Tag: Regeerakkoord

Kabinet slaat brug naar nergens

Uitkeringen worden verlaagd om een negatieve financiële prikkel te geven aan werkelozen opdat zij aan het werk gaan, in een tijd waar de werkeloosheid met de dag toeneemt en nota bene door de overheid verder toe zal nemen. Zogenoemde ‘scheefwoners’ mogen fikse huurverhogingen tegemoet zien tot ze verhuizen naar elders, waar velen huur elders niet kunnen betalen en voor een koophuis geen hypotheek verstrekt krijgen. Ouderen moeten met hulp aan huis langer zelfstandig blijven wonen, de hulp aan huis wordt echter wel grof weg bezuinigd. In gezinnen moeten beide partners aan het werk, kinderopvang is echter zo schreeuwend duur geworden dat er vrijwel niet meer tegenop te werken valt. En zo verder, en zo verder…

Het motto is ‘Bruggen slaan’ zodat we socialer en sterker uit de crisis komen. Ik zie  alleen maar bruggen volgestouwd met burgers voor me, die geen idee hebben welke richting ze op moeten. Geen visie, geen richting, alleen tegengesteld beleid met ‘keuzes’ tussen kwaden.

Wat denkt u?

Comments (3)



De rel om de ziektekostenpremie of de huilende VVDer

Zeker, als je ineens honderden euro’s per maand meer ziektekostenpremie moet gaan betalen, gaat dat erg ver. Zelfs als je erg goed verdiend, is het veel en wellicht te veel gevraagd. Maar ik moet zeggen dat ik me toch heb zitten verbazen en verbijten over de enorme rel die onder de VVD achterban is uitgebroken vanwege dit – nog niet uitgewerkte – plan voor de inkomensafhankelijke ziektekostenpremie, de nivellerende gevolgen en achteruitgang in koopkracht voor mensen met een hoger inkomen.

Chronisch zieken, gehandicapten en mensen met een laag inkomen, zien hun koopkracht namelijk al jaren achtereen wegsmelten. Op een rijtje:

  • Door het nieuwe zorgstelsel zijn mensen die voorheen aangemeld waren bij een ziekenfonds, twee maal zoveel ziektekostenpremie per maand gaan betalen. Inmiddels is dat drie tot viermaal zoveel.
  • Er is een eigen risico ingevoerd. Destijds uit een ‘omgekeerde solidariteit’ en het zou nooit een melkkoe worden. Inmiddels is het eigen risico een manier om mensen bewust te maken van de kosten en is het gestegen naar 350 euro per jaar.
  • Er zijn veel eigen bijdragen ingevoerd en tegelijkertijd zijn er medicijnen en hulpmiddelen uit het vergoedingensysteem geschrapt.
  • Indicaties voor onder andere thuiszorg zijn gehalveerd en nogmaals gehalveerd, zonder dat er iets is veranderd in de gezondheidssituatie van mensen of er minder hulp nodig is. De eigen bijdrage is daarentegen fiks verhoogd, ook voor de laagste inkomens. In de toekomst zullen veel mensen het moeten hebben van sympathieke buren en welwillende familie.
  • De aftrekpost bijzondere ziektekosten was al bekend dat deze verkeerd zou uitpakken voor chronisch zieken en gehandicapten. Deze zou mensen onterecht honderden tot meer dan duizend euro gaan kosten. Toch is deze door gevoerd. Er kwam deels compensatie maar deze is aan zulke beperkte criteria verbonden, dat menig zieke en gehandicapte hier geen recht op heeft. Tot slot zal de compensatie in de vorm van de wet tegemoetkoming chronisch zieken en gehandicapten (wtcg) inkomensafhankelijk worden en voor veel mensen verdwijnen.
  • Het PGB is aardig uitgekleed, zou verdwijnen en wordt nu slechts deels gerepareerd.

Goed, je zou kunnen zeggen dat het hier vooral gaat om maatregelen die verminderen waar iemand aanspraak op kan maken en in mindere mate om inleveren van geld wat verdiend is. Helaas blijven er dan tal van ingrijpende maatregelen over waarbij mensen verdiend geld in hebben moeten leveren of dat in de nabije toekomst moeten gaan doen. Denk aan de kaalslag in de thuiszorg, waar de vaste medewerker zich ontslagen zag om tegen een veel lager salaris en gebrek aan arbeidsvoorwaarden terug mocht keren als alfahulp. Denk aan mensen in een huurhuis die net iets teveel verdienen voor sociale woningbouw en de huur tot 6,5 procent per jaar zullen zien stijgen tot ze naar een duurdere woning gaan. Ambtenaren die de komende jaren een nullijn mogen verwachten net nu de kosten van alles in het leven fors aan het stijgen zijn. De rest van het regeerakkoord wat iedereen raakt maar de mensen met lage inkomens toch een aardig stuk meer dan de beter gesitueerde.

Nu heb ik me niet zo gestoord aan het feit dat hogere inkomens aangeven dat de ziektekostenpremie zoals het er nu voor ligt een erg grote achteruitgang is, wel heb ik me geërgerd aan de manier waarop dit over het voetlicht werd gebracht. Zo hoorde ik langskomen dat het hier zou gaan om een ‘jaloezie taks voor mensen met een gewoon succesvol leven’. Dat mensen met een laag inkomen slecht leven en zodoende de hoge zorgkosten veroorzaken, waar de gezonde medemens die succesvol geld verdiend – en natuurlijk per definitie gezond leeft? – niet voor wenst te betalen. Sprak iemand uit te verwachten dat de zorgkosten explosief zullen stijgen omdat lage inkomens dusdanig weinig premie gaan betalen, dat ze zullen denken dat voor niets de zon op komt (en voor de lol een operatie hier en een medische behandeling daar gaan halen??). Of simpel ‘zo is het niet meer leuk’. De toon werd grimmiger, de tegenstelling groter en tegen de avond leek het bijna alsof elke rijke Nederlander de voedselbank al in zich zag komen ..

Dat voor een plan wat nog niet is uitgewerkt, waarvan al is toegezegd dat er nog over te praten valt in de Tweede Kamer én waarvan bekend is dat het sowieso niet door de Eerste Kamer zal komen omdat deze plotseling meent politiek te moeten drijven.

Comments (10)



Animal Cops, liever gister dan morgen

Dat er weinig animo zou zijn voor de 500 aan te stellen dieren agenten, zat er wel in. Want ‘Animal Cops’ en ‘The Dogwhisperer’ mogen dan razend populair zijn, het wordt heel anders als er een fractie van de zuurverdiende belasting centen aan besteed moet worden. Het blijkt echter dat ook de instanties die zich bezighouden met dierenleed, niet erg warm lopen voor het idee van een dierenpolitie. Zij beweren dat ze ‘het jaarlijks aantal meldingen wel al aan kunnen’.

Persoonlijk zet ik daar mijn vraagtekens bij. Zo lijkt de serieusheid van meldingen aangepast te worden op de doelstellingen van de inspecties. Tenminste de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) geeft aan 2000 van de 4000 meldingen per jaar in behandeling te nemen. Bij de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) worden zelfs slechts 8000 van de 40.000 meldingen serieus genomen. Let wel, dat betekent dat van de 44.000 jaarlijkse meldingen er 32.000 ‘vals’ zouden zijn.

Verder wordt er gemeld dat er zat personeel is om aan alle zaken de juiste aandacht te besteden. De VWA heeft daarbij genoeg aan dertig inspecteurs voor 2000 meldingen en heeft dan waarschijnlijk de meest efficiënte ambtenaren uit heel Nederland in dienst. De LID rept over 200 vrijwilligers voor de ‘normale’ mishandeling – denk aan het laten verhongeren van een hond – en 14 inspecteurs voor de ‘ernstige’ meldingen. (Frappant voor het laatste is overigens dat er alleen voorbeelden genoemd worden waar de mens last van heeft)

Dan is er nog de politie. Die zouden alle meldingen op de juiste plek terecht laten komen en meegaan met de verschillende inspecteurs als dat nodig is. Klinkt mooi en weinig geloofwaardig. In dezelfde alinea waarin de politie zichzelf op de borst klopt over geweldige inzet, wordt geklaagd over onderbezetting en het politiewerk niet aan kunnen.

Al is het wellicht niet representatief, tel ik daar toch mijn eigen ervaringen bij op. Het plaatselijke dierenasiel staat niet alleen onnoemelijk slecht bekend om haar plaatsingsbeleid, ook doet zij aan broodfokken van puppies. Niet alleen wordt hier niets aan gedaan, het asiel ontvangt al jaar en dag verschillende subsidies voor het ‘goede werk’. Daarnaast rijdt er vanuit dit asiel een dierenambulance. Deze heeft een geheim nummer. Ja u leest het echt goed, de dierenambulance heeft een geheim nummer! Meldingen gaan onder kantoortijden via het dierenasiel – dat wil zeggen als de ochtendkoffie goed gevallen is. ‘S avonds en in het weekend verlopen meldingen via de politie. De reactie daar is bij gewonde dieren doorgaans dat je maar naar de dierenarts moet rijden, voor gevonden, verwaarloosde diertjes is het advies deze gewoon weer terug op straat te zetten. Dat wil zeggen, als ze van verbazing bekomen zijn dat je überhaupt belt voor een dier in nood.

U begrijpt, van mij mogen die animal cops en hardere straffen op dierenmishandeling er komen!

Comments (5)



Regeerakkoord: wat gebeurd er in de zorg?

Als chronisch zieke WAOer die al veel ingrepen en bezuinigingen in de zorg heeft mogen incasseren, was ik vooral nieuwsgierig cq bezorgd wat het kabinet Rutte van plan zou zijn met de zorg. Helaas, bij de presentatie van het kabinet kwam er niet veel naar boven en in latere discussies viel de chronisch zieke ook nogal uit de boot. Dus heb ik het maar opgezocht. Dit was zo ongeveer wat ik kon vinden:

“Kwalitatief goede basiszorg moet zo dicht mogelijk bij de patiënt worden georganiseerd: huisartsenzorg, wijkverpleegkundigen, thuiszorg, apothekers, fysiotherapeuten, regionale ziekenhuizen die basiszorg leveren en anderen werken samen in een netwerk van zorg in de wijken en dorpen. Het kabinet zet in op versterking van betere zorg dichtbij huis. Alle zorgverleners kunnen zelfstandig de taken uitvoeren waar zij het beste in zijn (taakherschikking).”

Terecht staat ‘taakherschikking’ tussen haakjes. In feite is dit niet meer dan een beschrijving van de gang van zaken van voorheen. Of de situatie is ongemerkt zo wanhopig geworden dat u inmiddels fysiotherapie van de apotheek krijgt?

Zorg die nu in ziekenhuizen wordt verleend, maar beter door de huisarts kan worden gegeven, gaat terug naar de huisarts.

Eigenaardig punt. Onder zowel minister Hoogervorst als minister Klink is uitsluitend gekeken welke zorg van ziekenhuis naar huisarts kon worden overgeheveld en is er ook veel gebeurd. Zoveel dat huisartsen de werkdruk nog amper aan kunnen zelfs, van poortwachter zijn ze all-rounder geworden, bijna een onmogelijke opgaaf. Om nu aan te kondigen dat zorg die beter door huisartsen kan worden verleend ‘terug’ naar de huisarts zal gaan, lijkt dus nietszeggende symboolpolitiek.

De bereikbaarheid van huisartsen dient te verbeteren. Daartoe worden initiatieven gesteund die de bereikbaarheid verbeteren.

Klinkt op zich goed, wie wil er niet een uitermate beschikbare huisarts. Frappant is alleen dat de bereikbaarheid ‘dient’ te verbeteren en de overheid ‘iniatieven zal steunen’. Oftewel, de overheid zal niets doen, alleen goede sier maken met dit punt in het regeerakkoord.

Fusieverbod zorgaanbieder en zorgverzekeraar

Goed punt, zeker aangezien marktwerking in de zorg verder geïntensiveerd zal worden. Toch heb ik niet de illusie dat de zorgverzekeraar niet regelmatig op de stoel van de arts zal plaatsnemen en er her en der sprake is van belangenverstrengeling of lobby.

Topzorg. Hoe zeldzamer, ingewikkelder, innovatiever een behandeling is, hoe groter de noodzaak deze behandeling te concentreren in een paar  (top)ziekenhuizen. Ervaring die artsen hierdoor kunnen opdoen met de behandeling van zeldzame ziekten, aanschaf van dure nieuwe apparatuur en snelle terugkoppeling van resultaten zijn hiervoor belangrijke argumenten. Dit zal resulteren in kwalitatief betere topzorg.

Warrig punt. Is de zorg nu kwalitatief niet zo goed dan en moeten we ons ongerust maken? En ook hier gaat op: het klinkt prima maar er is geen sprake van enige actie. We moeten maar afwachten of ontwikkelingen zich zullen voltrekken als hier geschetst. Voor hetzelfde geld gaat marktwerking er voor zorgen dat niemand de handen wil branden aan zeldzame, ingewikkelde en innovatieve behandelingen omdat het financieel te weinig oplevert.

Geneesmiddelen. Het preferentiebeleid dient te worden voortgezet om de geneesmiddelenprijzen onder controle te houden. Daarom dient er ook een nieuw vergoedingensysteem te komen voor apothekers waarbij er per geleverde dienst een tarief wordt vastgesteld en de bonussen verdwijnen.

Dit blijf ik een wat akelig punt vinden. In praktijk betekent het tot nog toe dat de patiënt ondergeschikt is aan de centen en vooral dat patiënten eenmaal per jaar of zelfs eenmaal per half jaar andere verpakkingen en middelen meekrijgen. Dat heeft een scala aan nadelen voor de patiënt:

  • Iedere keer andere verpakkingen en andere vorm van geneesmiddelen maakt de kans op vergissingen groter. Net gewend aan dat witte pilletje, is deze opeens rood of lijkt verdacht veel op een geheel ander middel.
  • Mensen moeten kunnen vertrouwen op hun medicatie en wisseling van merk maakt makkelijk onzeker.
  • Er wordt vanuit gegaan dat de patiënt geen last kan krijgen van andere merken omdat de werkzame stof in al deze middelen gelijk zou blijven. Dat op zich is al niet helemaal waar, een fabrikant van generieke middelen mag 15% afwijken in dosering aan werkzame stof en het is al gebleken dat dat bij een aantal middelen ontwenningsverschijnselen of overdoseringsverschijnselen heeft opgeleverd. Daarnaast hebben de gebruikte hulpstoffen van een middel soms invloed op patiënten, akelig om dat telkens weer uit te moeten proberen.

Verder vraag ik me af hoeveel kostenbesparing dit soort maatregelen nu werkelijk opleveren. Het levert aan de administratieve kant een hoop meer rompslomp op, van het telkens opnieuw bepalen en maken van prijsafspraken tot het aanpassen voor de patiënt.

Stringenter pakketbeheer

Onder dit kopje staat in het regeerakkoord kort gezegd dat er een aantal zaken uit het bassispakket zal verdwijnen. Plus: Aandoeningen met een lage ziektelast, die eerder als ongemak dan als ziekte worden gekenschetst, worden uit het pakket gehaald en naar aanvullende verzekeringen overgeheveld. Wat we hier onder moeten verstaan, wie het weet mag het zeggen. Mijn ervaring is in elk geval dat ‘gezonde’ mensen doorgaans weinig kunnen voorstellen bij een scala aan ziektes en dat maakt mij persoonlijk onzeker wat in de toekomst als ‘ongemak’ bestempeld zal worden.

Stimuleren zelfmanagement cliënt Het gebruik van e-mental health wordt bevorderd om de zelfredzaamheid van cliënten te vergroten.

E-mental health wordt nu voornamelijk gebruikt voor psychische problemen en verslavingszorg. Ik neem aan dat het kabinet Rutte dit wil uitbreiden naar andere gebieden, maar dat wordt uit de tekst niet duidelijk.

Overheveling revalidatiezorg van AWBZ  naar de zorgverzekeringswet

Hier zal de patiënt weinig van merken ,behalve dan dat de premies ongetwijfeld verhoogd zullen worden.

Geestelijke gezondheidszorg.  De eigen bijdragen in de eerste lijn-ggz worden verhoogd en voor de tweede lijn-ggz wordt een eigen bijdrage ingevoerd. Een deel van de tweede lijn-ggz zorg dient te worden uitgevoerd in de eerste lijn. Het aantal zittingen bij een eerstelijns psycholoog dat vergoed wordt in het basispakket, wordt verlaagd van 8 naar 5. Ggz-cliënten die niet komen opdagen bij een afspraak, gaan alsnog de kosten van de afspraak betalen

Oftewel, psychisch gezond worden of blijven kan wel eens een luxe aangelegenheid worden. Zeker als je bedenkt dat Balkenende 4 op de valreep al wat bezuinigingen in de groep heeft gegooid. Anti-depressiva uit het zorgpakket en hoge eigen bijdragen voor verblijf in een instelling.

Verder staan er een aantal maatregelen in verband met meer marktwerking in de zorg, winstuitkeringen, aantrekken van private gelden en meer waarvan ik denk dat het de kwaliteit van zorg niet bepaald zal bevorderen. Ook het kopje jeugdzorg en ouderenzorg laat ik even voor wat het is.

Alles bij elkaar heb ik de indruk dat we vooral meer gaan betalen en er minder voor terug gaan krijgen. Plus dat we verder nog niet veel weten omdat er weinig concreet wordt gesteld. En dat is tegenwoordig eigenlijk ook niets nieuws onder de zon ..

Comments (6)



Powered by WordPress & theme based on Lovecraft