De bijstand, de sociale werkplaatsen en de Wajong worden samengevoegd om zo mensen met een (arbeids)handicap aan het werk te schoppen krijgen. Als mensen niet in staat zijn genoeg te produceren om het minimumloon te verdienen, dan mag de werkgever minder betalen [zogenoemde ‘loonwaarde’]. Het loon wordt dan door de gemeente aangevuld. Verder ..
Zie hier in een notendop wat staatssecretaris van Sociale zaken Paul Krom de ‘grootste hervorming van het Kabinet-Rutte’ waagt te noemen. We scharen WAJong onder bijstand die onlangs een inkomenstoets toegevoegd heeft gekregen waardoor elke WAJonger die nog thuis of samen woont – of dat nu voor zorg is of niet – stante pede de uitkering verliest. Hupsakee, 75% vliegt de statistieken uit, dat is nog eens lekker bezuinigen. Dubbel op zelfs, want zonder uitkering hoeft er natuurlijk ook niet meer geïntegreerd te worden in arbeid. Het stelletje kreupelen wat we dan nog over houden, bieden we aan bij werkgevers die met gerust hart zwaar onder het minimumloon kunnen gaan zitten. De gemeente – beter gezegd de belastingbetaler – subsidieert de rest wel bij voor die arme werkgever die met al die kreupelen opgezadeld zit.
Ow en we zouden het belangrijkste nog vergeten. “Voor de werknemer is het aantrekkelijk. Hij draait volwaardig mee.” *Hysterisch lachje* Natuurlijk, niets zo fijn voor een gevoel van zingeving en identiteit als je handicap genegeerd zien en afgewaardeerd worden op ‘loonwaarde’.