U denkt waarschijnlijk dat het hier volkomen stil staat en och, tot gisteren had u daar wel gelijk in. Maar inmidels ben ik toch al begonnen. Eerst met denken over een nieuwe layout – want zeg nu zelf, een nieuw begin kan niet zonder nieuwe layout. En dan zal het loggen ook weer volgen. Denk ik. Dus…
Tag: Webloggen
Mijn vader was mijn grootste fan én kriticaster maar vooral mijn inspiratie hier veel te schrijven. Elke nacht belden we urenlang en bespraken alles wat maar toevallig opkwam. Hoe het ging, wat er die dag gebeurd was, hoe we ons voelden, wat we van plan waren maar ook heel veel nieuws, maatschappij en politiek. Gek. Al waren we het over vrijwel alles roerend met elkaar eens, konden we toch úren lang discussieren.
Die gesprekken waren erg met mijn log verweven. Of ik schreef naar aanleiding van een van onze discussies, of we discussieerden naar aanleiding van een van mijn logs. Hij las alles, gaf overal zijn mening op en wreef regelmatig lachend al mijn spelfouten in. Soms stuurde hij s’middags een artikel als tip om over te schrijven. Eigenlijk hadden we er gewoon beiden veel plezier in en dit weblog werd dan ook standaard mijn verjaardagskado.
Nu hij dood is en de nachten stil zijn geworden, vind ik het moeilijk dagelijks iets te schrijven. Ik ben het telkens weer van plan maar eenmaal achter mijn computer dwalen mijn gedachten af naar donkere beelden en intens verdriet. Dan mis ik onze gesprekken het meest. Dan mis ik mijn vader het meest.
Wil er bij zeggen dat het niet alleen maar slecht met me gaat. Vorige week heb ik bijvoorbeeld van mijn vriend een prachtige basgitaar gekregen. Ik kan er nog amper iets op spelen maar het oefenen en aanklungelen helpt me enorm wat stress los te laten en het geeft me iets leuks om te doen. En zo zijn er wel meer lichtpuntjes en leuke momenten in het leven. het zal alleen misschien nog even duren voor ze weer dagelijks op mijn log verschijnen …