Mijn vader de waarzegger

Mijn vader belde gisteren op. Hij had gedroomd. Dat ze van het ziekenhuis belden die dag, dat hij de volgende dag al terecht kon.  En hij dacht nog in zijn droom, dan kan CiNNeR nooit meteen in Almere zijn. Een uur later belde hij opnieuw … “Nou moe, je raadt het nooit!” Hopelijk droomt hij vannacht dat hij de staatsloterij wint ..

Enfin, ik ga vanaf morgen dus in Almere logeren. Mijn vader moet een tijdje aan de sondevoeding en is daarvoor enkele dagen opgenomen. Gaat dat goed dan mag hij met de hele handel naar huis. Als het aan hem ligt morgen, maar het zal eerder maandag of dinsdag worden. Vanavond ging het in elk geval goed behalve de nodige irritatie van zooi wat in de weg hangt.

Het zou dus zomaar kunnen dat ik wat minder log. Het zou net zo goed kunnen dat ik véél meer log dan normaal. Ben in elk geval blij dat ik me in de loze uren op zijn computer kan storten, ik zou maar ontwenningsverschijnselen krijgen. 

Weetje: Voor degenen die telkens denken dat mijn vader een bejaarde op leeftijd met rollator is die amper de afstandsbediening van de tv durft aan te raken: we verschillen slechts twintig jaar, hij kan beter programmeren dan ik kan typen, hij heeft alleen de pech chronische pancreatitus en nog wat complicaties te hebben.