slechts bedoeld als risicobeheersmaatregel en is een standaard artikel. Uiteraard voldoet de opslag van persoonsgegevens aan de strengste eisen en is ons beleid erop gericht om dit te waarborgen. Menzis eist een niveau en aanpak in lijn met de ISO27001 en ISO27002.

Het is geheel duidelijk. Allerhande bestanden worden gekoppeld en met een beetje pech liggen je gegevens via een hardloopevenement op straat. Gelukkig heeft Menzis alles gedaan om zich hiervoor in te dekken.

Wij realiseren ons dat wij als zorgverzekeraar niet de aangewezen partij zijn om ‘gezondheid’ te definiëren. Hierbij zoeken we de samenwerking met specialisten om op een geloofwaardige manier leden bewust te maken van wat voor hen kan bijdragen aan een gezonde(re) leefstijl. Ook impliceren wij absoluut niet dat ziekte de oorzaak is van een ‘ongezonde’ leefstijl. Iedereen kan ziek worden, ook mensen die altijd gezond hebben geleefd. Maar gemiddeld gezien resulteert het verbeteren van leefstijl in het verminderen van veel welvaartsziekten.

Ik begrijp dat Menzis ‘specialisten’ nodig heeft om geloofwaardig te maken dat een zangcursus bijdraagt aan een betere gezondheid. Minder geloofwaardig is stellen dat verbeteren van leefstijl (whatever that may be) resulteert in verminderen van welvaartsziekten maar een ongezonde leefstijl niet het tegenovergestelde effect zou hebben.

Als laatste willen we duidelijk maken dat we absoluut niet van plan zijn ‘ongezond’ gedrag te bestraffen. Dat is nooit de bedoeling. Wij willen op een positieve manier bijdragen aan de gezondheid van onze leden en realiseren daarmee dat mensen zelf de verantwoordelijkheid blijven dragen voor de manier waarop zij leven.

Het is ook nooit de bedoeling geweest dat de premies met meer dan enkele procenten zouden stijgen. Of dat het eigen risico verzesvoudigd zou worden. De Diagnose-Behandel-Combinaties waren niet bedoeld om flink mee te frauderen of een ondoorzichtig, niet transparant declaratiesysteem over te houden. Het was echt never nooit de bedoeling dat zorgverzekeraars zeggenschap zouden krijgen over voorgeschreven behandelingen of medicijnen, dat zou altijd en eeuwig aan de arts gelaten worden. Gelukkig spreekt Menzis uit dat het nooit de bedoeling zal zijn ‘ongezond’ gedrag te bestraffen. Dat mensen die niet bereid zijn hun hele hebben en houden door te geven aan hun verzekeraar benadeeld worden ten opzichte van de mensen die dat wel doen, laten we maar even buiten beschouwing. Dat er een maatschappelijk debat is aangezwengeld welke dure medicijnen of behandelingen wellicht niet meer vergoed ‘kunnen’ vanwege kosten die niet in de buurt komen van het budget voor marketing, is ook een heel ander verhaal.

Dat Menzis meent te realiseren “dat mensen zelf de verantwoordelijkheid blijven dragen voor de manier waarop zij leven” klinkt een tikkeltje hoogdravend. Ik hoop dat mensen dat geheel op eigen houtje voor elkaar krijgen.

Een heel verhaal, maar er waren ook veel punten om op te reageren  Benieuwd of je door bovenstaande uitleg iets meer begrip hebt voor ons programma.

Jawel, ik heb zeker begrip voor het programma SamenGezond van Menzis. Het is een creatief initiatief om klanten langdurig aan Menzis te binden. Dat derden hun klantenkring daarmee kunnen verruimen, is een mooie bonus.

Maar goed, met zorg heeft het nog steeds niets te maken.

Met vriendelijke groet,

Cindy

Comments (5)



De scootmobiel, het Rijksmuseum en de gezonde hufter

Vandaag bleek dat scootmobielen geweigerd worden in het vernieuwde Rijksmuseum. Op zich is dat eigenlijk niet helemaal nieuw(s). Al laten de meeste musea scootmobielen toe, zijn er meer gelegenheden waar een verbod op de scootmobiel ingesteld is. Dat mag, omdat veel scoots  aangemerkt zijn als vervoersmiddel, vergelijkbaar met een fiets of snorfiets. Wel vreemd is dat het museum beweerd dat een scootmobiel geen hulpmiddel zou zijn. Ik moet de eerste gezonde persoon die een scootmobiel verkiest boven welk ander vervoersmiddel ook, nog tegenkomen. Nog vreemder lijkt het erop dat elektrische rolstoelen wél zijn toegestaan. Ik weet niet of u ooit een elektrische rolstoel van dichtbij hebt mogen bewonderen, maar deze is doorgaans aanmerkelijk breder dan een handzame scootmobiel en heus even zo gemotoriseerd.

Enfin, de vernieuwing van het Rijks heeft aardig wat gekost, logisch dat de minder valide medemens hier enigszins verontwaardigd op reageert. Toch wordt dit geluid in verschillende reactiepanelen overstemd door de (compleet absurde) verontwaardiging die onder groepen Nederlanders over scootmobielers en andere gehandicapten blijkt te heersen. Sommigen redelijk beleefd doch onwetend met het idee dat iemand in een scootmobiel nog zal kunnen lopen dus dan ook wel meters kan maken. Sommigen onder de misvatting dat mensen die iets kunnen besturen niets mankeren aan hun handen en dus wel een geleende rolstoel kunnen voort bewegen. En dan zijn er reacties waar de honden geen brood van lusten. Een kleine greep uit de reacties van AT5 en het Algemeen Dagblad vandaag.

“Die scootmobielen beginnen een ware plaag te vormen. Te pas en te onpas rijden ze de deurkozijnen en winkelrekken aan flarden”
“Hoeveel van die scootmobielen worden er inmiddels jaarlijks weggegeven? Laat die profiteur maar een familielid meenemen [om in een leenrolstoel naar binnen te kunnen].”
“constateer ik echter een enorme toename van deze karretjes met daarin volgevreten, kettingrokende chagrijnen. Heimelijk hoop ik dat hun accu’s het spontaan begeven….”
“Ik snap sowieso niet waarom minder valide mensen alles moeten kunnen
“Scootmobielers beginnen haast een slaatje te slaan uit hun handicap.”
“Hebben ze aan zichzelf te danken: loop eens door een willekeurig voetgangersgebied of supermarkt; regelmatig moet je opzij springen voor zo’n turbo-bejaarde of gehandicapte op zo’n mobiel. Het is een hulpmiddel en geen racewagen!”
“Maar ik moet zeggen dat er tegenwoordig wel erg veel scootmobielen op de weg zijn. Hebben al die mensen die echt altijd nodig?”
“Wat ik graag wil weten is waarom meneer geen rolstoel kan gebruiken, hij kan toch ook sturen en remmen dus aan zijn armen/handen mankeert niets. (…) Pure provocatie net als die blinde die met een hond werd geweigerd bij een taxistandplaats alsof een blinde daar ooit opstapt ?”
“Het valt me trouwens op dat die scootmobielers zich altijd vreselijk wentelen in slachtofferschap en altijd ontzettend zuur en verongelijkt doen”
“(…) als bestuurder van zo’n obesitaskar gas geeft in plaats van remt recht voor de nachtwacht!”
“Scootmobiels moet niet langer gratis verstrekt worden. Dan is het zo gedaan met de ‘hulpbehoevenden’ Daarbij moeten ze zoveel mogelijk geweerd worden. Ook uit winkelgebieden.”

En tot slot ende afsluiting de allermooiste:

“Vroeger was je in een hutje gegooid en kreeg je 1 keer per week een bekertje pap; nu betalen we dikke racemobieltjes, voorzien je van een uitkering en nog een grote mond?”

 Durf het bijna niet meer te vragen maareuh .. Wat vindt u? Heeft het Rijksmuseum gelijk of riekt dit naar een beetje discriminatie?

 

Comments (38)



Brief aan Karin de Mik

Aanvankelijk heb ik in de auteursrechten zaak de journaliste van gewraakte artikel niet lastig willen vallen. Tenslotte is het wettelijk onjuist om haar of elk ander werk over te nemen en was de claim afkomstig van auteurhebbend bedrijf. Na enkele dagen schreef zij echter wel een stuk wat mede over mij en deze zaak ging. In eerste instantie heb ik daar gereageerd in de hoop dat ze er op in wilde gaan. Vooralsnog heeft ze zelf echter niet meer gereageerd** en heb ik besloten er zelf dan een log aan te wijden in de vorm van een brief.

Hallo Karin,

Na het lezen van ‘Fout’ had ik de indruk dat je verder niet gelezen hebt om wie het ging of in welke context jouw artikel verkeerd is gebruikt. Blijkbaar doet dat niet ter zake want zoals je eindigt: ‘auteursrecht is heilig’. Bovendien lijk je van mening dat de adhesiebetuigingen die ik ontving niet terecht zijn, misplaatst emotioneel gestoeld. Toch verdedig je jezelf met enkel emotionele argumenten. Het schrijverschap is moeilijk en onzeker, je krijgt geen dertiende maand of pensioenopbouw. En vooral, je gebruikt je geld voor goede doelen als voedselpakketten naar Roemenië en vijftien jaar vrijwilligerswerk voor de Dierenbescherming. Van het geld wat je uit claims vergaard ga je geen leuke dingen doen maar betaalt er bijvoorbeeld de operatie van de kat van die een voortand moet missen.

Tja. Ik heb een minimale WAO uitkering en ben verder afhankelijk van mijn partner, ben niet in staat om überhaupt te werken en heb ook geen dertiende maand of pensioenopbouw. Mijn kat lag een week voor deze zaak met shock in een dierenkliniek en heeft het ternauwernood gehaald, zijn linkerachterpoot werkt niet meer en de benodigde zorg koste ook wat centen. Toen ik nog kon werken deed ik volop vrijwilligerswerk in een kattenasiel en paardrijden voor gehandicapten en nu doe ik achter de computer wat ik kan, schrijven over een omstreden ziekte ME. Je weet wel, waar het artikel over ging. De mijnheer die je interviewde walste vierkant over patiënten heen en hebben er voor gezorgd dat ik en velen met mij weer een stukje minder ziek werden geacht en weer een stukje meer hulp geweigerd zagen. Om jouw werk geen onrecht aan te willen doen heb ik het geheel overgenomen in een rits van postings over de ziekte, deze mijnheer en de mediastorm waar menig journalist dankbaar gebruik van maakte over de rug van patiënten. Dom misschien, ondoordacht wellicht maar geen bewuste broodroof of pronken met jouw veren. Ik betaal er zelfs zelf voor om mijn schrijfsels gelezen te krijgen.

Toch vermoed ik zomaar dat je dat geheel niet relevant vindt. Immers ‘Het auteursrecht is heilig’, iedereen moet met ‘zijn poten van je werk afblijven’ en het geheel is ‘een ernstig feit’. Waarom dan zulk een emotionele, persoonlijke verdediging schrijven waar je iets zakelijks wilt verdedigen?

Wellicht om goodwill te kweken of begrip te vergaren voor je verder zakelijke standpunt. Tenslotte raakte het je erg, je werd elders een ‘foute journalist’ genoemd en dat is nooit eerder gebeurd. Maar ook daar doe je een ander aan wat je zelf liever niet hebt, ik ben duidelijk de foute WAOster die zonder pardon beboet moest worden. Niets waarschuwing, realiseert de wereld wel wat voor ernstig feit ik begaan heb? Je vermoed van niet dus schrijft er een log over waarin ik er niet bijster toe doe als schender van recht.

Je relativeert het uiteindelijk met “Bovendien maak ik wel degelijk keuzes. Sommige organisaties vind ik ,,zielig´, voor particulieren zal ik voortaan ook wel enige clementie tonen” Ik denk niet dat je organisaties of particulieren een plezier doet met de titel “zielig”. Maar ook denk ik niet dat je enige clementie zal tonen. De Elfstedensite die een knipselkrantje had, kreeg net zo goed een claim voor een artikel van jouw hand dat de de winter niet best was. In deze ben je je verdediging gaan schrijven zonder te weten waarom deze WAOster jouw artikel eigenlijk ongevraagd had geplaatst (en zonder dat ze een woord over jou geschreven had). Maar vooral is je ondertoon zeer helder: poten af van je werk en een bedrijfje als Cozzmoss is zo gek nog niet om te compenseren voor tijden van minder inkomsten.

Persoonlijk zou ik je niet direct willen betitelen als foute journalist. Wel denk ik dat de methoden die cozzmoss hanteert niet erg ethisch genoemd kunnen worden. In mijn ogen haalt alleen dat al je geschetste profiel van weldoener naar beneden, immers je staat vierkant achter dit auteurhebbend bedrijf en je hebt je niet voor niets daarbij aangesloten. In elk geval zijn het de gebruikte methoden om auteursrechtschending tegen te gaan – als is het een gat in de markt om inkomens wat aan te vullen – waar mensen en mass over gevallen zijn. Het bedrijf is geenszins opgericht om rechten te beschermen maar zoals zij zelf groot op de voorpagina roepen, om meer aan artikelen te verdienen. “Meer” als in meer dan er normaal gesproken aan verdiend zou worden.

**Karin heeft inmiddels per mail gereageerd en zal het daarbij laten.

Comments (24)



Powered by WordPress & theme based on Lovecraft