Tag: WAJong

Grootste hervorming: bezuinig de gehandicapte kapot

De bijstand, de sociale werkplaatsen en de Wajong worden samengevoegd om zo mensen met een (arbeids)handicap aan het werk te schoppen krijgen.  Als mensen niet in staat zijn genoeg te produceren om het minimumloon te verdienen, dan mag de werkgever minder betalen [zogenoemde ‘loonwaarde’]. Het loon wordt dan door de gemeente aangevuld. Verder ..

Zie hier in een notendop wat staatssecretaris van Sociale zaken Paul Krom de ‘grootste hervorming van het Kabinet-Rutte’ waagt te noemen. We scharen WAJong onder bijstand die onlangs een inkomenstoets toegevoegd heeft gekregen waardoor elke WAJonger die nog thuis of samen woont – of dat nu voor zorg is of niet – stante pede de uitkering verliest. Hupsakee, 75% vliegt de statistieken uit, dat is nog eens lekker bezuinigen. Dubbel op zelfs, want zonder uitkering hoeft er natuurlijk ook niet meer geïntegreerd te worden in arbeid. Het stelletje kreupelen wat we dan nog over houden, bieden we aan bij werkgevers die met gerust hart zwaar onder het minimumloon kunnen gaan zitten. De gemeente – beter gezegd de belastingbetaler – subsidieert de rest wel bij voor die arme werkgever die met al die kreupelen opgezadeld zit.

Ow en we zouden het belangrijkste nog vergeten. “Voor de werknemer is het aantrekkelijk. Hij draait volwaardig mee.” *Hysterisch lachje* Natuurlijk, niets zo fijn voor een gevoel van zingeving en identiteit als je handicap genegeerd zien en afgewaardeerd worden op ‘loonwaarde’.

 

Comments (11)



Sociale Dienst verklaart alle chronisch zieken genezen

Als je wordt afgekeurd voor WIA of WAJong wil dat zeggen dat je ongeschikt bent geacht om te kunnen werken. Het heet dan ook niet voor niets ‘afgekeurd’ zijn. De branchevereniging Sociale Diensten Divosa denkt daar blijkbaar heel anders over. Zij hebben vandaag het absurde plan opgevat om arbeidsgehandicapten te laten werken voor hun uitkering.  Oftewel, gooi mensen vanuit de arbeidsongeschiktheidsuitkering de bijstand in en laat ze van daaruit niet werken naar arbeidshandicap – zoals nu mogelijk – maar naar vermogen. Dat wil zeggen dat er gekeken wordt hoeveel procent van het minimumloon er verdiend wordt om de resterende procenten bijstand te verstrekken. Optimistisch gaat Divosa uit van een voorbeeld waarin een arbeidsgehandicapte zestig procent minimumloon verdient en veertig procent bijstand bij krijgt.

Mocht het hiermee nog niet helemaal duidelijk zijn dat Divosa meent dat een arbeidsongeschiktheidsuitkering niet verstrekt wordt vanwege arbeidsongeschiktheid maar puur voor de lol, dan spreekt het volgende wel boekdelen:

Volgens voorzitter van Divosa René Paas wil nu geen baas mensen met een arbeidshandicap hebben, omdat ze meer kosten dan ze opleveren. Meestal zitten ze daarom met een uitkering thuis.

Enfin, Divosa doet dit voorstel natuurlijk niet uit goedheid van het zakelijk kloppende hart. Volgens eigen berekeningen kan dit onzalige plan jaarlijks één tot drie miljard euro opleveren. En vooral “Met het voorstel wil Divosa een alternatief bieden voor mogelijke bezuinigingen op de re-integratiebudgetten en een verlaging van de bijstand.”

De branchevereniging is duidelijk bang voor het eigen hachje, dus dan maar opnieuw chronisch zieken naaien waar ze bij staan…

Comments (16)



Hamer bouwt image op rug WAJonger?

Ook de PvdA wil als stok achter de deur de mogelijkheid om te korten op de Wajong, de WAO-uitkering voor jonggehandicapten, als ze een ‘passend aanbod om te werken’ of andersoortige dagbesteding weigeren.

Mariette Hamer heeft als verse voorzitter van de PvdA een plan nodig om haar imago te vestigen. Je zou denken dat ze zou gaan voor een eerder gedane verkiezingsbeloftes zoals het overbodig maken van voedselbanken of verbeteren van de zorg. Maar nee, ze besloot tegen alle verkiezingsbeloften te gaan voor een stelselherziening: ingrijpen in de WAJong.

Populistisch gezien een goede strategische zet natuurlijk. Menig politieke partij staart zich al tijden totaal blind op werk, werk en nog meer werk dus daar is weinig weerstand van te verwachten. Menig WAJonger wilde al graag aan het werk maar ziet zich tegengehouden, dus de weerstand daar zal ook niet al te groot zijn. En onze maatschappij is niet dol op arbeidsongeschikten dus in een tijd dat er al amper nog ergens voor gestaan wordt, gaat men alzeker niet staan voor de jonggehandicapte. Appeltje-eitje, iedereen kan voorzitter worden…

Jammer is dan weer wel dat de arbeidsongeschikte opnieuw wordt weggezet als onwillende burger die een financiele stok achter de deur nodig heeft want anders ‘doet ie niks’. Feitelijk zijn er meer voorbeelden van jongeren die met handicap en al wél willen, basis van vrijwilligheid zou waarschijnlijk al prima uitpakken. Maar dan zonder dat mensen gedupeerd raken die echt niet kunnen maar mee moeten in de stroming. Jammer is ook dat opnieuw de arbeidsongeschikte de negatieve consequenties krijgt en de werkgever volop gesubsidieerd zal worden. De eeuwige onwil van werkgevers gehandicapten in dienst te nemen wordt extra beloond door geld bij te leggen. Het heeft nooit gewerkt en zal nu ook ongetwijfeld niet gaan werken.

Persoonlijk vind ik het vooral jammer dat zelfs de ‘dagbesteding’ er aan moet geloven. Een jonggehandicapte die niet serieus meer kan werken, mag geen postzegels verzamelen, een kabouter punniken of leren gitaarspelen met de tenen maar moet verplicht een door de staat uitgekozen ‘hobby’ nemen. Verplicht therapeutisch je dag besteden of halvering van je toch al schamele uitkering. Waarom zelfs dát verplichten?

Ongetwijfeld omdat Mariette Hamer nu eenmaal aan image building aan het doen is …

Comments (9)



Powered by WordPress & theme based on Lovecraft