De KPN heeft minstens een half jaar gedacht dat ik stiekem van het zuiden des lands naar Amsterdam terug ging, om in mijn voormalige flat in te breken en van daaruit op mijn niet meer bestaande telefoonnummer voor honderden (toen nog) guldens te verbellen. Afgelopen jaar hebben we drie maal een contract voor glasvezel getekend, voor er daadwerkelijk een contract werd uitgevoerd. Vanzelfsprekend werden de mailadressen verkeerd ingesteld. En daarna nog eens. Het contract staat op naam van mijn man maar willen ze bevestigen dat hij ook daadwerkelijk aan de telefoon hangt, vragen ze om zijn mobiele telefoonnummer maar hebben de mijne geregistreerd staan als zijn nummer.
Twee weken geleden lekte de CV-ketel. Er kwam dezelfde middag een monteur maar helaas, er moest een onderdeel vervangen wat niet op voorraad was. Voor het einde van de week zou ik teruggebeld zijn en het onderdeel vervangen. De week er na zou ik de volgende dag terug gebeld worden. De dag daar op volgend zou ik met anderhalve dag teruggebeld worden. Toen ik voor de vierde keer belde, waren alle papieren kwijt en wist niemand wat er vervangen moest worden. Er kwam opnieuw een monteur waarna bleek dat er veel meer vervangen moest dan het ene onderdeel. Gelukkig had hij alles op voorraad.
Het zijn maar twee voorbeelden van de honderden miskleunen die je (kunnen) overkomen, op het moment dat je iets probeert op te zeggen, aan te passen of aan te vragen. Medewerkers worden spontaan oost-Indisch doof, verwarren hun postvak met de prullenbak of lijken alles standaard met de papierversnipperaar te verwerken. En vooral geldt hier: een verleden met miskleunen is zeker wél een garantie voor miskleunen in de toekomst.
Dus heb ik vanmiddag me een hoofdpijn aan zorgverzekeringen zitten vergelijken om daarna met zweet in mijn handen de overstap voor zowel mijn man als mij te wagen. Tenslotte scheelt het samen veertig euro per maand voor een vergelijkbare verzekering, het is de moeite. Bibberend heb ik daarbij het hokje ‘maak gebruik van de opzeg service’ aangekruist. U begrijpt, voor de zekerheid verstuur ik morgen ook maar twee aangetekende brieven. En misschien bel ik er eind van de week voor de zekerheid maar even achteraan.
Nog meer mensen bekend met ‘veranderangst’?
