Big Brother is watching the little ones

In het elektronisch dossier komt informatie te staan over het kind, de gezinssituatie en de omgeving. Dit moet de informatie-uitwisseling en de informatieoverdracht binnen de jeugdgezondheidszorg verbeteren. Rouvoet denkt probleemkinderen zo sneller te kunnen achterhalen en aan te pakken. Verder..

Eind volgend jaar gaat het feestje beginnen. Elk kinderleven secuur in de gaten gehouden voor het geval u vergeet te bidden voor het eten of stiekem staat te roken onder de afzuigkap… Papa Rouvoet ziet alles!

Schaamteloos afgekeken bij Lucas Was Hier.

Comments (48)



Previous

Buma/Stemra niet blij met Neelie

Next

Testosteron maakt 'blind'

46 Comments

  1. Ik heb net al Bij Lucas Was Hier geschreven dat ik er zelf ook een stukje over geschreven had, maar 1 ding klopt er niet aan wat je hier schrijft. Niet elk kinderleven wordt secuur in de gaten gehouden, het betreft hier uitsluitend kinderen die al in aanraking zijn (geweest) met hulpverlening.

    “Instellingen in de jeugdzorg moeten software aanschaffen om de huidige papieren dossiers te digitaliseren”

    en

    “Elk kind krijgt dan vanaf het eerstvolgende contact met jeugdzorg een digitaal dossier. Deze informatie moet landelijk elektronisch kunnen worden opgevraagd als het kind bij een andere instelling komt.”

    Het is dus geenszins zo dat ieder willekeurig in verde opgroeiend kind een dossier krijgt.

  2. Wat SCM zegt: het is niet iets nieuws, die dossiers bestaan al, worden nu alleen beter toegankelijk gemaakt zodat verschillende instanties niet langs ekaar heen werken met alle, soms afschuwelijke, gevolgen van dien.

    Wel lijkt het mij zaak dat goed bewaakt wordt wie er toegang heeft tot die gegevens en wat er zoal geregistreerd wordt om te voorkomen dat het echt een bigbrother systeem wordt. Het door jou genoemde “papa rookt onder de wasemkap” lijkt mij weinig zinvolle informatie om op te nemen en dus een inbreuk op de privacy, het opnemen dat de ouders alcoholist zijn zal echter wel van belang (kunnen) zijn.

  3. En ik antwoorde je al bij LWH, dat je de plank volledig misslaat. Je leest hier bijvoorbeeld dat het om elk kind gaat. Elk kind krijgt per 1 januari 2009 een dossier. En daar komt alles in te staan, zoals je ook hier leest. Van de eerste keer dat de kleine bij het consultatiebureau komt, totdat het negentien jaar is. Hier lees je een uitleg over wat er allemaal in het dossier komt te staan. Niet alleen medische gegevens, maar ook gegevens over persoonlijke levenssfeer, school en seksuele voorkeur. Pardon? Seksuele voorkeur? Jawel. Seksuele voorkeur.

  4. citrientje

    als het om kinderen gaan die al in contact staan met jeugdzorg dan lijkt het me wel goed, er gebeuren te vaak nare dingen met kids.

    Maar om dossier van alle kinderen aan te leggen vind ik te ver gaan.

  5. uh, Robert Engel geeft bij Lucas in een reactie naar SCM nog wat aanvullende linkjes die toch inderdaad het beeld geven dat het de bedoeling is niet alleen de boel beter toegankelijk te maken, maar ook om veel meer te registreren dan tot op heden gebruikelijk was. Daarmee schiet men m.i. inderdaad het doel wat voorbij en komt men op een hellend vlak vwb de privacy.

  6. @Frans54
    Die reactie staat hierboven ook, maar staat nog in moderatie. Vanwege de drie linkjes die er in zitten. Het wachten is op Cinner, kan de mens de linkjes hier ook aanklikken.

  7. Wel grappig om de discussie zo over drie websites heen te tillen :d

    Heb dus inmiddels inderdaad ergens gelezen dat het om elk kind gaat, maar dan wel om informatie die nu ook al bijgehouden wordt.

    Hoe dan ook, zoals ik al geschreven heb, ik blijf het een debiele oplossing vinden, overigens om hele andere redenen dan privacy omdat ik niet denk dat er iemand mee geholpen gaat zijn.

    En ik vind wel idd dat nu de gegevens zo toegankelijk worden gemaakt dat het dan ook de plicht van de regering is om te melden wie er allemaal inzage hebben.

  8. @SCM: ik had in eerste instantie het idee hier ook een log aan te weiden, maar dat leek me wat al te onoverzichtelijk worden met allerlei onnodige doublures tot gevolg.:d

  9. Sorry sorry, ik was al laat wakker en kreeg nog wat persoonlijke telefoontjes, het duurde even voor ik de computer aangooide (ha, doorgaans zet ik hem pas s’nachts aan zelfs). Robert is uit de moderatie gevist in elk geval maar iedereen heeft de links al gevonden. Dat is pas goede kruisbestuiving 😉

    Ik vind het zeer griezelig, juist omdat het om elk contact gaat. Iedereen bezoekt het cosultatiebureau en dan kan het feestje beginnen. Waar anderen gaan bepalen wat normaal is wat niet, op een scala van gebieden die niemand wat aangaan. Nu is het al zo dat er bij voorbaat gescreened wordt trouwens. Ga je scheiden, dan mag je even langs komen want misschien gaat het wel een nare scheiding worden en je weet maar nooit hoe getraumatiseerd dat kind het criminele pad op gaat. Klinkt absurd maar het gebeurd!

    @SillyCrazyYou: je kan er alle randvoorwaarden omheen breien die kan bedenken. Eigenlijk weten we allemaal dat het niet anders dan mis kan gaan. In een zwarte kousen gemeente is heavy metal muziek draaien al mishandeling en hupsakee, kinderbescherming aan de deur.

    @frans: het roken onder de wasemkap lijkt jou weinig zinnige informatie. Maar heb je toevallig iemand tegenover je die fan is van Stivoro, reken maar dat die het hele zinnige informatie is. Meeroken is dan ineens moord en etc.

  10. Renald

    Volgens mij is er weinig nieuws. Nu al worden van nagenoeg alle kinderen in Nederland gegevens verzameld, vanaf het consultatie bureau tot opleidingsinstellingen. Deze krijgen een digitale variant aangevuld met een verwijsindex zodat de signaleringsfunctie verbeterd kan worden. Naar aanleiding van een proef is de stemming bij betrokken jeugdzorginstellingen positief. Het bundelen van individuele documenten in één levert meer informatie. In een eerder onderzoek (contra expertise) heeft men zich positief uitgelaten over de invoering van digitale dossiers.
    Afgelopen week werd nog aangekaart dat de wachtlijsten binnen de jeugdzorg afnemen, de vraag ernaar neemt nog steeds toe. Ik denk dat het een goed idee is de informatie op deze manier voor zorgverleners toegankelijk te maken. Met meer informatie kun je komen tot een betere zorgverlening.

  11. @Renald: het gaat er niet om dat een electronisch dossier beter werkt voor probleemkinderen of kinderen met problemen. Het gaat er om dat élk kind bewaakt wordt voor het geval dat. Met een blik op ‘het zal wel mis gaan’ wordt ieder kind bijgehouden. Er hoeft maar een verkeerde interpretatie langs te fietsen, en elke instantie weet ervan en kan er absurd op gaan reageren. Waar nu gegevens van het consultatiebureau er niet toe doen op je opleidingsinstituut, wordt dan alles aan elkaar geknoopt.

  12. Renald

    @Cinner: Daar gaat het wel (ook) om. Zoals eerder gemeld, levert het aan één schakelen van verschillende dossierbronnen nieuwe, voor zorginstellingen als jeugdzorg, waardevolle informatie. Bewaken is iets anders dan monitoren en aktie ondernemen op signalen. Er hoeft maar een nieuw slachtoffertje te komen en de verontwaardigde reactie daarop “Hoe kan zoiets gebeuren?” Antwoord ligt vaak in het gebrek aan informatie. Dit systeem kan in dat opzicht een verbetering brengen, meer in de preventieve sfeer.

  13. En dan? Hebben ze een hele hoop informatie over niet alleen het kind maar ook over z,n ouders en meer. Zolang de hulpverleners blijven (dis)funktioneren zoals ze dat nu doen veranderd er echt helemaal niets. En over de jurridische kant is ,denk ik, door Rouvoet en de zijnen geheel niet nagedacht. Maar ja, politici horen te fantaseren.

  14. @Renald: “Bewaken is iets anders dan monitoren en aktie ondernemen op signalen” maar dat laatste is nu juist wat wel de bedoeling is: men wil aktief eventuele problemen vroegtijdig opsporen. En dat zal automatisch (dat zijn die signalen immers ook) leiden tot opsporen van zaken die helemaal geen probleem zijn, compleet met het daarbijbehorende in het verdachtenbankje plaatsen van de betrokken ouders/opvoeders.

  15. We geven natuurlijk zelf al veel informatie prijs. Dat is de trend die we met z’n allen hebben ingezet. Een beetje eng is het wel…

  16. @Renald: onder dat mom wordt het gebracht ja. Maar zo’n dossier beperkt zich niet tot slechts de groep kinderen met problemen, élk kind wordt nu vanaf 0 tot 19 gevolgd. En de dossiers die nu bestaan zijn vertrouwlijk, daar kan niet iedereen bij. Maar vanaf nu kan elke instantie erin gaan vissen. het is ene wezenlijk verschil en het is vragen om problemen.

    @Leibele: behalve dan dat het geen fantasie is maar werkelijkheid.

    @Pascal: tja, inderdaad doen we er deels zelf aan mee maar toch zie ik een groot verschil tussen een supermarktkaart of een volgen van iemands leven in allerlei opzichten. Bovendien krijgen we in razende vaart steeds meer opgedrongen.

  17. Renald

    @Frans: Aan de ene kant willen we drama’s voorkomen, aan de andere kant zijn we bang voor voorbarige conclusies. Voorkomen is beter dan genezen lijkt het motto en persoonlijk vind ik dat geen enkel probleem als het om kinderen gaat. Ik heb liever een voortijdige signalering en interventie dan achteraf een onderzoek over waar het fout is gegaan. Achteraf onderzoek doen gaat ook vaak over wie wanneer in actie had moeten komen, nu worden de mogelijkheden om preventief te werk te gaan vergroot.

    @Cinner: Beperkte informatie is ook vragen om problemen. Veel van die problemen kunnen opgelost worden als instanties meer informatie hebben. Privacy en de bescherming daarvan, hoe om te gaan met signaleringen, etc. zijn terecht grote zorgpunten, een vraag is in hoeverre de prioriteit hiervan ligt ten opzichte van het voorkomen van problemen.

  18. @Renald: En wie niets verkeerd doet heeft niets te vrezen. Toch?
    Waar ken ik die kreet ook al weer van.

  19. We kunnen natuurlijk ook gewoon verplicht camera’s in elk woonhuis ophangen, er kan geen informatie voldoende zijn!

  20. Ik las het in de krant..
    Zal het zo ver komen dat mijn kleinkinderen bij de geboorte gechipt worden?
    De dna van kinderen die 14 zijn en jonger zitten al in een dna databank.
    tja.. de mens als staatseigendom..
    😕

  21. Renald

    We kunnen ons op voorhand alle verschrikkelijke scenario’s op naar een politiestaat doornemen. Terug kruipen in de fantastische privacy cocon, want die is zooooo belangrijk.

    Het is uiteraard heel verstandig om een docent, een politie-ambtenaar, een jeugdzorger, een huisarts, een leerplichtambtenaar, een ggd-medewerker, een ziekenhuismedewerker, een tandarts, etc… allemaal hun eigen ding te laten doen, vooral geen informatie met elkaar laten delen, want stel je voor dat er ongewenst snel duidelijk wordt dat Jantje hulp nodig heeft.

    Nee, dan liever achteraf stellen dat de jeugdzorger eerder ingeschakeld had moeten door de huisarts die te horen heeft gekregen van de docent dat Jantje bij de tandarts was geweest vanwege “een ongelukje” en toevallig de leerplichtambtenaar trof die dacht laat ik eens contact opnemen met zijn school. Weinig boeiend nu hij in het ziekenhuis ligt met diverse inwendige bloedingen, omdat zijn broer zo nodig zijn frustraties vanwege de verplichte afkickkliniek moet botvieren, terwijl zijn vader de politie drie weken geleden al had ingelicht over het verontrustende gedrag. En dan massaal aan het bloggen slaan en roepen dat het een schande in dat dergelijke dingen nog steeds kunnen in ons land.

    @frans: als je de professionaliteit van de meeste zorgverleners inzake privacywetgeving en de wens van vele nederlanders op bescherming van hun privacy geheel negeert zou het inderdaad op de belachelijke schaal geplaatst kunnen worden die je hier voorstelt. Het is wellicht ook mogelijk om met elkaar te spreken over het één en ander en te bepalen welke alternatieven er zijn.

  22. @Renald: je speert je op het verkeerde. Mijn kritiek is niet gericht op het aan elkaar koppelen van dossiers als er problemen zijn. Mijn kritiek richt zich op het feit dat er zulke dossiers aangelegd worden van élk kind met daarbij informatie die niet ter zake doende is zoals sexuele voorkeur van de ouders. Met daarbij de actieve opsporing op zogenoemde risicofactoren. Bijvoorbeeld gaan ouders scheiden dan mag je op het matje komen om jan en alleman uit de doeken te doen hoe je dat denkt te gaan doen, want het zou invloed op een kind kúnnen hebben. Dit voorbeeld gebeurd nu al, dan gaat dat op elk vlak denkbaar gebeuren.

    Dat is ook geen oplossing op het probleem wat bestaat. Het probleem is immers niet dat veel niet gezien wordt, het probleem is dat veel gezien wordt maar er niets mee gedaan wordt. Dat oplossen door dan maar iedereen van nul tot negentien te volgen op elk gebied, is vele stappen verder dan jij telkens beschrijft.

    Kan je denken dat elk gered kind er een is en dat alles dan maar moet wijken daarvoor. Maar realiseer je dan tenminste dat de toekomstige generatie de eerste twintig jaar van het leven op alles gescreened en bijgehouden wordt. Dat is niet niks.

  23. desiree

    Maar goed dat ik geen kinderen heb, of zal krijgen… 😕
    Ik ben zelf al een kind ‘van de rekening’.

  24. Renald

    @Cinner: Risico factoren en het verbeteren van kennis daarvan als grondslag voor preventie (dmv actieve opsporing) kan plaatsvinden als informatie gekoppeld wordt.
    Risico’s wil je toch zoveel als mogelijk inperken en als ze er zijn weten in welke mate ?

    Je volgende punt vind ik een belangrijke constatering die ik met je deel. Er is inderdaad informatie beschikbaar waar niets mee gedaan wordt. Dat kan zijn omdat de informatie bij de verkeerde partij ligt of de middelen zijn er niet (wellicht inclusief het inzicht) om gericht actie te ondernemen. Het is ook mogelijk dat de informatie simpelweg genegeerd wordt. Ook daar kan het verbinden van diverse informatiebronnen leiden tot inzicht en knelpunten nadrukkelijker in kaart worden gebracht.

    Op dit moment is er veel informatie over een individu verzameld op basis van het burgerservicenummer. Ook daar worden in toenemende mate instanties aan elkaar gekoppeld. Vraag voor mij is in welke mate de beschikbare informatie een beperking oplegt in mijn dagelijkse doen en laten, want inderdaad het verzamelen en bewaren van deze informatie is niet niks.

  25. Stefan

    @ Renald: Die beperking wordt groter en groter. Het gaat ook niet zo zeer om het delen van deze informatie, maar wat er als risico wordt aangemerkt.

    Straks voorspel ik:

    Kinderen die uit huis worden gehaald, omdat:

    Papa wel eens een jointje rookt
    Mama naar heavy metal luistert
    Papa teveel overgewicht heeft
    Enzovoorts…

    De vraag is wat straks gezien gaat worden als zijnde ‘schadelijk’ voor het kind. Met het CDA aan het roer zullen waarschijnlijk ook bovengenoemde factoren meegenomen gaan worden. Buiten dat ben je afhankelijk van de mening van degene die de informatie opvraagt en daarop actie onderneemt. Wat hun als schadelijk voor het kind zien, hoeft natuurlijk niet zo te zijn.

    “Papa en mama gaan nooit naar de kerk…” zei de hulpverlener in Staphorst.

  26. Renald

    @Stefan: Het is mij niet geheel duidelijk wat je bedoelt met “die beperking…”. Ik verwacht ook dat er aandacht nodig is over het onderwerp risico’s. Toch denk ik dat de voorspelling die je doet een overdrijving is (wellicht een scenario, maar ik betwijfel enige relevante actie). De vraag die je oppert is volstrekt relevant. Dat is echter ook een vraag waar betrokken instanties sinds jaar en dag mee bezig zijn en met de nieuwe gekoppelde informatie tot nieuwe of andere inzichten kunnen komen.

    “De ouders hebben nooit gereageerd op de afwezigheid van hun dochter.” zei de docent uit Amsterdam.

  27. De groep waar het nu al mis gaat, daar is al niet genoeg mankracht,geld etc voor om het goed te laten verlopen.
    Er zijn nu al asowijken waar niemand werkt, volksstammen in de bajes zit, en belastinginspecteurs bot vangen..drugs en drankproblematiek, kinderen bij gebrek aan opvang in de bajes zitten..

    Mijn hart breekt wanneer een dode pasgebore voor vuil wordt achtergelaten.. van dat kind is er geen dna afgenomen, vermoed ik.
    gezinnen met kinderen op drift, die vaker verhuizen, die jaren van hot naar her worden gesleept ,voordat de zorg ingrijpt.. ze de kinderen uit huis haalt en vader en moeder weer nieuwe maakt.ik bedoel maar consultatiebureaubezoeken zitten er in die groep al vaak niet bij, laat staan dat ze een huisarts/tandarts hebben.
    Voor die kinderen is er geen continuteit…

    “Politici lossen de oude problemen niet op, maar maken er meer nieuwe bij”

    Al die belastingpapieren die ik moet invullen zijn daar allang bekend met fiscaal/burgerservicenummer.
    Waarom blijf ik de blauwe brieven dan door mijn brievenbus ontvangen?
    Efficient werkt dat niet dat vastleggen van gegevens/protocollen

  28. Stefan

    “De ouders hebben nooit gereageerd op de afwezigheid van hun dochter.” zei de docent uit Amsterdam.

    Daar had die docent dan wel eens wat meer actie op mogen ondernemen…

  29. Renald

    Is dat de verantwoordelijkheid van een docent dan? Of kan er beter een geautomatiseerde signalering naar de schoolinspectie of andere hulpverlenende instantie gaan?

    “Papa en mama gaan nooit naar de kerk…”, zei de hulpverlener in Staphorst.
    Nou, en…

  30. @Renald: ja, dat is óók verantwoordelijkheid van de docent ja. Je kan je toch gewoon niet voorstellen dat je liever de verantwoordelijkheid legt bij een geautomatiseerd systeem omdat docenten, maatschappelijk werkers, gezinsvoogden, buren en weet ik niet wat te stomzinnig zijn om enige actie te ondernemen!!! Dat nu overgegaan wordt op het bijhouden van welke gegevens je ook maar kan bedenken voor het geval het misgaat, terwijl het probleem ligt bij het feit dat omstanders niet goed communiceren of verkeerde beslissingen maken.

    Jij zegt op “Papa en mama gaan nooit naar de kerk…”, zei de hulpverlener in Staphorst.” ‘Nou, en ..’ Maar daar in Staphorst komt het in dat geautomatiseerde systeem. Gaat dan een seintje af naar elke hulpverlener. Omdat de staphorste hulpverlener toevallig streng christelijk is en dat gegeven in zijn interpretatie verdomde belangrijk is. En als het dan eenmaal in het systeem zit, is het plots een risicofactor.

    Dat mag jou belachelijk in de oren klinken. Het klonk mij net zo belachelijk in de oren dat een vrouw in scheiding verplicht bij hulpverlening moest komen omdat scheiden een risicofactor is voor kinderen. Niet omdat er een teken was van een nare scheiding of iets, nee gewoon omdat het geautomatiseerd een risicofactor is voor elke jan lul die in NL rondwandelt. Onder het mom ‘better save than sorry’ mag je dan verplicht je verhaal komen doen.

  31. @Cin: en vervolgens komt die hulpverlener even een paar keer thuis langs om te controleren of dat positieve verhaal tijdens het spreekuur wel klopt en ontstaat het probleem vanzelf omdat de gescheiden ouder van dat gedoe totaal gestrest en over de rooie raakt.

  32. Renald

    @Cinner: Los van het gegeven dat het de eenvoudige aanname is dat de docent in deze hypothetische situatie geen actie onderneemt of tot op dat moment nog niets gedaan heeft zoals Stefan deponeert. Je spreekt hier over mensen/professionals die dat in de meeste situaties wel doen en daarbij het afstemmen van informatie belangrijk vinden. De gemiddelde docent vervult het deel, een signalering via een systeem met bijbehorende relevante informatie bij een leerplicht ambtenaar leidt naar mijn idee tot een beter geïnformeerde oplossing van een situatie.

    Ik denk dat je teveel bezig bent met een angst beeld over beschikbare informatie en inperking van privacy en vergaande aantasting van relevante wetgeving. Zoals gezegd vind ik het belangrijk om aandacht te hebben voor risico’s (waarbij het Staphorst scenario er één is).

    Het niet beschikbaar hebben van de nieuw te ontdekken informatie houdt beheersing van risico’s tot op dit moment op gelijk niveau, want een alternatief voor het beter beheersen van risico’s of efficiënter ingrijpen in onwenselijke situaties heb ik nog niet ontdekt. Voor ieder systeem, ook deze, gelden randvoorwaarden voor het gebruik en zullen gevolgd worden door een ruime mate van regelgeving (waarin privacy ongetwijfeld een hot issue zal zijn), waarschijnlijk ook een evaluatiecommissie.

    Dus je zorgpunten deel ik met je, over de consequenties verschillen onze inzichten.

  33. @wat Frans zegt: Als scheidende ouder is het behoorlijk stress gevend als je door de hulpverleners met argus ogen wordt bekeken. Regelmatig met dreigende toon allerlei insinuerende vragen krijgt, je uitgelokt wordt om je ex partner in spe in een kwaad daglicht te stellen.
    Dat geeft meer spanning thuis en is zeker niet in het belang van de kinderen.

    Als ze al die tijd en moeite willen nemen, zorg dan dat de scheidings procedure sneller kan, als er zorgen zijn dat de situatie niet goed is voor het welzijn van de kinderen, zorg dan dat er een mogelijkheid komt om een van de ouders elders te huisvesten.

    Ze laten het gewoon aansudderen, tot het een keer echt uit de hand loopt, en dan zeggen we inderdaad weer: Hoe had dat kunnen gebeuren.

    Dit wordt alleen maar erger als we die zorginstellingen over nog meer informatie laten beschikken. Er kan zo altijd wel iets gevonden worden als bewijs, ook al is er geen schuld.

  34. Al die belastingpapieren die ik moet invullen zijn daar allang bekend met fiscaal/burgerservicenummer.
    Waarom blijf ik de blauwe brieven dan door mijn brievenbus ontvangen?
    Efficient werkt dat niet dat vastleggen van gegevens/protocollen

    Dat hoeft volgend jaar dan ook niet meer. Krijg je de belastingaangifte ingevuld in huis. Hoef je alleen nog maar te kijken of het klopt, of dat er aanvullingen zijn.

  35. @frans: inderdaad, probleem opgelost en gecreëerd.

    @Renald:

    Ik denk dat je teveel bezig bent met een angst beeld over beschikbare informatie en inperking van privacy en vergaande aantasting van relevante wetgeving. Zoals gezegd vind ik het belangrijk om aandacht te hebben voor risico’s (waarbij het Staphorst scenario er één is).

    Ik denk dat jij jezelf blind maakt voor alle haken en ogen die aan dit systeem zitten. Het is geen irreële angst, het gebeurd nu al. Gebeurtenissen worden bestempeld als risicofactor zonder dat er iets aan de hand is en uit hoofde daarvan wordt je er mee lastig gevallen. Met enige verschil dat het nieuwe systeem daar nog meer ruimte en gemak voor biedt.

    Jij deelt de zorgen maar wil tegelijk rustig achterover leunend afwachten om te kijken wat er gebeurd. En op het moment dat het mis gaat tja, dan zijn we nu eenmaal te laat.

    @Kurai: helaas gelooft de halve bevolking in sprookjes en denkt dat het wel los zal lopen. Tot ze er mee geconfronteerd worden, maar dan is alles al in werking gezet.

  36. @Robert Engel: “Dat hoeft volgend jaar dan ook niet meer. Krijg je de belastingaangifte ingevuld in huis. Hoef je alleen nog maar te kijken of het klopt, of dat er aanvullingen zijn” : en als ik zie hoeveel werk ik nu al extra heb van de meeste krankzinnige fouten van de belastingdienst (ik help nogal wat mensen met hun papieren) heb ik daar bepaald niet veel vertrouwen in, een extra reden om maar niet teveel er op te vertrouwen dat het met dit systeem wel goed zal gaan.

  37. Renald

    @Cinner: Deze opvatting deel ik absoluut niet met je. Er zijn volop haken en ogen, dat heb ik al een aantal keren erkent. Achterover leunen, alles behalve dat of denk je dat randvoorwaarden, evaluaties en dergelijke eveneens automatisch ontstaan. Bovendien is de rechtspositie van een burger niet zo slecht als er wordt gesuggereerd in deze discussie. Zoals ik al zei schatten wij de consequenties anders in.

    Hoofdmoot van de argumentatie draait er volgens mij om dat je mensen niet onnodig moet lastigvallen en zeker niet met argusogen moet benaderen. Oftewel, er is recht op privacy en de hulpverlening moet maar andere oplossingen bedenken om de probleemsituaties in kaart te brengen. Tegelijkertijd stellen we wel dat zij rekenschap moeten afleggen als het gaat om interventies, etc.

    Er is inderdaad recht op privacy, de oplossing voor probleemsituaties waar jonge mensen zich in kunnen bevinden is eveneens van ons allemaal.

  38. Als ik zie dat er wachtlijsten zijn bij de jeugdzorg..
    Dat er nu al geen continiuteit is om de veiligheid te waarborgen?
    De kinderen uiteindelijk uit huis worden geplaatst en weer terugkomen daar waar er misbruik is?
    Dat de dader(s) er met een werkstraf en foei.. niet doen er mee weg komen?
    Ik had eerder een kennisje die na misbruik in een internaat kwam, hier niet zo lang geleden in de buurt was er een meisje die veel over de vloer kwam, na enige tijd merkte ik wat, maar je weet ook niet precies wat er speelt.
    Even later waren ze ineens verhuist, en bleek dat er ook een jarenlange hulpverlening aan vooraf ging.
    Wat de ouders vertellen …en waar het kind zwijgt.

    Ik denk dat ze eerst de huidige situatie moeten verbeteren.
    Ipv iedereen als mogenlijke crimineel aan te wijzen.
    Nu krijg ik het idee dat er extra geld vrijkomt om zo,n dossier aan te leggen ten kostte van de huidige problematiek.
    Dat de huidige problematiek al schrijnend genoeg is, lijkt me bekend..

    Oude problemen oplossen, daarna kijken of we nieuwe kunnen maken.

    Belasting dus..
    Ze weten intussen meer over mij dan ik over mezelf..
    * zet op cv,* uitgebreide arbeidservaring op te eisen bij loongegevens belastingdienst.
    * zet op belastingpapieren* gegevens bij jullie bekent..en stuurt de data mee..

  39. @Frans
    Dat heb ik met elk formulier van overheid of semi-overheid. Argwaan is op zijn minst geboden.

  40. @Renald:

    Deze opvatting deel ik absoluut niet met je. Er zijn volop haken en ogen, dat heb ik al een aantal keren erkent. Achterover leunen, alles behalve dat of denk je dat randvoorwaarden, evaluaties en dergelijke eveneens automatisch ontstaan. Bovendien is de rechtspositie van een burger niet zo slecht als er wordt gesuggereerd in deze discussie. Zoals ik al zei schatten wij de consequenties anders in.

    Je doet alsof het een plan is wat in een discussiefase verkeert met doemscenario’s die fictief zouden zijn. Maar er is niets fictiefs aan. Het voorbeeld over scheiden gebeurd al en het gesprek is verplicht. Net als het kinddossier verplicht is en alle oproepen die er uit voortkomen verplicht zijn. Niet alleen voor de ouders van kinderen die daadwerkelijk problemen hebben, bij voorbaat voor het geval dat.

    Hoofdmoot van de argumentatie draait er volgens mij om dat je mensen niet onnodig moet lastigvallen en zeker niet met argusogen moet benaderen. Oftewel, er is recht op privacy en de hulpverlening moet maar andere oplossingen bedenken om de probleemsituaties in kaart te brengen. Tegelijkertijd stellen we wel dat zij rekenschap moeten afleggen als het gaat om interventies, etc.

    Dit electronisch kinddossier ís onnodig lastig vallen, privacy schenden en met argusogen benaderen. Dat is de hele grondslag van het kinddossier. Daarbij is het geen oplossing voor probleemkinderen alleen, de meerderheid zonder problemen wordt net zo goed gescreened van nul tot negentien. Wat geheel niets te maken heeft met het afleggen van rekenschap door jeugdzorg. Eerder het omgekeerde wat jij zelf al mooi illustreerde. Niet de docent is verantwoordelijk maar het geautomatiseerde systeem.

    Er is inderdaad recht op privacy, de oplossing voor probleemsituaties waar jonge mensen zich in kunnen bevinden is eveneens van ons allemaal.

    Nee Renald, er is géén recht op privacy. Als ouder én als kind heb je niets tegen dit dossier in te brengen. Het is niet vrijwillig en het is enkel gebaseerd op oordeel van derden.

    Het probleem gaat ons allemaal aan maar dat wil niet zeggen dat we ‘dus’ allemaal afzonderlijk een probleem hebben.

    @Feex: helemaal mee eens. Het daadwerkelijke probleem wordt er niet mee aangepakt, er worden wel meer problemen gecreëerd.

  41. @Cin: ik denk dat je die laatste zin nog naar Renald bedoeld, maar het komt over of die richting Feex is?

  42. Ah ja, vergeten te verwijderen .. Alsnog gedaan!

  43. Toch handig, die lezers die af en toe ook op vreemde tijden wakker zijn :d

  44. Zeker, anders had ik het waarschijnlijk vanavond pas gezien en een hoop excuses aan Feex kunnen maken 😉

  45. Renald

    @Cinner: Ik begrijp niet hoe je tot bepaalde conclusies komt, maar goed daar hebben we al meer over gewisseld.

    Evaluaties doe je om aanpassingen in huidige regelgeving te doen, nadat het een tijdje operatief is geweest (EKD). Je bestudeert de resultaten, spiegelt ze aan de doelstellingen en beoordeelt of aanpassing nodig is. Dat heeft niets met een discussiefase te maken (zoals je vertelt), maar met bv. voortschrijdend inzicht en het vastleggen daarvan. Ik beweer nergens iets van een fictieve situatie.

    Het EKD is gemaakt om mensen lastig te vallen, tsja…dan verwijs ik terug naar een bron die ik in een eerder comment gaf. Daar zijn mensen, zoals hulpverleners, die deze mening niet met je delen. Ik ook niet. (Ook nog: artikel digitaal bestuur)

    Je opvatting schept volgens mij een lastig dilemma. Het geheel niet screenen, kennis van de details vergroten. Volgens mij heb je een goed totaal beeld nodig om de details beter te kunnen begrijpen (en alszodanig te herkennen).

    Zoals je dat zelf mooi introduceert. Problemen gaan ons allemaal aan en inderdaad is het zo dat wij niet allemaal ‘dus’ een probleem hebben. Zonder overzicht is dat echter lastig te herkennen. Als er dan een probleem ontstaat willen wij daar op kunnen reageren, een interventie doen in plaats van achteraf onderzoeken.

  46. Heb je dit al gelezen: http://www.ad.nl/binnenland/2800999/Vrees_voor_Rouvoets_schaamhaarpolitie.html
    Een ding dat mij al opvalt is dat er beweerd wordt dat alleen consultatiebureau artsen en schoolartsen het dossier in kunnen zien. Dat lijkt mij behoorlijk bezijden de waarheid. Het geeft in ieder geval een behoorlijk griezeliger beeld dan alleen het electronisch vastleggen van wat nu al op papier vastgelegd wordt.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

 

Powered by WordPress & theme based on Lovecraft