Langs de weg heb ik een wat vreemde neiging op gedaan. Telkens als mijn leven verandert, krijg ik de onbedwingbare behoefte iets aan mijn weblog te veranderen. Ik vermoed dat het een manier is om me even terug te trekken in mijzelf – het excuus ‘ik ben aan het verbouwen dus het is even stil hier’ – om zo te proberen een en ander stiekempjes te verwerken. Gecombineerd met het idee van een ‘nieuwe start’  maken als de hele handel verbouwd is. Zoiets.

Horen dat ik al mijn hele leven problemen heb van een spierziekte die ook nog  progressief blijkt te zijn (ziekte van Charcot-Marie-Tooth), hakt(e) er nogal zwaar in. Het blijkt niet alleen een verandering om me op aan te moeten gaan passen, het plaatst de afgelopen negenendertig jaar in een nogal ander daglicht, maakt de toekomst enigszins onzeker en zorgt er voor dat het heden behoorlijk overhoop ligt. De acceptatie verloopt dan ook niet zo vlot als ik – nogal overmoedig of gewoon ronduit vreemd – gehoopt had. En dus besloot ik niet maar wat aanpassingen aan mijn site te doen maar gelijk een geheel nieuw thema met alles er op en er aan te gaan bouwen.

Hoewel een leuke bezigheid, loopt ook dat niet zo vlotjes als gedacht. Sowieso bleek ik hopeloos achter te lopen op ik weet niet hoeveel nieuwe ontwikkelingen, waarbij een belabberde concentratie niet meewerkt om een en ander snel op te pikken. De vier weken griep hielpen ook niet al te erg, vermoed ik zomaar. En nu met de heerlijke eerste lente dagen blijf ook ik niet hele dagen binnen natuurlijk.

Dus ..

Het gaat de goede kant op maar ik ben nog heel even bezig, voor ik weer aan de schrijf ga.