Val van de ene verbazing in de andere. Las ik gisteren dat huisartsen meer preventief onderzoek moeten doen, hoor ik vanochtend op Goedemorgen Nederland dat huisartsen meer zouden moeten letten op een eventuele psychische oorzaak van lichamelijk onbegrepen klachten. Dat zouden ze nu nog te weinig doen?!
Toegegeven, ook kwam voorbij dat als alleen medisch bekeken wordt, mensen wellicht achterblijven met zorgen of ze niet toch wat ernstigs mankeren of dat het om iets griezeligs gaat. Daar is op zich niets mis mee, ik denk ook dat wel eens vergeten wordt dat elke lichamelijke klacht een psychisch effect heeft of elke behandeling psychische druk met zich meebrengt. Maar de voorbeelden spraken andere taal, verhaalde onmiddelijk over de patient met pijn omdat het op zijn werk zo beroerd gaat of de vrouw met keelklachten die bang is voor een enge ziekte.
Al met al vind ik het een griezelige ontwikkeling. Zoals je een been kan breken en tegelijkertijd gestressed kan zijn over je werk, kan dat ook met klachten die wat moeilijker te verklaren zijn. En wat te denken van welke invloed klachten hebben op het dagelijks leven. In een maatschappij die dol is op psychologisering, vrees ik dat er eerder meer misdiagnose uit voort zullen komen dan betere zorg.
Hoe gaat uw huisarts om met uw klachten?
desiree
Ik las het ook en dacht meteen aan jouw situatie.
Preventief testen is goed, het voorkomt veel ziekteuitval.
Maar om alles aan een psychische kapstok te hangen…
Nope!
Daar komen de meeste misdiagnoses uit voort helaas.
Vooral psychiatrische patienten of mensen die gevoeliger zijn die daardoor pas in heel laat stadium bijvoorbeeld kanker bij wordt geconstateerd waar men wat aan had kunnen doen als de patient niet drie keer naar huis eerder was gestuurd met de mededeling het wat rustiger aan eerst te doen.
En die psychologisering in de maatschappij wordt op dit moment voornamelijk gebruikt om de mensen net nog iets harder te kunnen laten werken dan ze al deden, elk jaar net iets meer. Als ze dat eens zouden onderkennen en wat meer rekening houden met de werkdruk die men oplegt en iets laat zakken zie je het ziekteverzuim en klachten ook zakken vermoed ik.
frans54
Mijn huisarts gaat alleen om met mijn klachten nadat ik eerst contact heb gehad met het transplantatieteam en dat geoordeeld heeft dat ik er wel mee naar de huisarts kan. Ik heb dan iha hun kant van het verhaal al en hun inschatting van wat er moet gebeuren en daar luistert mijn huisarts prima naar. Ook bij het transplantatieteam wordt goed naar de patiënten geluisterd, wat mee zal komen doordat er nog niet zo heel erg veel longtransplantaties zijn uitgevoerd en ze nog met enige regelmaat tegen verrassingen aanlopen, wat mensen zelf bedenken/ervaren kan dus belangrijk zijn en hen op het spoor zetten van iets waar ook rekening mee gehouden kan/moet worden. Ook bij mij zijn echter nog wel eens dingen over het hoofd gezien, wat deels terug te voeren is op dat “nog niet alles is bekend”.
HKH
Ik moet zeggen, ik zie mijn huisarts weinig. Echter had ik de laatste keer wel sterk het gevoel dat ik afgepoeierd werd. Volgens haar had ik (diagnose in twee minuten) een verwaarloosde bijholte ontsteking. Ik werd met een spray naar huis gestuurd. Nu twee maand later heb ik niet het idee dat het geholpen heeft.