[waarschuwing]Hoog huis-tuin-en-keuken gehalte[/waarschuwing]
Zoals gezegd gingen we afgelopen maandag op bezoek bij een goedkopere sportschool. Niet alleen goedkoper maar ook gezelliger, makkelijker, losser en erg gevarieerd publiek. Sommige dingen zijn wat minder luxe maar dat zijn toch allemaal bijzaken. De vriendin die de rondleiding gaf bleek uitmuntend te kunnen verkopen en zo waren we maandagavond al ingeschreven bij jawel, de sportschool. En voor jawel, toch een jaar. Maar zestien euro per maand is zelfs amper een stok achter de deur te noemen.
Toch was het wel erg impulsief voor degene die sportscholen altijd maar onzin vond, dus de volgende dag snel een joggingbroek gekocht en twee dagen opgezien tegen de eerste introductieles. Een gevoel wat beduidend sterker werd toen we op weg gingen en ik eerst hier nogal moeilijk de trap afkwam en daarna op de weg er naar toe aan een stuk aan het gapen was. Dat de fysiotherapeut eigenlijk meer een sportinstructeur bleek en we eerst uitleg van een heel jonge stagiaire kregen maakte het er niet beter op. Toen deze gast bij het eerste apparaat al zei ‘kwartiertje doen maar’ waren mijn zorgen compleet. De zestien euro leek plots een vermogen en de moed zonk me wat in de schoenen, wat deed zo’n wrak vol afwijkingen als ik ook bij een sportschool?!
Enfin, ik korte de fietstijd vijf minuutjes in en heb uiteindelijk drie apparaten geprobeerd. Fietsen en rolband gingen me beter af dan gedacht, de crosstrainer was zo zwaar als ik al voor gewaarschuwd was en heb ik op twee minuten gehouden, wat voor mij net te doen was. Mijn hartslag bleef eigenlijk prachtig laag, ik donderde niet onhandig van een apparaat af en ik was apetrots op mezelf! En ook niet onbelangrijk, ik vind het leuk.
Kreeg daarna nog een gesprek om een trainingsschema te laten maken maar ik vermoed zomaar dat van het schema niet zoveel terecht zal komen. Hoe goed ik ook uitlegde wat ik mankeer en hoe veel ik ook waarschuwde dat ik echt rustig moet opbouwen, als je daar vrolijk zit te zitten, schatten mensen je toch beter in dan je bent. Ach het is geen revalidatiecentrum maar een sportschool, dus dat geeft ook helemaal niets. Kreeg wat handige tips, heel gerichte oefeningen, heb er een beetje een leidraad aan en zal het verder toch zelf moeten inschatten.
Dus niet alleen ga ik er voor, maar ben erg positief gestemd. De eerste twee afspraken met vriendinnen staan al en ik wil zeker drie maal in de week er heen. Ik werd gewaarschuwd dat ik de eerste vier weken waarschijnlijk bekaf zal zijn en vanochtend sliep ik dan ook meteen door de wekker. Maar ik had geen spierpijn (dat komt inderdaad heus nog wel) en zelfs geen ochtendstijfheid. Ha!
Doet u iets aan sport eigenlijk?
desiree
Yep, sinds september 2007.
Eerste twee maanden heel fanatiek bezig geweest, maar door wisseling van baan en daarbij 6 dagen in de week drie maanden achtereen hebben moeten werken was de maand december en januari er volledig bij in geschoten.
Mijn vorige baan bij de TNT werd steeds zwaarder, kon nog nauwelijks vooruit komen, en de snelheid die ik in het begin had was er volledig uit, en niet omdat ik niet gemotiveerd zou zijn.
Met die nieuwe baan waarin ik de hele dag op mijn kont zit voelde ik het verdrievoudigen aan snelheid waarmee ik het afgelopen jaar mezelf voelde aftakelen.
Dokter had het maar over allergie of over de griep en verkoudheden die heersten, maar ik kwam in de avond niet meer uit mijn stoel, en met de hond lopen beperkte ik ook weer tot hooguit 400 meter.
Op gegeven moment staarde ik in de verte tijdens een wandeling en dacht, twee jaar terug liep ik tot aan het eind en terug, 4 km bij elkaar zonder moeite, wat is dit toch dat mijn benen niet meer willen?
Dokter had op aandringen van mij mijn bloed laten testen voor van alles en daarbij ook mijn suiker meegetest, en jawel, mega te hoog.
Ouderdomssuiker, diabetes 2.
Nu ben ik bezig met behulp van info dietiste om op een hele dag zodanig te eten dat het suikergehalte in het bloed aardig afneemt langzaam maar zeker, en met de week voel ik me opknappen.
Met erg opletten wat en wanneer je eet en nu weer de sportschool erbij oppakkende voelen mijn benen weer stukken beter, loop ik alweer de helft van wat ik voorheen makkelijk liep en hopelijk met dit strakke ‘ dieet’ gaan ook de kilo’s er gestaag van af.
Het zou erg mooi zijn als ik er 15 kilo afkrijg, maar 10 kilo is de voorlopige goal.
De sportschool is voor de nodige goede beweging, ik ga twee keer naar een uur bodypump en ik wil mijn fiets in een dorpje voor mijn werkplek neerzetten zodat ik dagelijks heen en weer 10 kilometer totaal fiets.
Mocht het een dag bereslecht weer zijn dan rijd ik met auto gewoon door, en anders parkeer ik die in het dorp. Ook geen gehannes met parkeerplaats meer bij het centrum dan 🙂
Ik ben er ruim op tijd bij, ik zou medicijnen nodig hebben als ik dit allemaal niet zou doen, maar ik wil proberen of ik zonder medicijnen het ook naar beneden krijg.
Lukt dat niet voldoende met een aantal maanden, dan kan ik altijd nog de medicijnen in duiken. Maar waarom niet proberen zonder, veel beroerder kon ik me toch niet meer gaan voelen. (Ik had begrepen dat het nog beroerder kon maar toch)
Ik ben 39 euro per maand kwijt, voor twee jaar…
Maar dan heb je inderdaad meer luxe, en de grootste kick is voor mij die sauna na het sporten. Olala, da’s echt een feestje, voel me daar echt lekker bij :d
En ja, dit bedrag weegt bij mij ook aardig door als stok achter de deur.
Dus ik heb verschillende motivators momenteel.
Ik hoop dat je het lekker gaat vinden Cin, doe de dingen lekker afwisselend zodat je je er ook niet bij verveeld, of doe gewoon wat je lekker vind 🙂
Er is in ieder geval geen excuus dat het te slecht weer zou zijn om een stukje te fietsen of te wandelen nu, het is nu met een dak boven het hoofd. En al doe je soms maar een vijf minuten of kwartier iets, alle beetjes helpen je ook bij het gevoel toch iets actiefs te doen.
Keep going 😡 @};-
Adriana
* staat Cinnie vanaf de zijlijn toe te juichen *
Nee, ik doe niet aan sport. Omdat ik er simpelweg geen reet aan vind. Veel geprobeerd, niets beviel.
Beetje wandelen, beetje fietsen, beetje nordic walking… daar blijft het wel bij. En these days is de trap op en af al een hele sport 😀
Jaco
Sinds mei 2006 lid van de sportschool en afhankelijk van mijn energieniveau ga ik twee keer per week zo’n anderhalf uur aan de slag daar (inclusief regelmatig saunagebruik en zo nu en dan de zonnebank). Enkele jaren daarvoor ging ik regelmatig klimmen met vrienden, maar de moeilijke bereikbaarheid van de klimhallen en de hoge kosten qua vervoer en entree plus de afhankelijkheid van een klimmaatje noopten mij tot daarmee stoppen helaas.
Sinds ik regelmatig sport merk ik dat ik me beter voel, ik ga regelmatig de stress even afreageren, en vind het heerlijk om de spanning uit mijn lijf te kunnen sporten. Sport heeft me echt de periode van ziekte van mijn vriendin doorgeholpen.
Vorig jaar heb ik getraind om mee te doen aan de Van Dam tot Damloop. Het idee was dat mijn partner en ik samen de loop zouden doen, maar helaas moest ik voortijdig afhaken vanwege een blessure aan mijn pezen. Mijn partner heeft de loop uiteindelijk wel afgemaakt: een driedubbele overwinning: überhaupt de Damloop uitlopen, binnen 14 maanden van sportloze borstkankerpatiënt de 16,1 km kunnen lopen, en dat ook ook nog eens met een baby in de buik. Jammer dat ik hem zelf niet heb kunnen uitlopen, maar wel megatrots op mijn vriendin!
Angela
Ik badminton en ga naar de sportschool.
Op de sportschool ga ik 10 minuten op de loopband, 10 minuten op de crosstrainer, waarna ik krachttraining doen en het geheel afrond met alweer de crosstrainer. Dit laatste zo’n 5 keer per week. Ik begin het nu te zien, voelen en te merken aan mijn conditie.
Alhoewel ik nog steeds puf en steun bij het trappenlopen :-(, maar dit komt wellicht door mijn rokersgedrag, dat ik ook een dezer dagen eens moet afleren :((.
Spierpijn heb ik overigens ook nooit :-).
Nu moet ik mezelf nog dwingen om er elke dag op de fiets naartoe te gaan 😉
Na het badmintonnen is het overigens in de bar zo gezellig dat ik het bier en de bitterballen weer niet kan laten staan 😉
Erwin Troost
Sporten is niet écht aan mij besteed. Soms als ik even een ‘nobody’ wil zijn trek ik mijn trainingsbroek en sportschoenen aan om zo anoniem mogelijk door de stad te slenteren. Dit komt zelden voor. Wel fiets ik iedere dag, bijna een uur in totaal, maar dat is op een oude, groene omafiets.
frans54
In principe doe ik elke dag 20 minuten fietsen/hometrainer, 20 minuten lopen (niet hard, wel stevig tempo van 7-8 kmh) en 20 minuten gewichten. Af en toe schuif ik er wel wat mee, bijvoorbeeld als ik op een dag al een uur op de fiets weg ben geweest: dan laat ik bijvoorbeeld het lopen een keer schieten, of als ik met behoorlijk wat boodschappen heb lopen slepen laat ik de gewichten maar een keer voor wat ze zijn.
CiNNeR
@Desiree: wat goed dat je het zonder medicijnen probeert aan te pakken, dat lijkt tegenwoordig niet meer erg in de ‘mode’ 😉 Ik ga indedaad vooral doen wat me het leukst lijkt of waar ik dan zin in heb, dat de verveling niet toeslaat. En je kan daar inpluggen op een van de zes tv-schermen die er hangen, voor mij wel geschikt (heb vandaag onder het lopen ondertitels gelezen hahaha). Ook leuk is het fietsen, omdat ik dat doorgaans op straat met te wisselend weerstand en hobbels enzo niet kan.
@Adriana: *glim* Ja ik vind dat soort dingen wel leuk. Anders is het waarschijnlijk niet vol te houden. Je komt ze wel tegen, mensen die zich verschrikkelijk lijken te voelen op die apparaten. Kan je zien als teken van ijzeren discipline maar zo gedisciplineerd zou ik niet zijn 🙂
Zag trouwens een hoogzwangere vrouw op de sportschool net. Ze deed het heel erg op haar gemak maar wat bijzonder knap zeg, het dragen van de buik lijkt me al meer dan zat!! Dan is elke trap toch al een uitdaging inderdaad.
@Jaco: ja het lijkt mij ook goed te helpen om te ontstressen, al is het maar even dat uur. kan me goed voorstellen dat het je door die periode heen heeft geholpen. En vol bewondering voor je vriendin, wat goed zeg. Ze is er wel supergoed doorheen gekomen eigenlijk, dat is leuk om te lezen.
@Angela: doe je ook echt rennen op de loopband of stevig wandelen? Ik moet een balans zoeken nog. Vandaag 20 minuten gefietst met een beetje weerstand en 15 minuten stevig gelopen. Dat ging op zich heel goed alleen verloor ik mijn evenwicht totaal zodra ik van de loopband afstapte 🙂 Mijn schema lag er nog niet dus start volgende week pas met wat krachttraining maar denk dat het dan wel lekker is om dat af te wisselen. Gelukkig kan ik toch niet drinken en verkopen ze geen bitterballen hahaha
@Erwin: op een ouwe oma fiets is het volgens mij juist hard werken, dus een uur fietsen zou voor mij gelijk staan als een uur op de sportschool. Komt ook omdat ik alleen de norm voor beweging haal als ik er bewust mee bezig ben natuurlijk.
@frans: wow dat is stikveel beweging, wat goed zeg. Zoiets hoop ik ook te bereiken (en dat het dan makkelijk gaat). Zal wel ook gaan schuiven hier en daar. Ben vanmiddag naar de sportschool geweest dus stofzuigen moet een andere dag.
feex
Ja , ineens dacht ik.. waarom achter mijn koters aan blijven rennen.. en begon met hardlopen voor mezelf.
Vreselijk de eerste 10 minuten.. dan vervloek ik mezelf, daarna gaat het beter , richting huis voel ik me goed, thuiskomen blijft heerlijk! een douche en daarna lekker fit!
Maar voor ik de stoute schoenen aantrek.. dat is, en blijft, een moeilijk moment.
* Schopt zichzelf onder de kont*
Angela
Ik wandel ook snel op de loopband hoor, rennen is aan mij niet besteed 🙂 en ik ben ook altijd heel even mijn evenwicht kwijt als ik van de loopband op de grond stap….
desiree
Heftig Jaco, ook mijn bewondering hiervoor!
CiNNeR
@feex: vooral aan denken hoe je je zal voelen bij thuiskomst dus 🙂 Dat zal ik maar niet doen, ben behoorlijk bekaf als ik thuiskom hahahaha
@Angela: ja ik hoor van meer mensen die even hun evenwicht verliezen. Bij mij zet het alleen wat lang door (half uur toch zeker) dus moet er wel rekening me ehouden als ik daarna op de snorfiets naar huis wil :d
feex
VOLDAAN!:d
En fit! Maar vooral ..voldaan!
Zal wel met endorfine te maken hebben..
Al moet ik toegeven dat de stoute schoenen aantrekken wel moeilijk blijft:-s
En hoe moeilijker dat is.. hoe voldaner ik dan ook ben(%)eigenlijk..
( Thuiskomen kan heerlijk zijn !)~o)
CiNNeR
@feex: dat fit komt hopelijk nog, voldaan herken ik dan weer wel. En trots, dat ik toch vooruit kachel 🙂
Mannie
Na een paar keer gaat het vast makkelijker. Ik denk dat na de eerste keer je je eigen al iets beter moet voelen, op spierpijn na hehe. Bewegen is goed, ik doe het zelf alleen niet zou ik ook wat meer moeten doen. Krijg je zuurstof in je bloed van en dan moet je wat fitter worden zeggen ze altijd 😉
Greetje
Shit, wil je effe ophouden? Straks motiveer je me nog!
En ja, ik probeer elke dag (lukt zo’n 4 – 5 x per week) een rondje van een halfuur te powerwalken hier buiten om de plas, dat vind ik leuk, doe ik al jaren.
Heel veel succes!
Ramon
Sinds ik gisteren gevraagd ben om dit jaar, eind juni, mee te gaan met een beklimming van de Kilimanjaro, ben ik toch even wakker geschud. Want inderdaad, daarvoor móet je even op bezoek bij de huisarts en is een weerstandschema bij de sportschool een verplichting. Maar aan de andere kant is dat natuurlijk een geweldige stok achter de deur en zal ik vaker moeten ‘wandelen’. Dan is de omtrek van de Sloterplas in A’dam, 6 km, zo gek nog niet. Die berg gaat 6km de lucht in 🙂
desiree
6 km hoogte, dat is erg zwaar, dan mag je wel hard je best doen.
Daar heb je toch een behoorlijk redelijke goede conditie voor nodig.
Vroeger klom ik veel, bergen en rotsklimmen. Bij 4000 duizend meter hield het voor mij echt op, ik had binnen no time last van de hoogte.
Iedere keer weer opnieuw, ik moest minimaal echt een week op hoogte van tussen de 2000 a 2500 meter hoogte blijven voor ik verder kon.
Als ik hoger moest slapen kon ik niet eens slapen. Eerste ‘ vakantie’ was dan ook echte puinhoop, kon 2 weken aan een stuk niet slapen. Dan droom je terwijl je wakker bent.
Dan rust je ‘s nachts wel uit, maar kom je elke dag weer iets moeier tevoorschijn.
Ik moest een week later pas omhoog om met de mannen mee te kunnen in de daarop volgende vakanties.
Ezel stoot zich geen tweede keer aan de zelfde steen… 😉
Als ik jou was zou ik een weekje van te voren even op 2000 meter in de alpen zitten om te aclimatiseren b-)
feex
Dat fit voelen dat komt wel, dat voldaan voelen.. dat is heerlijk!;)
Xiwel
Ik ben onsportief en dat wl ik graag zo houden. Daarbij heb ik geen auto en het OV schiet ook niet echt op. Dus ik fiets en loop wel, maar dat is gewoon vervoer.
MeisjeMeisje
Ik doe niet aan sport bij de sportschool Wel fiets ik elke dag 7 km heen en 7 km terug van en naar werk. (vier dagen per week) Daarnaast rondjes lopen met Boris de Bouncende Rottweiler en voor de rest geen ruk.
@Cin ben je wel voorzichtig? Doe het echt fudging rustig aan. Het mag straks toch niet zo zijn dat je een enorme terugval krijgt he? Zelf is het fietsen en het lopen voor mij het absolute maximum. Meer trek ik echt niet. Men heeft me ook gewaarschuwd dat ik dan teveel ga doen en een enorme knal zal krijgen wat averechts zal gaan uitpakken. Dus staan we niet meer zo als een paar jaar geleden 4 uur in de week in de Buddo. Hoe erg ik het ook vind. Maar goed als je als meisje zijnde voor de training eerst twee uurtjes moest slapen voordat de training kon beginnen, is het natuurlijk al niet normaal. En dat twee keer in de week. Doen we dus niet weer. Maar ik mis het meppen wel.
Mag ik Lisa nog een keer op de bek slaan dan? Kan ik weer een beetje oefenen. :p
Henk van S tot S
Ik weet niet hoever je van een goed ziekenhuis of revalidatiecentrum woont.
Laat je door arts doorverwijzen naar revalidatiearts(specialist)
Ga daar praten enz.
Men moet in staat zijn om bij jouw capaciteiten[of grof uitgedrukt restcapaciteiten] een programma te maken dat voor jou geschikt is.
Zelf heb ik ooit eens zoiets gedaan om spierstelsel wat te versterken i.v.m. chronische rugpijn.(was intern)
Maar in prinipe moet kan men dit toepassen op iedere vorm die het “normale bewegingsapparaat” verstoort.
Met zo’n schema kun je altijd nog naar een sportschool.
Vermoedelijk kun je je oefeningen, na wat oefenen, ook gewoon thuis doen.
Misschien niet zo gezellig en geen stok achter de deur, maar indien je het goed doet kun je voor je goede geld lekker gebak of radijsjes kopen 😉
CiNNeR
@Mannie: ze zeggen ut 🙂 Nah nee, ik ben al best flink vooruit gegaan en ben wel overtuigd dat het werkt.
@Greetje: zo te horen ben je al gemotiveerd 😉
@Ramon: een betere stok achter de deur kan je niet hebben of je moet wel erg veel last van overmoedigheid hebben. Spannend hoor, is een ervaring op zich zo’n beklimming. Voor mij ligt het doel een paar keer per week te kunnen sporten wel hoog zat 😉
@feex: ik voelde me vooral slaperig vanmiddag hahahahaha
@Xiwel: maar gelijk ook de nodige beweging, en milieubewust.
@MeisjeMeisje: Tja, ik ben wel anders naar mezelf gaan kijken na de diagnoseswitch merk ik. Daarom en omdat ik toch wel wat heb kunnen opbouwen afgelopen twee jaar, heb ik het idee dat ik er geen blijvende terugval van zal krijgen, hoogstens een tijdelijke en nou ja, dan ben ik weer wat wijzer 😉 Maar blijf wel voorzichtig hoor. Leef me meer uit als ik met iemand meerij dan als ik zelf terug moet rijden, richt me vooral op tijd opbouwen en nog zeker niet op zwaarte. En ik fiets niet naar mijn werk, de hond ging niet door dus als ik niet bewust iets doe, dan beweeg ik echt veel en veel te weinig. Ik doe eigenlijk daar wat een gemiddeld mens vanzelf al meepikt aan beweging her en der. Moet wel wat exra slapen enzo maar voor mij is dat niet zo gek 😉
Overgens heb ik me toch maar niet ingeschreven voor groepslessen. Dat vind ik helemaal leuk (bodypump, hoei!) maar weet ik al dat ik dat niet ga trekken. Nu kan ik per dag kijken hoe het gaat en een balans zoeken. Niet gek voor een grenzeloos type als ik hee 😉 (En van mij mag je trouwens, hahahaha)
@Henk: dat is een goed advies en heb ik eerder wel geprobeerd. Maar ik kreeg geen verwijzing, kreeg voornamelijk stomme opmerkingen als ‘je wil toch niet aan het handje gehouden worden’ of ‘zoek maar iets sportiefs uit’. Mijn huidige huisarts heb ik het nog niet gevraagd maar ben nu toch al begonnen. En moet ook wel zeggen dat het voor een arts ook moeilijk zal zijn in te schatten wat ik wel of niet kan en hoeveel ik kan opbouwen, het is vooral een luisteren naar jezelf. Zeker omdat ik in feite niets aan mijn bewegingsapparaat mankeer, het zijn de hersenen die lopen te kwallen.
En ik lust toch geen gebak en spendeer het met liefde en plezier aan de sportschool 😉
Henk van S tot S
@ Cinner,
Toch zo’n verwijzing zie te krijgen.
Mocht je huidige huisarts ook een eigenwijs stuk vreten zijn en zelf ongevoelig voor een grote bek 😉 , kun je je ook via een specialist laten doorverwijzen
Het kan nooit kwaad om een medisch goed verantwoord advies te krijgen.
Zo’n revalidatiearts kan jou helpen om je mogelijk heden zelf goed te leren bepalen.
[3×10 minuten muren schilderen en 3×10 minuten rust kost een uur tijd maar is effectiever dan 20 minuten verven en 40 minuten uitgeteld zijn.]
Voor leuke dingen geldt het zelfde 🙂
Die sportschool kun je gewoon blijven doen en is een goede indicator voor je mogelijkheden.
Wat er belangrijk is voor een lichaam dat moet presteren op de top of bijna top dat voor dat lichaam mogelijk is, zijn ontspanningsoefeningen. [voor spieren en geest]
klinkt misschien zweverig, maar is effectiever dan alleen rust.
Zorg dat je met een duidelijk verhaal over mogelijkheden en de daarbij passende wensen bij een revalidatiearts komt.
Het moet dan wel gek lopen wil je er geen baat bij hebben.
Als slaat het nergens op, geestelijk ben superieur aan de hele regering en dat is toch wel leuk om te horen, denk ik 😉
Henk van S tot S
Was wat laar gisteren.
Laatste zin moest zijn:
Al slaat het nergens op, geestelijk ben je enz…………..
CiNNeR
@Henk: ook de specialisten waren weinig meewerkend in het verleden. Maar daar ga ik niet meer van wakker liggen. Het gaat tot nog toe goed, ook op de sportschool en mijn omgeving houdt me scherp in de gaten. De begeleider daar heeft zich wel op ontspanningsoefeningen gericht en oefeningen om spanning weg te werken. Het komt helemaal goed! (Nou ja, je begrijpt wat ik bedoel hahaha)
En inderdaad leuk om te horen, al was het laat 😉
ingrid
Hear hear!!
Sinds wel vier hele dagen ga ik iedere dag naar de bijzonder goedkope sportschool in de buurt. Ik heb er één keer 45 euro extra tegenaan gesmeten en de sportschoolmeneer heeft een schema voor me geschreven. Ik heb hem als startpunt voor het te schrijven schema de conditie van een 86-jarige mét rollater meegegeven. Maar na 6 maanden te veel morfine heb ik echt niet meer conditie. Ik ben benieuwd wanneer ik weer enigzins in de buurt van mijn echte leeftijd kom 😉
Succes!
CiNNeR
Jij ook succes! Denk dat het verbazingwekkend snel vooruit zal gaan, veel mensen merken snel al beetje resultaat.